Δεν είναι τυχαία τα γεγονότα της Θεσσαλονίκης. Με τους «μαινόμενους» νεαρούς να κυνηγούν δύο ομοφυλόφιλους που είχαν «περίεργες» για εκείνους εμφανίσεις. Και εκτός της οικογένειας και της κοινωνίας, και η Εκκλησία παίζει σημαντικό ρόλο στην διαμόρφωση τέτοιων αρρωστημένων καταστάσεων.
Γιατί μπορεί τα «καλόπαιδα» που άρχισαν να βρίζουν και να μιλούν με ρατσισμό για τους δύο gay, να έλεγαν ως δικαιολογία πως… «μα η Εκκλησία είπε ότι η ομοφυλοφιλία είναι αμαρτία»! Ερχεται όμως η Εκκλησία και καταδικάζει τα γεγονότα στη Θεσσαλονίκη, λέγοντας πως είναι… κατά της βίας! Ναι. Σωστό! Ουδέποτε η Εκκλησία ξεκίνησε «πόλεμο» κατά της ομοφυλοφιλίας. Όμως μήπως άθελά της έστω, προτρέπει κάποιους να συμπρεριφέρονται με αυτόν τον τρόπο. Παρόμοιες καταστάσεις βιώσαμε και στην εποχή της πανδημίας. Όταν κάποιοι φανατικοί έκαναν επιθέσεις σε πολιτικούς και δημοσιογράφους αλλά και γιατρούς, θεωρώντας τους υπεύθυνους για το κλείσιμο των Ιερών Ναών. Το Καρναβάλι πέρασε, και έρχεται το τριήμερο της 25ης Μαρτίου. Την Κυριακή 24 του μηνός (Κυριακή της Ορθοδοξίας) αλλά και η επομένη, γιορτή του Ευαγγελισμού και της Εθνικής μας Παλιγγενεσίας, αποτελούν μία καλή ευκαιρία για να εκτονωθεί η κατάσταση. Γιατί αν σημειωθεί κάποιο επεισόδιο, ακόμη και με φανατικούς που θα επιχειρήσουν να «την πέσουν» σε πολιτικούς – δη βουλευτές που ψήφισαν τον νόμο… τότε το κακό κλίμα δεν πρόκειται να ανατραπεί. Και αυτό θα είναι ότι χειρότερο. Για όλη την κοινωνία.
