Μόνο από τις φυλακές Πατρών δεν απέδρασε ποτέ ο Βαγγέλης Ρωχάμης. Ο διαβόητος κρατούμενος που έγινε θρύλος για τις κινηματογραφικές αποδράσεις του έμεινε δυόμιση χρόνια στις φυλακές του Αγίου Στεφάνου και όλο αυτό το χρονικό διάστημα ήταν μέσα στην απομόνωση. Πάντως, «ακόμη κι όταν ήμουν στην απομόνωση, ένιωθα ελεύθερος» έλεγε ο ίδιος.
Την πρώτη του επαφή με τον νόμο θα λάβει χώρα το 1971, όταν υπηρετεί τη στρατιωτική του θητεία στη Σύρο. Ο οπλίτης Βαγγέλης Ρωχάμης ζητά άδεια για να επισκεφθεί τη νεογέννητη κόρη του. Όταν του την αρνούνται, το σκάει από το στρατόπεδο, κλέβει ένα μοτοποδήλατο και προς ολοταχώς για Εύβοια. Για το περιστατικό λαμβάνει προσωρινή αναβολή από το στράτευμα και για την κλοπή «τρώει» 3,5 μήνες στις φυλακές Κορυδαλλού.
Θα ακολουθήσει το περιβόητο περιστατικό με τα αντικλείδια του Κορυδαλλού, που σχεδίαζε έναν ολόκληρο χρόνο. Όπως διηγήθηκε, παρατήρησε ότι όλα τα κλειδιά της φυλακής ήταν κρεμασμένα σε μια κλειδοθήκη κοντά στην είσοδο. Από εκείνη τη στιγμή φρόντισε να είχε πάντα πάνω του ένα μικρό κομμάτι πλαστελίνη.
Με τη βοήθεια της κατάφερε να αντιγράψει τα κλειδιά κάνοντας καλούπια από πλαστελίνη.
Έναν χρόνο πήρε η όλη επιχείρηση για την αντιγραφή των πέντε κλειδιών, καθώς μπορούσε να το κάνει μόνο επιστρέφοντας από άλλο ένα δικαστήριο σε βάρος του. Πλέον ήταν έτοιμος για την μεγάλη απόδραση.
Την κρίσιμη ημέρα, ο Ρωχάμης ανοίγει τη μια πόρτα μετά την άλλη. Η πρότελευταία πόρτα ήταν ανοιχτή. Την είχε ανοίξει ένας «φίλος», που τον συμπαθούσε. «Αυτή την πόρτα θα σου την κάνω δώρο εγώ», είπε στον Ρωχάμη!
