Το φάσμα μιας παρατεταμένης ακυβερνησίας προβάλλει ολοένα και πιο απειλητικά στον ορίζοντα, με συνακόλουθα ζητήματα κυρίως για την πορεία της οικονομίας της χώρας που βρίσκεται σε κρίσιμη καμπή ιδίως όσον αφορά τα δημοσιονομικά μεγέθη, και μάλιστα παραμονές των Ολυμπιακών Αγώνων του Παρισιού.
Προσωρινή παραμονή Ατάλ
Η πλέον σημαντική εξέλιξη της χθεσινής, πρώτης μετεκλογικής ημέρας η απόφαση του Προέδρου Μακρόν να μην αποδεχτεί την παραίτηση που του υπέβαλε, ως όφειλε, ο πρωθυπουργός Γκαμπριέλ Ατάλ, επικεφαλής του κεντρώου συνασπισμού και της κυβέρνησης μειοψηφίας με την οποία πορεύεται η χώρα εδώ και μια διετία.
Ο Μακρόν δεν είχε ωστόσο πολλές άλλες επιλογές, καθώς η αριστερή συμμαχία του NFP, επιβεβαιώνοντας τις υποψίες για έλλειψη προετοιμασίας και ετοιμότητας να αναλάβει κυβερνητικές ευθύνες, αδυνατεί προσώρας να προτείνει υποψήφιο πρωθυπουργό στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας ώστε να αναλάβει την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης.
Επομένως, και για τον Εμ. Μακρόν η επιλογή της καθυστέρησης των κινήσεων του φάνηκε υποχρεωτική. Μάλιστα δεν πρέπει να περιμένει κανείς εξελίξεις πριν τις αρχές της επόμενης εβδομάδας, καθώς ο Γάλλος Πρόεδρος απόψε μεταβαίνει στο Μόναχο για να παρακολουθήσει τον ημιτελικό αγώνα ποδοσφαίρου του Euro ’24 μεταξύ Γαλλίας – Ισπανίας, από εκεί απευθείας θα «πετάξει» προς την Ουάσιγκτον για να συμμετάσχει στην Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ, ενώ την προσεχή Κυριακή υπάρχουν οι λαμπρές εορταστικές εκδηλώσεις για την 235η επέτειο της Γαλλικής Επανάστασης και το ίδιο βράδυ ενδέχεται να επιστρέψει στη Γερμανία αν η Εθνική Γαλλίας έχει προκριθεί στον τελικό της διοργάνωσης.
Ούτως ή άλλως έχει προαναγγείλει ότι αναμένει για τις αποφάσεις του και την οριστική διάρθρωση της νέας Εθνοσυνέλευσης, με την επίσημη ανακοίνωση των ονομάτων της νέας σύνθεσή της να έχει οριστεί για την Παρασκευή. Με πολλούς να συζητούν και το ενδεχόμενο παράτασης της προσωρινής παραμονής Ατάλ στην πρωθυπουργία έως την ολοκλήρωση των Ολυμπιακών Αγώνων (26 Ιουλίου – 11 Αυγούστου).
Ανέτοιμη να κυβερνήσει η αριστερά
Τα τέσσερα κόμματα που συναπαρτίζουν τη συμμαχία του NFP αδυνατούν μέχρι τώρα να συμφωνήσουν για το κυβερνητικό μέλλον της χώρας και τι πρέπει να κάνει το NFP, ενώ διαφορετικές απόψεις υπάρχουν ακόμα και στο εσωτερικό του κάθε κόμματος. Αποτέλεσμα, να εδραιώνεται η πεποίθηση ότι η συμμαχία κατάφερε μεν να αποτρέψει και μάλιστα με εντυπωσιακό τρόπο την προέλαση της Μαρίν Λεπέν και του Ζορντάν Μπαρντελά προς την κυριαρχία στην Εθνοσυνέλευση, συνακόλουθα το δρόμο προς τη διακυβέρνηση της χώρας, όμως είναι εξαιρετικά αμφίβολο το ότι η ίδια μπορεί τελικά να κυβερνήσει τη χώρα. Και επομένως, η εκλογική νίκη της να αποδειχθεί “Πύρρειος”.
Στο επίκεντρο των διαφωνιών των συμμάχων του NFP, η συμμετοχή του Ζαν-Λυκ Μελανσόν και του κόμματος του, της Ανυπότακτης Γαλλίας, στη νέα κυβέρνηση. Μια τέτοια επιλογή οδηγεί νομοτελειακά σε κυβέρνηση μειοψηφίας με παρουσία μόνο του NFP, καθώς ο κεντρώος συνασπισμός του Μακρόν αποκλείει κάθε ενδεχόμενο κυβερνητικής συνεργασίας με τον 72χρονο Μελανσόν και τους συν αυτώ. Ούτε και εκείνος βεβαίως, έχει την παραμικρή διάθεση συνεργασίας με τους μακρονιστές. Αντιθέτως απαιτεί ο Μακρόν να “υποκύψει” στο εκλογικό αποτέλεσμα, να απομακρύνει αμέσως τον Ατάλ και να αναθέσει την πρωθυπουργία σε στέλεχος του NFP, που να προέρχεται από το δικό του κόμμα, καθώς είναι το πρώτο σε κοινοβουλευτική δύναμη εντός της συμμαχίας του NFP.
