Τα ευρήματα μιας «βασιλικής οχυρωμένης περιοχής ανάπαυσης» ηλικίας 3.500 ετών ανακαλύφθηκαν από αιγυπτιακή αποστολή στον αρχαιολογικό χώρο του Τελ Χάμπουα στην Αρχαιολογική Περιοχή του Βόρειου Σινά. Κατασκευασμένο από τούβλα λάσπης, πιστεύεται ότι είναι ένα από τα βασιλικά παλάτια που βρίσκονται κοντά στην Ανατολική Πύλη της Αιγύπτου, πιθανότατα χτισμένο για να φιλοξενήσει τις αρχαίες αιγυπτιακές δυνάμεις, και ίσως ακόμη και τον βασιλιά, κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Τούθμωνος Γ΄ (1479 έως 1425 π.Χ.).
Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, οι αρχαίοι Αιγύπτιοι ηγεμόνες συχνά ξεκινούσαν στρατιωτικές αποστολές στην ανατολική Μεσόγειο. Μία από τις κοινές διαδρομές που χρησιμοποιούσαν τα αιγυπτιακά στρατεύματα για να έχουν πρόσβαση σε αυτήν την περιοχή ήταν μέσω της ερήμου του Σινά. Αυτή ήταν σαφώς μια στρατηγική θέση για τη στέγαση και την παροχή στρατευμάτων καθώς διέσχιζαν την έρημο Σινά καθ΄οδόν προς τις στρατιωτικές εκστρατείες, ενώ η τοποθεσία περιλαμβάνει ένα βασιλικό παλάτι.
Ο Δρ. Mohamed Ismail Khaled, Γενικός Γραμματέας του Ανώτατου Συμβουλίου Αρχαιολογίας, τόνισε ότι οι αρχικές επιστημονικές αναλύσεις που διεξήχθησαν σχετικά με τα αντικείμενα που βρέθηκαν μέσα στο κτίριο δείχνουν την προέλευσή του που χρονολογείται από τη βασιλεία του Βασιλιά Τούθμωση III της Δέκατης Όγδοης Δυναστείας της εποχής του Νέου Βασιλείου.
Η αρχιτεκτονική διάταξη και η σπανιότητα των θραυσμάτων κεραμικής στο εσωτερικό της υποδηλώνει ότι αυτή η δομή πιθανόν χρησίμευσε ως βασιλική κατοικία για ανάπαυλα και ηρεμία.
Διαρρύθμιση του οικήματος
Η διαρρύθμιση του κτιρίου περιλαμβάνει δύο διαδοχικές, ορθογώνιες αίθουσες, καθώς και αρκετές γειτονικές αίθουσες. Η κύρια είσοδος, που βρίσκεται στη βόρεια πλευρά, οδηγεί στην πρώτη αίθουσα, πλαισιωμένη από τρεις ασβεστολιθικούς κίονες.
Μια άλλη μικρότερη αίθουσα, με εισόδους στην ανατολική και δυτική πλευρά, συνδέεται με την πρώτη αίθουσα. Αυτή η μικρότερη αίθουσα έχει στο κέντρο της δύο ασβεστολιθικούς κίονες και λίθινα όρια στις εισόδους της. Η δεύτερη αίθουσα οδηγεί σε δύο ξεχωριστά δωμάτια, το καθένα με κατεύθυνση ανατολικά και δυτικά, και συνδέονται με τη δεύτερη αίθουσα με εισόδους που βρίσκονται η μία απέναντι από την άλλη.
Επιπλέον, η αποστολή εντόπισε πέτρινα κατώφλια για τις εισόδους των δωματίων, μαζί με μια σειρά από μικρότερα δωμάτια δίπλα στην ανατολική πλευρά του κτιρίου, αναφέρει το Live Science.
Ο καθηγητής Ramadan Helmy, διευθυντής της Αρχαιολογικής Περιοχής του Βόρειου Σινά και επικεφαλής της αποστολής, εξήγησε ότι η χρονολόγηση του κτιρίου καθορίστηκε μέσα από την ανάλυση στρωματογραφικών επιπέδων, θραυσμάτων κεραμικής που βρέθηκαν κοντά, και την ανακάλυψη δύο γερανών σε τοιχογραφίες που φέρουν το όνομα Τούθμωσις III.
