Τα chips πατάτας, κοινώς τα αγαπημένα μας «πατατάκια», είναι πατάτες, λεπτά κομμένες και τηγανισμένες σε κάποιο είδος λίπους.
Αναλυτικά, η διαδικασία έχει ως εξής: Οι πατάτες πλένονται με άφθονο νερό ώστε να φύγουν τα χώματα, ξεφλουδίζονται, τεμαχίζονται, ξεπλένονται πάλι με άφθονο νερό για να φύγει όσο το δυνατόν περισσότερο άμυλο, στεγνώνονται, τηγανίζονται, στραγγίζουν και συσκευάζονται.
Γιατί η σακούλα με τα πατατάκια δεν είναι ποτέ γεμάτη
Εκτός από τη συνταγή, η τραγανότητα των τσιπς πατάτας οφείλεται στο υλικό της συσκευασίας που τα προστατεύει από τον ήλιο και την υγρασία. Συσκευάζονται σε τροποποιημένη ατμόσφαιρα από διοξείδιο του άνθρακα, άζωτο και οξυγόνο (συσκευασία MAP).
Η τεχνική αυτή εξασφαλίζει τη φρεσκάδα, παρατείνει τη διάρκεια ζωής και ταυτόχρονα φροντίζει ώστε να παραμένουν ολόκληρα και να μην θρυμματίζονται. Μετά το άνοιγμα της συσκευασίας, ο χρόνος ζωής είναι ελάχιστος.
Αυτός είναι λοιπόν ο «αέρας», το κενό που υπάρχει μες στη σακούλα. Είναι το άζωτο που διατηρεί τα πατατάκια φρέσκα, τραγανά και πεντανόστιμα. Επιπλέον, τα πατατάκια αποτελούν το δημοφιλέστερο σνακ και για όσους ακολουθούν vegan διατροφή.
Μετά την πανδημία, παρατηρείται ολοένα και πιο έντονη η ανησυχία για το περιβάλλον και την υγεία του ανθρώπου. Οι καταναλωτές αναζητούν πλέον σε αρκετά μεγάλο βαθμό και τα πατατάκια «με υψηλή περιεκτικότητα σε πρωτεΐνη», «χωρίς γλουτένη», «χωρίς νάτριο» ή «χωρίς ζάχαρη».
