Θα μπορούσε ο τίτλος να αποτυπώνει πλήρως και με χιουμοριστική χροιά το όλο πρόβλημα. Μόνο που το χιούμορ δίνει στη θέση του στη δικαιολογημένη και εύλογη απορία, για το πώς είναι δυνατόν ένας πολίτης ή μια ομάδα πολιτών, να ζητούν την αντικατάσταση δύο λαμπτήρων σ’ έναν πεζόδρομο, όχι επί κάποιες ημέρες, αλλά επί δύο ολόκληρα χρόνια!
Είναι από τις περιπτώσεις που σε κάνουν να απορείς, πράγματι, αλλά και να εξοργίζεσαι για το πώς φτάσαμε έτσι. Εφόσον παλαιότερα ήταν αυτονόητο πως το αίτημα συνοδευόταν από την ικανοποίησή του σε ένα εύλογο χρονικό διάστημα. Έστω και λίγο αργά, όχι πάντοτε γρήγορα. Αλλά σίγουρα δεν χρειαζόταν να περάσουν δυο χρόνια και μάλιστα ακόμα να μην έχει γίνει τίποτα απολύτως. Οι χαλασμένες λάμπες να παραμένουν στους στύλους και το σκοτάδι να εξακολουθεί να υπάρχει τα βράδια.
Την καταγγελία κάνει στην «Πολιτεία» η κα Ειρήνη, κάτοικος της περιοχής και μία εξ αυτών που έχουν επανειλημμένα οχλήσει το αρμόδιο δημοτικό τμήμα ηλεκτροφωτισμού. «Να τις αγοράσω εγώ δυο λάμπες. Σκάλα δεν έχω για να ανέβω και να τις βάλω μόνη μου», μας λέει. Καθ’ υπερβολή, όμως ακόμα κι αυτό δείχνει την αγανάκτηση, η οποία, σημειωτέον, διακατέχει και πολλούς ακόμα γείτονές της.
