Από… ξενώνας ανέστιων συμπολιτών, που έως σήμερα είχε μετατραπεί, ο πολύπαθος «Απόλλων», κατάντησε τώρα και υπαίθριο… αποχωρητήριο
Η υποβάθμιση του αρχιτεκτονικού μνημείου της Πάτρας, δεν έχει «πάτο» και η κραυγαλέα εγκατάλειψή του, προκαλεί το δημόσιο αίσθημα. Ιδιαίτερα φέτος, που εορτάζονται τα 100 χρόνια από τον θάνατο του Ερνστ Τσίλλερ, του μεγάλου Γερμανού αρχιτέκτονα που σχεδίασε το περικαλλές αυτό οικοδόμημα της Πάτρας.
Η αποφορά είναι πλέον τόσο έντονη, που καθιστά δύσκολη υπόθεση τη διέλευση πολιτών από το κάτω μέρος της στοάς του «πληγωμένου» θεάτρου, εκεί όπου βρίσκονται τα καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντας και χώροι εστίασης.
Οπως φαίνεται, οι βραδινοί «ένοικοι» του θεάτρου, χρησιμοποιούν για την φυσική ανάγκη τους τον παρακείμενο τοίχο που βρίσκεται πριν τα σκαλοπάτια, τα οποία καταλήγουν στην οδό Μαιζώνος.
Το ρεπορτάζ αν και δεν δύναται εκ των πραγμάτων να μεταφέρει την μπόχα που επικρατεί στο σημείο, αναδεικνύει ωστόσο με τις φωτογραφίες, τη μετατροπή της στοάς του «Απόλλωνα» σε υπαίθριο υπνωτήριο: Κλινοσκεπάσματα, είδη πρώτης ανάγκης και σκουπίδια, παραμένουν στα περβάζια των ρημαγμένων εξωτερικών ξύλινων θυρών του μνημείου, ακόμα και τη μέρα, αφού οι άστεγοι δεν νιώθουν να υφίστανται τον παραμικρό έλεγχο.
Η δυσωδία προκαλεί αποστροφή και θλίψη στους διερχόμενους, οι οποίοι εκφράζουν την απογοήτευσή τους για την τύχη που επιφυλάσσει η πόλη, στο αρχιτεκτονικό κομψοτέχνημα του Τσίλλερ.
Η ειρωνεία είναι ότι την ίδια ώρα που επικρατεί αυτή η κατάσταση στο αφύλακτο από τον Δήμο εξωτερικό μέρος του μνημείου, στο εσωτερικό του συνεχίζονται οι εργασίες των συνεργείων του υπουργείου Πολιτισμού, για την αποκατάσταση και επαναλειτουργία του θεάτρου…
