Ο φθονερός βασιλιάς Κάμσα στο άκουσμα της προφητείας ότι ο όγδοος γιος της αδελφής του, Ντεβάκι, θα τον δολοφονήσει, αποφάσισε να φυλακίσει την ίδια και να εκτελέσει όλα τα παιδιά της. Μόλις γεννήθηκε ο Κρίσνα, ο όγδοος απόγονος, ο πατέρας του, Βασουντέβα, τον φυγάδευσε σε μία προσπάθεια να τον σώσει από τον σκληρό τύραννο. Κρατώντας τον σφιχτά στην αγκαλιά του, ως δια μαγείας οι κλειδαριές της φυλακής άνοιξαν, οι φρουροί αποκοιμήθηκαν αφήνοντάς του ελεύθερο το δρόμο της διαφυγής και ο ποταμός Γιαμούνα, παρά την έντονη βροχή, χαμήλωσε τη στάθμη του για να περάσει με ασφάλεια το βρέφος. Η ομώνυμη θεότητα, Γιαμούνα, είδε για πρώτη φορά τον Κρίσνα και με τη μορφή του νερού άγγιξε τα πόδια του ώστε να είναι απαλλαγμένη αιώνια από τις αμαρτίες. Ο Βασουντέβα διέσχισε με ασφάλεια τον ποταμό και ο Κρίσνα επέζησε, σύμφωνα με άσμα του Σριμάντ Μπαγκαβατάμ, με την Γιαμούνα αργότερα να είναι μία από τις συζύγους του.
Ο Γιαμούνα, ο οποίος θεωρείται ποταμός του ουρανού, λατρεύεται μέχρι σήμερα στην Ινδία ως ιερός και συγκαταλέγεται ανάμεσα στους επτά σημαντικότερους του Ινδουισμού, με την Πάντμα Πουράνα, ένα από τα κυριότερα κείμενα της ινδουιστικής θρησκείας, να αναφέρει τις εξαγνιστικές ιδιότητές του, επισημαίνοντας ότι τα νερά του καθαρίζουν το μυαλό από την αμαρτία και από τα βάσανα του θανάτου.
Δεν είναι τυχαίο ότι εδώ και αιώνες οι ντόπιοι τον επιλέγουν για να «ξεφορτωθούν» τις αμαρτίες τους, ελπίζοντας ότι θα τις παρασύρουν τα νερά του. Έτσι, συχνά γυναίκες, άνδρες και παιδιά μπαίνουν στον ποταμό, λούζονται, πλένονται και προσεύχονται.
Ο Γιαμούνα πηγάζει από τον παγετώνα Γιαμουνότρι και έχει μήκος περίπου 1.376 χλμ., ενώ πριν ενωθεί με τον Γάγγη, διασχίζει πολλές πόλεις κατά τη διαδρομή του, ανάμεσα σε αυτές το Δελχί και είναι ο μακρύτερος ποταμός στην Ινδία που δεν εκβάλλει απευθείας στη θάλασσα.
Εντούτοις, τα ανεπεξέργαστα λύματα που καταλήγουν σε αυτόν, καθώς και η ατμοσφαιρική ρύπανση, μολύνουν τα νερά του με το αρμόδιο υπουργείο να έχει θέσει σε εφαρμογή σχέδιο δράσης για τον Γιαμούνα, χωρίς ωστόσο αποτέλεσμα, αφού αυτές τις ημέρες αρκεί μία ματιά για να διαπιστώσει κανείς ότι ο ποταμός έχει μετατραπεί σε… αλπικό τοπίο, καθώς πυκνός λευκός αφρός που θυμίζει χιόνι έχει καλύψει όλη την επιφάνειά του.
Παρ’όλα αυτά οι πιστοί εξακολουθούν να βουτούν στα νερά του, αγνοώντας τις προειδοποιήσεις για πιθανές επιπτώσεις στην υγεία τους.