Σενάριο με κεντρώους
Στον αντίποδα, μετριοπαθείς σοσιαλιστές, όπως ο επικεφαλής στην ευρωλίστα Ραφαέλ Γκλουκσμάν, αλλά και η πρόεδρος των Οικολόγων Μαρίν Τοντελιέ, βλέπουν με πολύ θετικό μάτι την προοπτική σχηματισμού κυβέρνησης μέσα από τη συνεργασία τους με τον κεντρώο συνασπισμό (EN), αλλά και ενός τμήματος των Ρεπουμπλικάνων (LR), καθώς οι αριθμοί αλλιώς δεν βγαίνουν, αποκλείοντας από τη διακυβέρνηση τον Μελανσόν που θεωρείται “κόκκινο πανί” και ακατάλληλος. Αντίθετα ο γραμματέας των σοσιαλιστών Ολιβιέ Φορ, θεωρεί ότι ο κεντρώος συνασπισμός στην πρώτο και οι λεπενιστές στο δεύτερο γύρο είναι αυτοί που ηττήθηκαν στις κάλπες και επομένως δεν πρέπει να συμμετάσχουν στη νέα κυβέρνηση.
Επιχείρηση ανασύνταξης της ακροδεξιάς
Την ίδια ώρα, στο στρατόπεδο του Εθνικού Συναγερμού (RN), μετά το αρχικό μούδιασμα που προκλήθηκε από το μη αναμενόμενο αποτέλεσμα της Κυριακής, επιχειρείται ανασύνταξη δυνάμεων, τόνωση του ηθικού και διαμόρφωση νέας επιθετικής στρατηγικής για την επόμενη τριετία, με ορόσημο τις προεδρικές κάλπες της άνοιξης του 2027.
Ο 28χρονος Μπαρντελά δεν είναι ο νέος πρωθυπουργός, όπως είχαν πιστέψει και η πρώτη μετεκλογική κίνηση ήταν η επίδειξη ισχύος έστω και στο ευρωπαϊκό τερέν με τη συμφωνία για την ένταξη στην ευρω- ομάδα “Πατριώτες για την Ευρώπη”, που με 84 μέλη -από 12 χώρες- στο Ευρωκοινοβούλιο είναι πλέον η τρίτη σε μέγεθος πολιτική ομάδα. Ξεπερνώντας όχι μόνο τους Φιλελεύθερους του Μακρόν που καταποντίστηκαν, αλλά και το ECR υπό την Μελόνι, δείχνοντας ποιος είναι το πραγματικό ”αφεντικό” στο χώρο της ευρωπαϊκής ακροδεξιάς. Μάλιστα το RN έχει τη μεγαλύτερη σε πλήθος εθνική ομάδα ευρωβουλευτών.
Επιπλέον, επιχειρούν να αναδείξουν ένα πραγματικό γεγονός ότι το RN είναι μακράν η πρώτη πολιτική δύναμη στη Γαλλία, με ποσοστό πάνω από 37% και πάνω από 10 εκατομμύρια ψήφους έναντι 7 εκατ. και 6,3 εκατ. ψήφων της αριστερής συμμαχίας και του κεντρώου συνασπισμού αντίστοιχα, και το ότι δεν σχηματίζει κυβέρνηση οφείλεται αποκλειστικά στο “μέτωπο ατιμίας” που συγκρότησαν κεντρώοι, αριστεροί μέχρι και ακροαριστεροί με μοναδικό στόχο αυτόν, να φράξουν το δρόμο του Εθνικού Συναγερμού προς τη διακυβέρνηση.
«Με 37% των ψήφων σε εθνικό επίπεδο, o Εθνικός Συναγερμός δεν κυβερνά, αλλά με 25% η άκρα αριστερά είναι προ των πυλών της εξουσίας» κατήγγειλε χθες αργά το βράδυ σε τηλεοπτική του συνέντευξη στο TF1 ο Μπαρντελά.
Ελπίζοντας βάσιμα και περνώντας έστω αυτό το κλίμα προσδοκίας στους οπαδούς της ακροδεξιάς ότι επιτέλους στις προεδρικές εκλογές του 2027 θα σπάσει η “γραμμή Μαζινό” που στήνεται από τα κόμματα του κέντρου και της αριστεράς για να ανακοπεί ή άνοδος του RN στην εξουσία. Ο Μπαρντελά πάντως, σε μια αυτοκριτική προσέγγιση παραδέχθηκε χθες ότι προεκλογικά έγιναν και λάθη κυρίως από ανεξέλεγκτες τοποθετήσεις κάποιων στελεχών με εξαγγελίες για την μεταναστευτική πολιτική που θα ακολουθούσε το RN ως κυβέρνηση, ενώ σημειώνεται και πως στους εκλεγέντες βουλευτές του RN δεν συμπεριλαμβάνεται η αδερφή της Λεπέν, Μαρίν-Καρολίν.
