Της Τέτας Γιαννάρου (ΓΝΩΜΗ)
Έκρηξη καταγγελιών για ενδοοικογενειακή βία εφήβων ηλικίας 12-14 ετών λαμβάνει χώρα τις τελευταίες μέρες με αποτέλεσμα οι φερόμενοι ως κακοποιητές κυρίως (γονείς-αδέλφια) να προσάγονται στο αυτόφωρο και οι καταγγέλλοντες έφηβοι να οδηγούνται με Εισαγγελική παραγγελία στην Παιδοψυχιατρική για διάγνωση και παρέμβαση.
Η «Γ» απευθύνθηκε στην επιστημονικά υπεύθυνη της Παιδοψυχιατρικής Ε. Λώλου για περαιτέρω πληροφορίες σχετικά με την εγκυρότητα των καταγγελιών και την εκτίμηση των παιδοψυχίατρων όσον αφορά τη σοβαρότητα των περιστατικών, η οποία ανέφερε: «Πράγματι με Εισαγγελική παραγγελία τις τελευταίες μέρες υπάρχει αυξημένη μεταφορά εφήβων στο Παιδοψυχιατρικό Τμήμα του Καραμανδανείου για εκτίμηση και παρέμβαση. Οι έφηβοι είχαν απευθυνθεί στο Χαμόγελο του Παιδιού ή είχαν κάνει καταγγελτικές αναρτήσεις στο διαδίκτυο για λεκτική ή σωματική βία με αποτέλεσμα να κινηθεί αυτόφωρα η διαδικασία και οι μεν καταγγελθέντες γονείς ή τα μεγαλύτερα αδέλφια να προσαχθούν και οι καταγγέλλοντες έφηβοι να μεταφερθούν για παιδοψυχιατρική εκτίμηση και παρέμβαση».
Αναφερόμενη η ίδια στην σοβαρότητα της κακοποιητικής συμπεριφοράς που δέχτηκαν οι έφηβοι που εξετάστηκαν, επεσήμανε: «Η αλήθεια είναι πως ένα ποσοστό των εφήβων ηλικίας 12-14 ετών που εξετάσθηκαν αντιμετώπισαν όντως κακοποιητική συμπεριφορά εντός της οικογένειας. Παράλληλα από την εξέταση διαπιστώθηκε πως κάποια παιδιά προέβησαν σε καταγγελίες κακοποίησης ακόμα και για ήπιες επιπλήξεις και παρεμβάσεις οριοθέτησης των γονιών τους, προφανώς μη γνωρίζοντας τις συνέπειες αυτής της διαδικασίας».
ΤΟ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟ
Στο ερώτημα της «Γ» αν θα πρέπει να δημιουργηθεί σχετικό πρωτόκολλο που να διευκρινίζει τι σημαίνει λεκτική, ψυχολογική και σωματική κακοποίηση, η Διευθύντρια της Παιδοψυχιατρικής εξηγεί: «Όταν το παιδί ή ο έφηβος δέχεται οποιασδήποτε μορφής βία είναι απόλυτα σωστό και επιβεβλημένο να την καταγγέλλει, ακόμα και αν οι ειδικοί διαπιστώσουν όταν τα εξετάσουν ότι πρόκειται για υπερβολή. Στο πλαίσιο αυτό, θεωρώ πως είναι σκόπιμη μια διευρυμένη καμπάνια ενημέρωσης στα σχολεία και στους Συλλόγους Γονέων και Κηδεμόνων που να καθιστά σαφές ποια είναι τα όρια της γονικής μέριμνας και σε ποιο σημείο αυτά εκφεύγουν των ορίων και μετατρέπονται σε ψυχολογική και πολλώ δε μάλλον σε σωματική κακοποίηση. Με αυτόν τον τρόπο οι γονείς θα γνωρίσουν τα όριά τους στην άσκηση μέριμνας και κυρίως τα παιδιά που είναι το ευαίσθητο και ζωτικό κομμάτι του κοινωνικού ιστού, θα κατανοήσουν επί της ουσίας, τι σημαίνει γονική μέριμνα και τι την διαχωρίζει από την κακοποιητική συμπεριφορά, ώστε να μην μπερδεύουν την γονική παραίνεση και τις συστάσεις των γονέων τους με κακοποίηση. Η σε βάθος ενημέρωση πιστεύω, πως θα βοηθήσει τα παιδιά να μην παρασύρονται σε καταγγελίες για ήπια παρέμβαση των γονέων σε σχέση π.χ. με την ανεξέλεγκτη χρήση που κάνουν στο διαδίκτυο ή σε παραινέσεις για την πιθανή εκτροπή τους από κανόνες συμπεριφοράς κοινής παραδοχής αλλά και τους γονείς να μην εκτρέπονται ακόμα και με καλοπροαίρετες υπερβολές».
Καταλήγοντας η Παιδοψυχίατρος Λώλου επισημαίνει πως «καλό θα ήταν να λειτουργήσουν και στην Πάτρα δομές προστασίας του παιδιού όπως π.χ. στην Αθήνα το Σπίτι του Παιδιού όπου θα μπορούν τα παιδιά να προσφεύγουν άμεσα, να ενημερώνονται και να προστατεύονται».
