Η Μέριλιν Μονρόε γύρισε δεκάδες ταινίες κατά τη διάρκεια της καριέρας της, αλλά ο σκηνοθέτης Μπίλι Γουάιλντερ ήταν εκείνος που κατάφερε να βγάλει από τη σταρ περισσότερα από οποιονδήποτε άλλον, με τις δύο συνεργασίες τους («Επτά χρόνια φαγούρα» και «Μερικοί το προτιμούν καυτό») να συγκαταλέγονται στις καλύτερες δουλειές της.
Μια από τις μεγαλύτερες δυσκολίες που αντιμετώπισε η Μονρόε ήταν η προσπάθεια να αποδείξει ότι είναι σοβαρή ηθοποιός, κάτι στο οποίο το Χόλιγουντ δεν ήθελε να τη διευκολύνει. Επειδή ήταν τόσο εμπορική ως σύμβολο του σεξ, πολύ σπάνια της επιτρεπόταν να εξερευνήσει τα όριά της ως ερμηνεύτρια, με τον τρόπο που ήθελε, σημειώνει το Far Out Magazine.
Η μοναδική αξιοσημείωτη διάκριση της καριέρας της ήρθε όταν η Μονρόε κέρδισε τη Χρυσή Σφαίρα καλύτερης ηθοποιού σε μιούζικαλ / κωμωδία, και δεν αποτελεί έκπληξη ότι το πέτυχε με τον Γουάιλντερ στο τιμόνι της ταινίας «Μερικοί το προτιμούν καυτό». Μάλιστα, ο σκηνοθέτης έπρεπε να επιδείξει μεγάλη επιμονή για να αναδείξει τον καλύτερό της εαυτό.
Ο έξι φορές βραβευμένος με Όσκαρ Γουάιλντερ είχε αφηγηθεί στο περιοδικό Vanity Fair το 1999 (απεβίωσε το 2002 στα 96 του χρόνια) ότι στο «Μερικοί το προτιμούν καυτό» (1959), που θεωρείται μια από τις μεγαλύτερες κωμωδίες όλων των εποχών, η Μονρόε μερικές φορές χρειαζόταν τόσες πολλές λήψεις που θα έκαναν τον Ντέιβιντ Φίντσερ και τον Στάνλεϊ Κιούμπρικ (γνωστούς για την τελειομανία και την εμμονή τους με τις πολλές λήψεις) να κοκκινίσουν.
Το αποκορύφωμα ήταν μια σκηνή με μία ατάκα τριών λέξεων:
«Μια μικρή ατάκα, όπως “Where’s that bourbon?” (που είναι το μπέρμπον;). Δεν μπορούσε να το πετύχει. Χρειάστηκαν 80 λήψεις ή κάτι τέτοιο», είπε ο Γουάιλντερ.
Και συνέχισε, λέγοντας το εξής: «Πρέπει να θυμάσαι, όταν ένας άντρας χαλάει μια ατάκα και το κάνουν ξανά και ξανά και ξανά, τότε τον αντικαθιστάς, γιατί παίζει έναν μικρό ρόλο. Η Μέριλιν όμως ήταν η πρωταγωνίστρια. Κάνει τις λήψεις γιατί θα είναι στην ταινία».
Δείτε στη συνέχεια την περίφημη σκηνή των 80 λήψεων από το «Μερικοί το προτιμούν καυτό»:
