Για πτυχές του εαυτού του, για τον θάνατο, για την τηλεόραση και τον ελληνικό κινηματογράφο, αναφέρθηκε, μεταξύ άλλων, ο σπουδαίος ηθοποιός Γιώργος Κωνσταντίνου, σε συνέντευξή του στο ένθετο Secret των Παραπολιτικών, με αφορμή τη θεατρική παράσταση «Κάθε Πέμπτη κύριε Γκριν», στην οποία πρωταγωνιστεί.
«Γενικά δεν τον φοβάµαι τον θάνατο. Εγώ µεγάλωσα µέσα στον θάνατο. Μέσα στην Κατοχή, µέσα στον Εµφύλιο, είδα µπροστά µου χιλιάδες πτώµατα», είπε με χαρακτηριστική ειλικρίνεια ο Γιώργος Κωνσταντίνου.
«Έχω παίξει στους «Πανθέους», έκανα µια παρουσία που έγραψαν ότι η ερµηνεία µου ήταν για Όσκαρ. Έπαιξα στο πρώτο επεισόδιο, αλλά µετά πεθαίνει ο ήρωας αυτός. Είχα πει πλέον ότι δεν θα ξανακάνω γκεστ», συμπληρώνει ο Γιώργος Κωνσταντίνου.
Ερωτηθείς εάν πραγματοποιήθηκε με την πρώτη, η ερμηνεία του µε το προφιτερόλ στην ταινία «Χτυποκάρδια στο θρανίο», ο Γιώργος Κωνσταντίνου απάντησε: «Νοµίζω ότι έγινε µε τη µία, γιατί το είχαµε παίξει στο θέατρο έναν χειµώνα ολόκληρο. Το ήξερα απ’ έξω και ανακατωτά. Το θέµα ήταν ότι η συγκεκριµένη σκηνή ήταν 80% δική µου. Εγώ την αυτοσχεδίασα, µε πολύ ωραίο και έξυπνο κείµενο του Σακελλαρίου, αλλά ήταν πέντε ατάκες. Ο αυτοσχεδιασµός ήταν δικός µου.
Μετά το προφιτερόλ, µε έκαναν πρωταγωνιστή. Πήγα σε θέατρο και µε έβαλαν στην ταµπέλα ως πρωταγωνιστή. Ενώ όταν έκανα το προφιτερόλ, πριν στον θίασο ήµουν έβδοµος», περιγράφει ο Γιώργος Κωνσταντίνου, σημειώνοντας πως αγαπημένη του παρτενέρ στο σινεμά ήταν και είναι η Μάρω Κοντού.
