Για τις συμπλοκές που γίνονται κατά καιρούς στην πλατεία Υψηλών Αλωνίων της Πάτρας με πρωταγωνιστές ανήλικους, έχουμε ξαναγράψει. Το χειρότερο όλων όμως είναι ότι τελικά φαντάζει μια… συνηθισμένη καθημερινότητα για τους περίοικους στην περιοχή. Για του λόγου το αληθές μεταφέρουμε αυτολεξεί τον σχολιασμό νεαρής εργαζόμενης σε κατάστημα εστίασης της πλατείας, όταν το απόγευμα της προηγούμενης Παρασκευής σημειώθηκε άλλο ένα παρόμοιο επεισόδιο μεταξύ εφήβων.
Μέχρι εκείνη την ώρα όλα ήταν ήσυχα στην πλατεία. Ήταν και λίγος ο κόσμος λόγω της ζέστης. Μερικοί έπιναν καφέ στα πέριξ μαγαζιά, ελάχιστοι γονείς παρακολουθούσαν τα παιδιά τους στην παιδική χαρά. Ένα σκηνικό ήσυχου καθημερινού απογεύματος, (γύρω στις 7 μμ), στην πολυσύχναστη πλατεία της πόλης. Την ηρεμία «τάραξαν» ξαφνικά… οι άγριες φωνές και οι ύβρεις. Άπαντες οι θαμώνες των μαγαζιών γύρισαν προς την ίδια κατεύθυνση, στην άνω νότια πλευρά της πλατείας, προς την οδό που οδηγεί στο σχολικό συγκρότημα «Ν. Τεμπονέρας».
ΒΡΙΣΙΕΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑ… ΞΥΛΟ
Εκεί στέκονταν τρεις νεαροί, με ζακέτες και κουκούλες στα κεφάλια. Ο ένας δεχόταν φραστική επίθεση από τον δεύτερο και ο τρίτος απλώς παρακολουθούσε στο πλευρό του δεύτερου. «Ρε π… θα σε γ…, θα σε σκ…», ήταν η πρώτη απειλή του εκτός εαυτού νεαρού, όχι πάνω από 16 με 17 ετών προς τον συνομήλικό του. Κι εκείνος απαντούσε αντιστοίχως με παρόμοιες εκφράσεις.
Ο πρώτος έφυγε τρέχοντας, ο δεύτερος τον κυνήγησε, έφτασαν στο κεντρικό σιντριβάνι, πιάστηκαν στα χέρια. Άρχισε να «πέφτει» άγριο ξύλο μεταξύ των δύο. Όμως ευτυχώς κάποιοι περίοικοι – πενηντάρηδες – αποφάσισε να προστρέξουν και να μπουν στη μέση σταματώντας τον καυγά και σταματώντας τον από τα χειρότερα…
ΔΗΛΩΣΗ «ΣΟΚ»
Η εργαζόμενη της καφετέριας σχολίασε: «α, τα συνηθισμένα. Παιδιά, νταήδες, που πάλι τσακώνονται». Και συμπλήρωσε: «Μήπως είναι η πρώτη ή η τελευταία φορά που συμβαίνει; Έχουμε συνηθίσει όλοι μας εδώ. Δυστυχώς». Και κατέληξε λέγοντας με πολύ νόημα: «…Αφού αστυνομία έρχεται μόνο για τα μαγαζιά, όχι για αυτά που γίνονται στην πλατεία…».