Αναρωτηθήκατε ποτέ εάν η απιστία είναι… κληρονομική; Διαφορετικές μελέτες έχουν επιχειρήσει να το διερευνήσουν, εστιάζοντας στην εξέταση μονοζυγωτικών διζυγωτικών διδύμων. Η Δρ Madeleine A. Fugère, καθηγήτρια Κοινωνικής Ψυχολογίας στο Eastern Connecticut State University παρουσιάζει τρεις τέτοιες μελέτες και τα ενδιαφέροντα αποτελέσματά τους με άρθρο της στο Psychology Today.
Όπως διαπιστώθηκε, στα μονοζυγωτικά δίδυμα άτομα το 21% των ατόμων ανέφεραν ότι ήταν άπιστοι στους συντρόφους τους, ενώ στα διζυγωτικά, το 23% ανέφερε κάποια απιστία. Οι εκτιμήσεις αυτές συνάδουν με τις εκτιμήσεις του γενικού πληθυσμού σχετικά με την απιστία. Ενδιαφέρον παρουσιάζει η διαπίστωση ότι το ένα δίδυμο άτομο είχε περίπου μιάμιση φορά περισσότερες πιθανότητες να είναι άπιστο, εάν το έτερο δίδυμο άτομο (όσον αφορά τα μονοζυγωτικά) είναι επίσης άπιστο. Όταν προσαρμόστηκαν παράγοντες, όπως ο αριθμός των σεξουαλικών συντρόφων και η ηλικία, οι συγγραφείς εκτίμησαν ότι το 41% της διακύμανσης της απιστίας σε αυτό το δείγμα οφειλόταν σε γενετικούς παράγοντες.
Μια διαφορετική αλλά παρόμοια μελέτη πραγματοποιήθηκε το 2015 με δείγμα περισσότερων από 7.000 Φινλανδών διδύμων. Παρότι τα άτομα αυτά ανέφεραν ότι βρίσκονταν σε σταθερή σχέση για τουλάχιστον ένα έτος, το 9,8% των ανδρών και το 6,4% των γυναικών ανέφεραν ότι είχαν δύο ή περισσότερους ερωτικούς συντρόφους κατά τη διάρκεια του ίδιου έτους. Σε αυτό το δείγμα, τα ποσοστά συμφωνίας ήταν και πάλι υψηλότερα για τους μονοζυγωτικούς διδύμους από ό,τι για τους διζυγωτικούς διδύμους. Επιπλέον, εκτιμώντας τον παράγοντα της κληρονομικότητας, διαπίστωσαν ότι για τους άνδρες το 63% της διακύμανσης της απιστίας οφειλόταν σε γενετικούς παράγοντες, μια εκτίμηση πολύ ισχυρότερη έναντι των γυναικών. Παρότι οι ερευνητές επιχείρησαν να εμβαθύνουν στα γονίδια που εμπλέκονται στην απιστία, η ανάλυσή τους δεν έδωσε αποτελέσματα που να συνδέονται με συγκεκριμένα γονίδια.
