Του Πέτρου Ψωμά, επικεφαλής της ανεξάρτητης δημοτικής παράταξης σπιράλ
Η φωτιά στο Γηροκομειό έσβησε. Η «φωτιά» του διχασμού στην Πάτρα καλά κρατεί. Αναζωπυρώνεται μάλιστα με κάθε ευκαιρία. Ο «εμπρηστής» έχει ονοματεπώνυμο και τίτλο, είναι ο Δήμαρχος Πατρέων Κώστας Πελετίδης. Είναι αυτός που δίνει πρώτος τον τόνο λέγοντας πως «τις πυρκαγιές τις σβήνει ο λαός». Είναι αυτός που, αντί να λειτουργεί ενωτικά ως δήμαρχος όλων των Πατρινών, βγάζει εμπρηστικά ανακοινωθέντα, διχάζοντας εσκεμμένα μια πόλη που την έχει ήδη καταντήσει ναυάγιο.
Εξηγούμαι: Ενώ την πρόσφατη φωτιά στην πόλη την έσβησαν ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ (πυροσβέστες, εξειδικευμένοι της Πολιτικής Προστασίας, εργαζόμενοι, εθελοντές, κάτοικοι, δημότες) η δημοτική αρχή επιμένει πεισματικά να ευχαριστεί «το ΚΚΕ και το Εργατικό Κέντρο». Οφείλουμε σεβασμό και χρωστάμε ευχαριστίες σε όλους όσοι συνέβαλαν, άρα και σε αυτούς. Η μονόπλευρη αναφορά είναι άδικη, είναι τοξική, είναι επικίνδυνη. Θυμίζει την μονόπλευρη ανάγνωση της ιστορίας.
Τη φωτιά έσβησαν άνθρωποι-φιλάνθρωποι που την ώρα της κρίσης έβαλαν μπροστά τον αλτρουισμό τους, την ανθρωπιά τους, την ανιδιοτελή διάθεση προσφοράς, το γενικό καλό. Όποιος ψάχνει πιστοποιητικά φρονημάτων και βιογραφικά, όποιος επιχειρεί «πολιτικές» ομαδοποιήσεις, όποιος αλληθωρίζει βλέποντας τους μεν και αγνοώντας τους δε, είναι υστερόβουλος και ανάλγητος. Εάν διαθέτει δε θέση ευθύνης, τότε είναι διπλά κατακριτέος και ακατάλληλος.
Ερωτήσεις: Υπήρχε κάποια γραμματεία έξω από το Καραμανδάνειο που κατέγραφε «πόσο λαϊκός» ήταν ο κάθε προσερχόμενος να βοηθήσει; Υπάρχει παγκόσμιο προηγούμενο όπου οι εθελοντές προσέρχονται να σβήσουν φωτιές με… κομματική ταυτότητα; Ποιος πεφωτισμένος μέσα από το Αρσάκειο (ή μήπως στον Περισσό;) μετρούσε ποιοι βρίσκονταν πίσω από τις μάνικες, τα τσεκούρια και τα… ψεκαστήρια; «Να δύο κομμουνιστές στο μεγάλο δέντρο / αυτός δεν είναι δικός μας / σαν αστός μου φαίνεται εκείνος με τα μπλε / α, να και οι εργάτες / πωπώ πόσο καλύτερα σβήνει ο δημοτικός υπάλληλος από τον περιφερειακό! / κάτσε να στείλω φωτογράφο στο πεδίο να βγάλει τους δικούς μας». Ακούγεται γελοίο; Είναι! Ακούγεται ανώμαλο; Είναι!
Η φωτιά, ευτυχώς, έσβησε. Χωρίς θύματα, χωρίς πολλές ζημιές. Όπως θα σβήσουν κι όσες άλλες μας προκύψουν. Και θα τις σβήσουμε ξανά ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ, όπως ταιριάζει σε μια ενωμένη κοινωνία. Μόνο που η φωτιά του διχασμού στην Πάτρα σιγοκαίει. Κάποιοι φυσούν μανιασμένα για να εξαπλωθεί. Οφείλουν να μπούνε ανάχωμα οι νοήμονες, γιατί –όπως και με τις άλλες φωτιές- μόνο στην αρχή υπάρχει ευκαιρία αντίδρασης, μετά επεκτείνεται άναρχα, εξελίσσεται σε εμφύλια σύρραξη και βγαίνουν όλοι χαμένοι.
Πατρινοί, κόψτε και πετάξτε στα σκουπίδια τα ξεραμένα χόρτα! Εκτός από άχρηστα είναι και επικίνδυνα!
ΥΓ. Εν τω μεταξύ ούτε κουβέντα από τη δημοτική αρχή για το Ανατολικό Διαμέρισμα, που ανήκει στην αυτοδιοικήτική της ευθύνη. Μήπως επειδή ήταν άφαντοι οι εκεί εκλεγμένοι της και ούτε καν την ευαισθησία να ανοίξουν τα -δημοτικά!- γραφεία είχαν την ώρα της μάχης;
ΥΓ2. Άραγε εγκρίνει ο Δήμαρχος την «άνευ μέτρων προστασίας και εκτός συντονισμού Πολιτικής Προστασίας» εθελοντική προσφορά του κομματικού του στρατού; Σε άλλες περιπτώσεις αντιδρά και ωρύεται. Εδώ όχι, προφανώς γιατί του έχει επιβληθεί να τα βλέπει όλα με «κόκκινα γυαλιά».
