Σοκ στο Κολοράντο των ΗΠΑ, όπου βρέθηκαν σχεδόν 200 πτώματα στοιβαγμένα και σε αποσύνθεση σε ένα γραφείο τελετών. Στον απόηχο της φρικιαστικής αποκάλυψης, οι νομοθέτες πρότειναν ένα νομοσχέδιο που σκοπεύει στην αυστηροποίηση των κανονισμών που διέπουν τα γραφεία τελετών της πολιτείας.
Η υπόθεση έφερε στο φως μια σειρά από ανησυχητικές πρακτικές, όπως η πώληση ανθρώπινων μελών και η χορήγηση ψεύτικων τεφρών στις οικογένειες των θανόντων. Τα θλιβερά αυτά γεγονότα τόνισαν την ανάγκη για ουσιαστικές αλλαγές στο θεσμικό πλαίσιο που ρυθμίζει τον κλάδο.
Η κατάσταση αυτή ώθησε τους πολιτειακούς νομοθέτες να παρουσιάσουν τη Δευτέρα ένα διακομματικό νομοσχέδιο που θα εφαρμόσει τις πρώτες απαιτήσεις αδειοδότησης του Κολοράντο για να γίνει κάποιος διευθυντής γραφείου κηδειών, φέρνοντας τους κανόνες αδειοδότησης σε ευθυγράμμιση με όλες τις άλλες πολιτείες. Το νομοσχέδιο θέτει επίσης απαιτήσεις για άλλες θέσεις εργασίας του κλάδου, συμπεριλαμβανομένων των βαλσαμωτών και των αποτεφρωτών.
“Πάρα πολλές οικογένειες του Κολοράντο χρειάστηκε να αντιμετωπίσουν την αποτρόπαια και απαράδεκτη πραγματικότητα ότι τα λείψανα των αγαπημένων τους προσώπων είχαν κακομεταχειριστεί, χαθεί, φροντιστεί ακατάλληλα, πωληθεί“, δήλωσε ο Δημοκρατικός γερουσιαστής Ντίλαν Ρόμπερτς, ένας από τους υποστηρικτές του νομοσχεδίου, σε συνέντευξη Τύπου.
Πρόκειται για μια δραματική ενημέρωση σε μια πολιτεία όπου οι διευθυντές γραφείων κηδειών δεν απαιτείται να έχουν αποφοιτήσει από το λύκειο. Εάν το νομοσχέδιο περάσει, για την άδεια θα απαιτείται έλεγχος ιστορικού, πτυχίο στην επιστήμη των νεκροτομών, πέρασμα από εθνικές εξετάσεις και μαθητεία.
Τον Φεβρουάριο, λίγους μήνες μετά την εύρεση 190 πτωμάτων σε ένα μολυσμένο από κοριούς γραφείο τελετών δύο ώρες νότια του Ντένβερ, βρέθηκε άλλο ένα πτώμα σε μια ξεχωριστή υπόθεση: αυτό της Christina Rosales. Το πτώμα της Rosales έμεινε σε μια νεκροφόρα, σκεπασμένο με κουβέρτες, επί 18 μήνες. Ανακαλύφθηκε μόνο επειδή ο ιδιοκτήτης του γραφείου τελετών στα προάστια του Ντένβερ υπέστη έξωση. Η Rosales είχε πεθάνει σε ηλικία 63 ετών από Αλτσχάιμερ και ο σύζυγός της, George Rosales, είχε επιλέξει το γραφείο τελετών επειδή ήταν φίλοι με τον υπεύθυνο.
Όταν ο George Rosales έμαθε ότι το σώμα της εκλιπούσας συζύγου του είχε αφεθεί στο φορείο μιας νεκροφόρας και ότι του είχαν δώσει τις στάχτες κάποιου άλλου, προσπάθησε να παραμείνει δυνατός για τα δύο νεαρά ενήλικα παιδιά τους. “Έκλαψα πολλές φορές γι’ αυτήν. Μετά από 18 μήνες νόμιζα ότι είχα τελειώσει με αυτό, αλλά άρχισαν όλα από την αρχή“, είπε αφού μίλησε στη συνέντευξη Τύπου υπέρ του νομοσχεδίου. “Πιθανότατα δεν θα είχα μάθει για το πτώμα της γυναίκας μου αν δεν γινόταν η έξωση“.
Όταν το FBI ανακοίνωσε στη Shelia Canfield-Jones ότι τα λείψανα της κόρης της είχαν βρεθεί μεταξύ των σχεδόν 200 σε μια εγκατάσταση στο Κολοράντο, κάθισε με τους υπαλλήλους κρατώντας την τεφροδόχο με δυσπιστία. Η μητέρα αρνήθηκε να αποχωριστεί τις στάχτες που θεωρούσε ότι ήταν της κόρης της επί τέσσερα χρόνια.
Η Canfield-Jones θυμάται έναν υπάλληλο να βγάζει τελικά τις στάχτες από την τεφροδόχο και να επαναλαμβάνει: “Δεν είναι η κόρη σας“. “Έπρεπε να μας το λέει ξανά και ξανά“, είπε σε συνέντευξή της με μάτια που έτρεχαν. “Ήταν φρικτό“ .Η Canfield-Jones υποφέρει πλέον από εφιάλτες με το αποσυντιθέμενο σώμα της κόρης της.
