Του Κ. Φλαμή (ΠΟλιτεία)
Παρασκευή απόγευμα ώρα 5.30. Πριν ξεκινήσει η μεγάλη βραδινή προσέλευση. Όμως δυστυχώς τα πράγματα δεν ήταν και τόσο ομαλά. Οπότε όλοι αντιλαμβανόμαστε τι θα γινόταν τη νύχτα με το Νοσοκομείο σε εφημερία.
Η «Πολιτεία» κάνει αυτοψία στα εξωτερικά ιατρεία. Μετράμε κρεβάτια! Όλοι οι χώροι υποδοχής ασθενών (με κουρτίνες) γεμάτοι και… 27 ράντζα στον διάδρομο! Ασθενείς με έναν ή δύο συγγενείς πάνω από τα κεφάλια τους να περιμένουν υπομονετικά είτε το αποτέλεσμα των εξετάσεων είτε να τους δει κάποιος γιατρός.
Μέχρι να έρθει εκείνη η ώρα που είτε θα τους βάλουν σε κάποιο κρεββάτι θαλάμου κλινικής είτε… θα τους δώσουν εξιτήριο. Κάποιοι ήσαν σε απόγνωση και ζητούσαν επιμόνως χαρτί να υπογράψουν και να… φύγουν! Ο ένας πάνω στον άλλον, ακόμη και το «πέρασμα» στο τμήμα του διαδρόμου που είχε μείνει «ελεύθερο» γινόταν με δυσκολία!
Οι γιατροί και οι νοσηλευτές έδιναν τον καλύτερό τους εαυτό. Αλλά ποιους να πρωτοκοιτάξουν! Μέχρι να αντιμετωπίσουν ένα περιστατικό… ερχόταν άλλο! Είτε με ασθενοφόρο, είτε με το όχημα συγγενικού τους προσώπου. Αλλά και οι καρέκλες αναμονής στην είσοδο των εξωτερικών ήσαν σχεδόν γεμάτες! Οι ασθενείς περίμεναν… να τους φωνάξουν.
Ασθενείς στα φορεία να περιμένουν με τις ώρες
«Είμαι από τις 12 το μεσημέρι εδώ, δεν ξέρω τι ακριβώς έχω, τους βλέπω όλους και τρέχουν, αλλά δεν μου έχουν πει τίποτα» μας λέει μία γυναίκα ασθενής λες και μας εκλιπαρούσε… να την «σώσουμε»! «Υπομονή, περιμένετε το αποτέλεσμα των εξετάσεών σας» της είπαμε με συμπόνοια. Ένας συγγενής έκανε τον τραυματιοφορέα.
Το φορείο «συγκρούστηκε» με κάποιον που περίμενε όρθιος δίπλα… στον δικό του συγγενή! Ζήτησε συγγνώμη από τον «εθελοντή τραυματιοφορέα»! «Δεν φταίτε εσείς, δεν βλέπετε τι γίνεται εδώ; Ούτε φορείο δεν μπορεί να περάσει» ήταν η απάντηση που έλαβε. Αλλά και οι κλινικές γέμιζαν! Αν ο ασθενής… ήταν γυναίκα, ακόμη και παθολογικό περιστατικό να ήταν, την μετέφεραν… στην γυναικολογική!
Δύσκολα μπορεί κάποιος να περιγράψει την κατάσταση. Εν μέσω πόνου, αγωνίας για την τύχη των ανθρώπων… το απόλυτο μπάχαλο! Είναι πάντως γνωστό ότι τους τελευταίους μήνες παρατηρείται αυξημένη προσέλευση ασθενών στα νοσοκομεία της Πάτρας λόγω και της έξαρσης αναπνευστικών λοιμώξεων με αποτέλεσμα να έχει αυξηθεί και ο αριθμός των νοσηλευόμενων ασθενών.
Έτσι εξαιτίας της έλλειψης κλινών πολλοί ασθενείς καταλήγουν να νοσηλεύονται σε φορεία στο χώρο του Τμήματος Επειγόντων Περιστατικών, γεγονός που όπως επισημαίνουν οι ίδιοι οι γιατροί δημιουργεί μία πληθώρα προβλημάτων με αντίκτυπο τόσο στους ασθενείς όσο και στο υγειονομικό προσωπικό.
Γεμάτες και οι καρέκλες της αναμονής
Όπως αναφέρει σε ανακοίνωσή της η Ένωση Νοσοκομειακών Γιατρών Αχαΐας αρχικά, οι συνθήκες νοσηλείας και περίθαλψης εκτός από απάνθρωπες και αναξιοπρεπείς για τους ασθενείς και τις οικογένειές τους, δεν είναι και οι δέουσες εφόσον δεν πληρούνται βασικοί κανόνες υγιεινής λόγω του συγχρωτισμού.
Ενδεικτικά, μετά την εφημερία της 10ης Ιανουαρίου 2024, στα ΤΕΠ του ΠΓΝΠ βρίσκονταν 41 νοσηλευόμενοι ασθενείς, αρκετοί εξ αυτών βαρέως πάσχοντες, ενώ κατά μέσο όρο μετά από κάθε γενική εφημερία παραμένουν γύρω στους 20-30.