Αυτά τα ευρήματα δείχνουν ότι το κτίριο χρησιμοποιήθηκε κατά τη διάρκεια των στρατιωτικών εκστρατειών του βασιλιά για την επέκταση της Αιγυπτιακής Αυτοκρατορίας προς ανατολάς. Στη συνέχεια, το οικοδόμημα ενισχύθηκε με περιμετρικό τοίχο, με μια κύρια πύλη στραμμένη προς τα ανατολικά.
Horus Road: Ο ιστορικός δρόμος μέσω της χερσονήσου του Σινά και στη Λωρίδα της Γάζας
Το ησυχαστήριο των 3.400 ετών στο Τελ Χάμπουα σηματοδοτεί την αρχή της αρχαίας διαδρομής γνωστή ως “Horus Road”, σύμφωνα με την Κρατική Υπηρεσία Πληροφοριών της Αιγύπτου. Αυτός ο ιστορικός δρόμος, που εκτεινόταν από την Αίγυπτο μέσω της χερσονήσου του Σινά και στη Λωρίδα της Γάζας, ήταν στρατηγικά σημαντικός και ήταν γεμάτος οχυρώσεις και στρατιωτικές εγκαταστάσεις. Το Τελ Χάμπουα, επίσης γνωστό ως Θαρού, τώρα βρίσκεται ως αρχαιολογικός χώρος κατά μήκος της Διώρυγας του Σουέζ στην Καντάρα Σαρκ, περίπου 100 μίλια βορειοανατολικά του Καΐρου, αναφέρει η Miami Herald.
Πρόσφατες φωτογραφίες αποκαλύπτουν τα απομεινάρια αυτού του αρχαίου σπιτιού ξεκούρασης, ρίχνοντας φως στη σημασία του για την κατανόηση της αρχαίας αιγυπτιακής στρατιωτικής ιστορίας. Οι αρχαιολόγοι σημειώνουν ότι η κατασκευή αργότερα οχυρώθηκε και επαναπροσδιορίστηκε ως νεκροταφείο, με μερικούς από τους τάφους να περιέχουν τα λείψανα των παιδιών.
Ο χώρος επαναχρησιμοποιήθηκε ως νεκροταφείο
Αποκαλύφθηκε επίσης ότι κατά τη διάρκεια της Τρίτης μεταβατικής περιόδου, από την Εικοστή Πρώτη Δυναστεία μέχρι την Εικοστή Πέμπτη Δυναστεία, ο χώρος επαναχρησιμοποιήθηκε ως νεκροταφείο, με διάφορους τύπους τοπικά κατασκευασμένης κεραμικής που ανακαλύφθηκαν σε διαφορετικά στρώματα, υποδεικνύοντας την ταφή των παιδιών.
Προηγούμενες ανασκαφές έφεραν στο φως τάφους που κατασκευάστηκαν και επαναχρησιμοποιούμενα αρχιτεκτονικά στοιχεία, όπως λινά, πόρτες και χαραγμένες πέτρινες πλάκες με τοπία και βασιλικά διακριτικά από την εποχή του Νέου Βασιλείου. Ωστόσο, έχει καθοριστεί ότι όλες οι ταφές, συμπεριλαμβανομένων εκείνων από προηγούμενες εποχές, χρονολογούνται από την Τρίτη Μεταβατική Περίοδο.
Επιπλέον, έχουν αποκαλυφθεί τρία συνεχόμενα στρώματα σημαντικών κτιρίων που χρονολογούνται από την Εικοστή Έκτη Δυναστεία, μαζί με κοιτάσματα θεμελίωσης που περιέχουν αντικείμενα, συμπεριλαμβανομένου ενός μικρού ζωγραφισμένου πέτρινου που φέρει το όνομα του βασιλιά Άμου Β΄, επίσης γνωστού ως Αμάζης, ενός από τους τελευταίους βασιλιάδες της δυναστείας.
