Την επιτακτική ανάγκη να ανοίξουν σχολεία και αθλητικές ακαδημίες για κινητικούς και ψυχοκοινωνικούς λόγους των παιδιών αναδεικνύει με δημόσια παρέμβασή του ο Επιστημονικός Σύλλογος Πτυχιούχων Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού Πάτρας (ΕΣΠΦΑΑ).
Τις αρνητικές επιπτώσεις της καραντίνας σε παιδιά και εφήβους συζήτησαν εκτενώς τα μέλη του υπό σύσταση Επιστημονικού Συλλόγου κατά τη συνεδρίασή τους. Από τη συζήτηση, αναδείχτηκαν οι συνέπειες των συνθηκών που βιώνουμε στη χώρα μας, τον τελευταίο χρόνο, καθώς και οι ιδιαίτερες συνθήκες που έχουν αλλάξει σε μεγάλο βαθμό τις καθημερινές μας συνήθειες.
«Οι περιορισμοί που έχουν εφαρμοστεί, εξαιτίας της πανδημίας COVID-19, έχουν επηρεάσει σημαντικά την καθημερινότητα του κάθε ανθρώπου. Ωστόσο, οι συγκεκριμένοι περιορισμοί έχουν ως συνέπεια την αλλαγή αρκετών καθημερινών συμπεριφορών, οι οποίες με τη σειρά τους έχουν επιφέρει σημαντικές αρνητικές επιπτώσεις, στην ποιότητα ζωής, τη συναισθηματική κατάσταση και στα επίπεδα φυσικής δραστηριότητας των ανθρώπων» επισημαίνουν τα μέλη του Επιστημονικού Συλλόγου εστιάζοντας ιδιαίτερα στα παιδιά.
«Ιδιαίτερα ευάλωτες παρουσιάζονται οι ηλικίες των παιδιών και των εφήβων καθώς η παραμονή για μεγάλο χρονικό διάστημα, εντός του σπιτιού, μειώνει το επίπεδο φυσικής δραστηριότητας και ευεξίας, επιφέρει αλλαγές στις διατροφικές τους συνήθειες αλλά και διαταραχές ύπνου και αναστροφή του ωραρίου, καθώς επίσης σε αρκετές περιπτώσεις, παραμέληση της σωματικής υγιεινής».
ΟΙ ΚΙΝΔΥΝΟΙ
Οι ίδιοι υπογραμμίζουν ότι «η απουσία σχολείου και εξωσχολικών δραστηριοτήτων, είχε ως αποτέλεσμα πολλά παιδιά να καταφύγουν στη χρήση ηλεκτρονικών υπολογιστών, τάμπλετ και βιντεοπαιχνιδιών προκειμένου να απασχοληθούν, δημιουργώντας υπόβαθρο για ενδεχόμενο μελλοντικό εθισμό στα παιχνίδια και στο διαδίκτυο. Το υπόβαθρο αυτό ενισχύεται και από την έλλειψη συχνής -φυσικής- επαφής με φίλους και συνομηλίκους».
Η ΣΧΟΛΙΚΗ ΤΑΞΗ
Οι ίδιοι υποστηρίζουν ότι μελλοντικά η απομάκρυνση από το φυσικό χώρο του σχολείου έχει βλαπτικές επιδράσεις. «Η σχολική τάξη, η οποία περιλαμβάνει όχι μόνο τα μαθήματα αλλά και την αλληλεπίδραση μεταξύ των μαθητών, συνιστά έναν σημαντικό παράγοντα κοινωνικοποίησης των παιδιών. Ως εκ τούτου, η απουσία της ”φυσικής” σχολικής τάξης, ενδέχεται να δημιουργήσει συναισθήματα ανασφάλειας, ντροπής, δισταγμού και φόβου σε μελλοντική φυσική αλληλεπίδραση του παιδιού με τους συνομηλίκους του».
