Το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών φέρνει το ΠΑΣΟΚ προ των ευθυνών του. Ευθύνες δηλαδή, που η ηγεσία του αρνήθηκε να δει, καλυπτόμενη πίσω από την αύξηση των ποσοστών μας κατά 0,95% (!!!), την οποία χαρακτήρισε ως ικανοποιητική.
Όμως, σε σχέση με τις τελευταίες εθνικές εκλογές, με τη ΝΔ να χάνει στις ευρωεκλογές 14 ποσοστιαίες μονάδες, τον ΣΥΡΙΖΑ 3 και την ακροδεξιά να εκτοξεύεται σε ποσοστό άνω του 17%, δεν υπάρχει μέλος του ΠΑΣΟΚ που μπορεί να χαίρεται επειδή ουσιαστικά κρατήσαμε το ποσοστό μας.
Μάλιστα, η άρνηση οποιασδήποτε αυτοκριτικής από τον Πρόεδρο του κόμματος, δείχνει πως κανένα μήνυμα δεν έφθασε στη Χαριλάου Τρικούπη.
Ούτε ακόμη αυτό της πλήρους αποδοκιμασίας της ευρωβουλευτικής υποψηφιότητας του Γραμματέα του κόμματος, που παρά την σκανδαλώδη, προκλητική και αντιδεοντολογική στήριξή του από μικρόνοες, εμπαθείς και διχαστικές ηγεσίες νομαρχιακών επιτροπών μας, δεν κατάφερε να βρεθεί σε εκλόγιμη θέση.
Ο λαός του ΠΑΣΟΚ γνωρίζει και τιμωρεί όσους νομίζουν ότι μπορούν να χειραγωγήσουν την ψήφο του.
Οφείλουμε όμως να φύγουμε μακριά από αυτή την αξιοθρήνητη διαχείριση των κομματικών πραγμάτων, που διαμορφώνουν όσοι δεν κατάλαβαν τι έγινε το βράδυ της Κυριακής.
Το μεγάλο διακύβευμα της επόμενης ημέρας συγκροτείται κυρίως από δύο μεγάλες προκλήσεις, πρώτον, από το αν θα μπορέσουμε να δώσουμε μια πραγματική σοσιαλιστική ή και ριζοσπαστικά σοσιαλδημοκρατική ταυτότητα στο ΠΑΣΟΚ και δεύτερον, αν παρά τα τραύματα του παρελθόντος, θα μπορέσουμε να κάνουμε τη μεγάλη υπέρβαση για την δημιουργία ενός μεγάλους δημοκρατικού μετώπου.
Σε αυτό το μέτωπο κανένας αρχηγός παράταξης είτε λόγω ναρκισσισμού είτε λόγω φοβικότητας είτε λόγου προσωπικού αυταρχισμού δεν πρέπει και δεν μπορεί να σταθεί εμπόδιο.
Αλλιώς, ας περιμένουν οι «υπεύθυνες» ηγεσίες μας να απολαύσουν σε τρία χρόνια την συγκυβέρνηση ΝΔ και ακροδεξιάς. Τότε θα είναι πολύ αργά για όλους…