Όπως αναφέρουν οι Times of India η ατμοσφαιρική ρύπανση στο Δελχί επιδεινώνεται με εννέα νέες περιοχές να προστίθενται στις ήδη υπάρχουσες εστίες ρύπανσης, με επίπεδα μικροσωματιδίων πολύ υψηλότερα από τα όρια που έχουν θεσπιστεί.
Η ινδική εφημερίδα καταγγέλλει ότι δεν έχουν ενεργοποιηθεί ακόμα μέτρα για την αντιμετώπιση του προβλήματος και προειδοποιεί ότι με την έναρξη της χειμερινής περιόδου και τα ολοένα αυξανόμενα επίπεδα ρύπανσης, αναμένεται το πρόβλημα να ενταθεί.
Ο όγκος του λευκού τοξικού αφρού που «κάθεται» αναπαυτικά πάνω στην επιφάνεια του νερού είναι είναι τόσο μεγάλος που αποτυπώνεται ακόμα και από το διάστημα, σύμφωνα με το India Today. Οι εικόνες που καταγράφηκαν αποκαλύπτουν το «ταξίδι» του αφρού που κινείται σε δύο σημεία του ποταμού, σε απόσταση 3 χλμ. μεταξύ τους στο Νοτιοανατολικό Δελχί.
Όπως αναφέρει το ινδικό ειδησεογραφικό δίκτυο στον ποταμό καταλήγουν μη επεξεργασμένα λύματα, βιομηχανικοί ρύποι από εργοστάσια ζάχαρης και χάρτου στο Ουτάρ Πραντές, στα οποία περιλαμβάνονται φωσφορικά άλατα και απορρυπαντικά που περνούν μέσα από το σύστημα υπερχείλισης των φραγμάτων, με αποτέλεσμα η ανάδευση των ουσιών να προκαλεί το σχηματισμό αφρού.
Ο περιβαλλοντολόγος Βίμλεντου Κ. Τζα μιλώντας στο India Today εξήγησε ότι μετά την εποχή των μουσώνων, η άνοδος της θερμοκρασίας δημιουργεί τις ιδανικές συνθήκες για σχηματισμό αφρού, ο οποίος «περιέχει επιβλαβή οργανική ύλη που απελευθερώνει πτητικά αέρια απευθείας στην ατμόσφαιρα. Ο διαχωρισμός του αφρού απελευθερώνει επίσης πτητικά οργανικά αέρια και ημι-πτητικές οργανικές ενώσεις Αυτά τα οργανικά αέρια γίνονται πρόδρομοι για δευτερογενή οργανικά σωματίδια».
Οι επιστήμονες, σύμφωνα με το δημοσίευμα, εκτιμούν ότι ο Γιαμούνα είναι «νεκρός» καθώς η υδρόβια ζωή έχει εξαφανιστεί, εξαιτίας της μόλυνσης και της αύξησης της θερμοκρασίας των υδάτων.
Από την πλευρά του, ο Μπιμ Σινγκ Ραουάτ, Συντονιστής του Δικτύου της Νότιας Ασίας για τα Φράγματα, τα Ποτάμια και τους Ανθρώπους (SANDRP), σχολίασε στο Indian Express το φαινόμενο, χαρακτηρίζοντας τη ρύπανση του ποταμού «κρίσιμο ζήτημα», το οποίο επιδρά αρνητικά τόσο στον άνθρωπο, όσο στη φύση.
Παρότι, όπως είπε, ο ποταμός έχει την ικανότητα να αυτοκαθαρίζεται, τα επίπεδα ρύπανσης είναι τόσο υψηλά που η διαδικασία κρίνεται ιδιαίτερα απαιτητική.
Τη στιγμή δε που σημαντικές ινδουιστικές γιορτές πλησιάζουν με περισσότερους ανθρώπους να συρρέουν στον ποταμό, οι αρμόδιοι καλούν την κυβέρνηση να λάβει άμεσα μέτρα, καθώς τα υψηλά επίπεδα αμμωνίας και φωσφορικών αλάτων μπορούν να προκαλέσουν μεταξύ άλλων, αναπνευστικά και δερματικά προβλήματα.