«Το φαινόμενο αυτό επιτείνεται τις ημέρες γενικής εφημερίας του νοσοκομείου όπου προστίθενται οι νέοι ασθενείς που εξετάζονται στο ΤΕΠ, με αποτέλεσμα πολύωρες αναμονές αλλά και συνθήκες επιδημιολογικής βόμβας μιας και οι ασθενείς μαζί με τους συνοδούς τους συνωστίζονται χωρίς να υπάρχουν ούτε τα στοιχειώδη, όπως πρόσβαση σε WC, στοιβαγμένοι ο ένας δίπλα στον άλλο ειδικά σε μια περίοδο που παρουσιάζεται έξαρση αναπνευστικών λοιμώξεων.
Όσον αφορά στη λοιπή λειτουργία του ΤΕΠ, το έργο της εφημερίας δυσχεραίνεται σε πολλαπλά επίπεδα, καθιστώντας τις συνθήκες επισφαλείς τόσο για τους ασθενείς όσο και για το προσωπικό που εργάζεται σε συνθήκες εντατικοποίησης της δουλειάς, ακροβατώντας μεταξύ εξυπηρέτησης των ήδη νοσηλευόμενων και των υπό εξέταση νέων ασθενών.
Ειδικά αν αναλογιστούμε πως το υπάρχον προσωπικό που δουλεύει αγόγγυστα με πολλές χρωστούμενες άδειες και χωρίς ρεπό δεν επαρκεί να εξυπηρετήσει τις ανάγκες του τμήματος για την εξυπηρέτηση των ασθενών που προσέρχονται στα ΤΕΠ τις μέρες της γενικής εφημερίας. Αποτέλεσμα είναι να σημειώνεται μεγάλη καθυστέρηση στη διεκπεραίωση (έγκαιρη διάγνωση και αντιμετώπιση) των νέων περιστατικών της εφημερίας.
Με βάση τα παραπάνω είναι εμφανές ότι οι συνθήκες εργασίας του ιατρονοσηλευτικού προσωπικού του ΤΕΠ είναι ιδιαίτερα δύσκολες σε σημείο που μπορεί να καθιστούν επισφαλή τη σωστή διαχείριση των περιστατικών και κατ’ επέκταση την εύρυθμη λειτουργία της εφημερίας. Ανάλογη εικόνα παρατηρείται και στο Γενικό Νοσοκομείο Πατρών «Άγιος Ανδρέας».
ΟΙ ΑΙΤΙΕΣ ΤΟΥ «ΚΑΚΟΥ»
Σύμφωνα με την Ένωση Νοσοκομειακών Ιατρών η κατάσταση αυτή δεν είναι πρωτόγνωρη και έχει αιτία:
– Την υποβάθμιση και υποχρηματοδότηση του ΕΣΥ από όλες τις τελευταίες κυβερνήσεις!
– Την ανεπάρκεια της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας η οποία αδυνατεί να επιτελέσει το ρόλο της πρόληψης και προαγωγής της υγείας του πληθυσμού αλλά και να εξυπηρετήσει τα πιο ελαφριά περιστατικά με Κέντρα Υγείας αστικού τύπου που θα λειτουργούν στελεχωμένα όλο το 24ωρο!
– Την υποστελέχωση και υπολειτουργία των νοσοκομειακών δομών ειδικά των περιφερειακών, γεγονός που οδηγεί σε μεγάλο κύμα διακομιδών, ξεσπιτώνοντας ασθενείς και τις οικογένειές τους, επιφορτίζοντας τα νοσοκομεία του νομού μας που λειτουργούν ήδη στο κόκκινο.
Χαρακτηριστικά, συνεχίζονται οι μετακινήσεις ιατρικού προσωπικού προς το νοσοκομείο του Πύργου αλλά και του Αιγίου εδώ και μια τριετία με την επίκληση των έκτακτων συνθηκών.
Η ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΤΟΥ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ
Οι διοικήσεις των Νοσοκομείων της Πάτρας γνωρίζουν καλά την κατάσταση με την πολύωρη αναμονή των ασθενών στα εξωτερικά ιατρεία. «Η αναμονή δυστυχώς είναι μία παρενέργεια αυτής της κατάστασης, την οποία αναγνωρίζουμε και ζητάμε την κατανόηση του κόσμου» δηλώνει ο Διοικητής του ΠΓΝΠ Δημήτρης Μπάκος.
Ο τρόπος λειτουργίας των εξωτερικών ιατρείων έχει καταδειχθεί ότι είναι αναχρονιστικός και ήδη δρομολογούνται αλλαγές. Ωστόσο η Ένωση Νοσοκομειακών Ιατρών επιμένει ότι οι προσλήψεις ιατρών θα έλυναν ένα μεγάλο τμήμα του προβλήματος.
Κατά τους διοικούντες, η πολύωρη αναμονή οφείλεται και στο γεγονός ότι δεν υπάρχουν χώροι για να εξετάζονται άμεσα τα περιστατικά που προσέρχονται! Ένα άλλο σημαντικό στοιχείο είναι το σύστημα διαλογής και κατηγοριοποίησης των περιστατικών που εφαρμόζεται σήμερα, αλλά με πολλά εμπόδια λόγω και του χωροταξικού προβλήματος.
