Προσκελημένη στην εκπομπή Στούντιο 4 ήταν την Τρίτη 10 Σεπτεμβρίου η Ελένη Ράντου και μίλησε για τα νέα της καλλιτεχνικά πλάνα. Η ηθοποιός πρωταγωνιστεί στη σειρά «Η Μαρία που έγινε Κάλλας» στο ρόλο της μητέρας της ντίβας της όπερας.
Ο ιδιαίτερος ρόλος και οι δυσκολίες του
«Έχει ένα τέτοιο ένστικτο επιβίωσης και μια δύναμη που, αν ήταν σήμερα αυτή η γυναίκα, σίγουρα σε κάτι πολύ σημαντικό θα είχε διακριθεί. Αυτό είναι το κομμάτι που της το δίνεις, πολύ ισχυρή προσωπικότητα.
Όλο αυτό όμως με την κόρη της ήταν προέκταση του εαυτού της.
Που σημαίνει ότι το ταλέντο της κόρης της ήταν το δικό της ταλέντο. Το ταλέντο δηλαδή ότι «το είδα» οπότε εκεί αρχίζει ένα παιχνίδι ναρκισσισμού το οποίο δεν της το δίνεις. Έχει όμως πολύ ενδιαφέρον γιατί είναι η αιώνια παθογένεια της Ελληνίδας μάνας, ότι «το παιδί μου είναι Θεός».
Τώρα το άλλο ερώτημα, που σου γεννιέται με τα σημερινά δεδομένα, είναι ότι αυτή η μάνα κακοποίησε το παιδί της».
«Με τα τότε δεδομένα βέβαια το υποστήριξε. Εκεί λοιπόν μπαίνει το εξής. ερώτημα. Αυτή η μάνα αφενός δικαιώθηκε, είχε αυτό το ταλέντο και το επέβαλε αυτό το ταλέντο.
Έκανε όμως καλά ή όχι; Θέλω να πω πως η κακοποίηση, ο λόγος δηλαδή που την κατηγορείς, είναι ο λόγος που η Κάλλας διακρίθηκε» συμπλήρωσε, εν συνεχεία, η Ελένη Ράντου στο καθημερινό μαγκαζίνο της δημόσιας τηλεόρασης.
«Όταν έχεις να κάνεις με ένα τέτοιο μέγεθος βάζω ένα ερωτηματικό. Οπότε εκεί πέρα το αμφίσημο αυτού του χαρακτήρα μού άρεσε πάρα πολύ».
«Ακόμα δεν ξέρω αν είμαι η μάνα που δεν θα ήθελα να έχω. Υπάρχει ένα πράγμα που διάβασα σε μια σκηνή την Κάλλας, μια σκηνή που την έχει κάνει ακριβώς η μητέρα μου σε μένα. Και λέω, «ε αυτό θα το κάνω».
Υπάρχει μια σκηνή που έχουν βάλει την Μαρία να σφουγγαρίζει και γίνεται έξαλλη.
Είναι ακριβώς ότι είχε κάνει και η μητέρα μου σε μένα, όταν κάποια στιγμή μαγείρευα, μου είχε πει «δεν θα μάθεις ποτέ να μαγειρεύεις, εσύ θα έχεις στη ζωή σου άλλη πορεία». Ακριβώς τα ίδια λόγια τα ίδια γραμμένα.
Υπήρχε πάρα πολύ στη δική μας γενιά το «δεν θα πάθεις ότι έπαθα εγώ», που το έχει και η μάνα της Κάλλας και η δική μου μητέρα. Μπορείς να το πεις κακοποίηση αυτό; Εκείνη την ώρα εμένα με διέλυε».
«Για τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου είναι προσωπική ήττα που έφυγε η κόρη μας»
Συνέχισε λέγοντας: «Αυτό που σκέφτηκα, όταν το καλοκαίρι πιάσανε οι φωτιές ήταν “Δόξα τω Θεώ” το παιδί μου λείπει”, δεν έχουμε καμία ελπίδα, καμία σωτηρία. Δεν της πάει η Ελλάδα, δεν μπορεί να συμφιλιωθεί με το χάος μας. Ο Βασίλης υποφέρει. Για έναν πατέρα μπορεί να είναι και προσωπική ήττα, το γεγονός ότι δεν κατάφερε να την κρατήσει εδώ. Είναι δυστυχισμένος, η απουσία της, τον θλίβει βαθιά».
