Η υπόδειξη της Κομισιόν για το πως θα πρέπει να υποδεχθούν οι χώρες μέλη της ΕΕ την επανεκκίνηση του Συμφώνου Σταθερότητας από 1.1.2025 είναι πράγματι, αυτό που λέμε «το χειρότερο νέο στην χειρότερη στιγμή…».
Λίγο πολύ η Κομισιόν με τον …αέρα του παντογνώστη, για το τι χρειάζεται η ΕΕ προκειμένου να περάσει στην «επόμενη μέρα», μετά από μία πανδημία, με ένα πόλεμο ανοικτό και με την ενεργειακή και κλιματική μετάβαση να κρατάνε γερά τον πληθωρισμό στο προσκήνιο, υποδεικνύει (σ.σ. η Κομισιόν) ότι η βασική μέριμνα των χωρών μελών πρέπει να είναι η περικοπή των δημοσίων δαπανών!
Και απειλεί ότι αν δεν το πάρουν σοβαρά οι κυβερνήσεις, ιδιαίτερα αυτές που έχουν ήδη δημοσιονομικό πρόβλημα, θα αρχίσουν διαδικασίες κυρώσεων. Δηλαδή τι; Δηλαδή διαδικασίες ανακοπής των εκταμιεύσεων από τα προγράμματα ΕΣΠΑ και το Ταμείο Ανάκαμψης…
Και το λένε αυτό θέτοντας μάλιστα «στόχους» για τις επιτρεπόμενες από τούδε και στο εξής δημόσιες δαπάνες. Στόχους οι οποίοι είναι πλέον ανεξάρτητοι από το πως θα πάνε τα δημόσια έσοδα και οι οποίοι σε σύγκριση με την πορεία του πραγματικού πληθωρισμού οδηγούν στην καλύτερη περίπτωση σε πραγματικό «πάγωμα» των δημοσίων δαπανών.
Το λένε αυτό την ίδια στιγμή που γνωρίζουν ότι η ΕΚΤ έχει ήδη δρομολογήσει την διαδικασία σταδιακής απόσυρσης της ρευστότητας που είχε κρατήσει μέχρι σήμερα ζωντανές τις οικονομίες της Ευρωζώνης και μάλιστα με τα επιτόκια στα ύψη σε σχέση με την προηγούμενη κατάσταση.
Παράδειγμα η Ελλάδα. Αν και δεν ανακοινώθηκε ο συγκεκριμένος στόχος για τις δημόσιες δαπάνες, αφού οι τελικές ανακοινώσεις μεταφέρθηκαν για τον Σεπτέμβριο, οι πληροφορίες λένε ότι προβλέπεται να είναι μεταξύ 2,5% και 3% το πολύ. Δηλαδή αύξηση των δημοσίων δαπανών το πολύ μέχρι το 2,5% – 3%. Με άλλα λόγια αν αποπληθωριστεί το συγκεκριμένο μέγεθος σημαίνει ότι βάζουν στόχο το «πάγωμα» των δημοσίων δαπανών!
Το λένε αυτό σε μία χώρα όπου το 70% του ΑΕΠ εξαρτάται από την ιδιωτική και δημόσια καταναλωτική δαπάνη, σε μία χώρα της οποίας ήδη η απώλεια λόγω πληθωρισμού, κατά κύριο λόγο, της αγοραστικής δύναμης των αμοιβών εργασίας έχει ξεπεράσει το 8%. Και αν δεν εμπιστευόμαστε τα στοιχεία του ΙΝΕ της ΓΣΕΕ, μπορούμε να λάβουμε υπ’ όψη ένα άλλο νούμερο που έδωσε πριν λίγες μέρες η Eurostat.
Ένα νούμερο που λέει ότι στην Ελλάδα το 26% του πληθυσμού ζει ήδη στα όρια αυτού που ορίζεται ως όριο φτώχειας. Να μην ανησυχούμε όμως, γιατί για άλλους το «θράσος» της Κομισιόν είναι πολύ μεγαλύτερο. Για την Γαλλία για παράδειγμα στην οποία όλα πλέον κρέμονται από μία κλωστή, η Κομισιόν θεώρησε αυτή την κατάλληλη στιγμή για να τους απειλήσει με μέτρα και κυρώσεις για παραβίαση του ορίου ελλείμματος, το ίδιο και την Ιταλία που τρέχει τον προϋπολογισμό της με ένα έλλειμμα 7% του ΑΕΠ για φέτος.
Εκεί τους λένε ότι πρέπει να κόψουν δημόσιες δαπάνες, Ήτοι όχι μόνο πρέπει να εφαρμόσουν τις περικοπές στις συντάξεις, που έστειλαν στα τάρταρα τον Μακρόν, αλλά και να περικόψουν πολύ περισσότερο κάθε κοινωνική παροχή, ειδικά στην Υγεία (όχι δεν τους υπέδειξαν ως πρότυπο τα ελληνικά… νοσοκομεία) και την Παιδεία.
Ούτε λίγο ούτε πολύ η Κομισιόν με μία «στεγνή» υπόδειξη αυστηρής δημοσιονομικής πειθαρχίας, παρεμβαίνει για να πει στους Γάλλους τι δεν πρέπει να ψηφίσουν και πώς θα αποφύγουν τις συνέπειες των υποδείξεων της κας Φον ντερ Λάινεν από την αβίωτη ζωή τους. Με άλλα λόγια τρέξτε μακριά από τις Βρυξέλλες. Κυριολεκτικά «τα χειρότερα νέα την χειρότερη στιγμή…».
Και μετά απορούμε γιατί η αποχή έχει χτυπήσει νταβάνι και οι πολιτικοί διαχειριστές αυτής της «λογικής», βυθίζονται στα τάρταρα, με άγνωστες προς το παρόν συνέπειες για την Ε.Ε. και κυρίως τους λαούς της…
