Επί των θέσεων και των καταγγελιών που διατυπώνονται στην ανοικτή επιστολή που κατέθεσαν και απηύθυναν οι Σύλλογοι και Φορείς του Ανατολικού Τομέα Πάτρας, σε ∆ήμο Πατρέων, δημοτικές παρατάξεις, βουλευτές Αχαΐας και στο Πρυτανικό Συμβούλιο, απάντηση καταθέτει ο Πρύτανης Χρήστος Μπούρας, καλώντας τους συγκεκριμένους Φορείς σε διάλογο. Στην αναφορά της εν λόγω επιστολής, περί αδράνειας του Πανεπιστημίου Πατρών στην επί 43 χρόνια παραχωρηθείσα έκταση στον Ριγανόκαμπο (απόφαση του Συμβουλίου Επικρατείας, 1981), όπως την χρησιμοποιήσει επωφελώς για εγκαταστάσεις σχετικές με την εκπαίδευση, την έρευνα και τον πολιτισμό, ενώ αντ ́ αυτού φιλοξενεί παράνομο καταυλισμό Ρομά και επιπρόσθετα παραχωρεί μέρος της έκτασης για κυνοτροφείο στον ∆ήμο, ο Πρύτανης απαντά:
«ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΜΕ ΤΗ ΝΟΜΙΚΗ Ο∆Ο»
«Σχετικά με τις πάσης φύσεως καταπατήσεις, το Πανεπιστήμιο έχει προβεί σε ενημερώσεις στην Εισαγγελική Αρχή και τον ∆ήμο Πατρέων. που είναι αρμόδιοι. Θα πρέπει να υπογραμμισθεί ότι υπάρχουν και ιδιώτες καταπατητές, για τους οποίους το Πανεπιστήμιο θα προβεί στις απαραίτητες νομικές ενέργειες. Σε σχέση με τους καταυλισμούς των
Ρομά, το Πανεπιστήμιο είναι σαφές πως δεν τον έχει αδειοδοτήσει, απλά από τους αρμόδιους φορείς δεν γίνονται τα δέοντα».
ΓΙΑΤΙ ΠΡΟΤΑΘΗΚΕ Η ΕΚΤΑΣΗ
ΓΙΑ ΚΑΤΑΦΥΓΙΟ Α∆ΕΣΠΟΤΩΝ
Όσον αφορά στην παραχώρηση μέρους της έκτασης του Πανεπιστημίου Πατρών στον Ριγανόκαμπο για τη δημιουργία κυνοτροφείου, ο Πρύτανης διευκρινίζει: «∆εν αναφέρθηκα τώρα σε ραδιοφωνικό σταθμό, για παραχώρηση μέρους της εν λόγω έκτασης για τη δημιουργία κυνοτροφείου, αλλά την πρόταση έκανα πρωτίστως στον ∆ήμαρχο Πατρέων. Η συγκεκριμένη πρόταση έγινε στο πλαίσιο της γνωστής υπόθεσης εγκατάλειψης αδέσποτων
στην πανεπιστημιούπολη και κυρίως λόγω των πολλαπλών επιθέσεών τους σε φοιτητές και εργαζόμενους. Το πανεπιστήμιο προέβη σε αυτή την πρόταση ως έσχατο τρόπο για να λύσει ένα πρόβλημα που δεν μπορεί να λύσει ο δήμος, και ταλαιπωρεί την Πανεπιστημιούπολη και την πόλη. Προς άρσιν ανακριβειών πρέπει να ξεκαθαρίσω πως η έκταση είναι τεράστια, και στην συζήτηση για την απάλειψη του μείζονος προβλήματος αποφυγής περαιτέρω τραυματισμών των φοιτητών, συζητήσαμε, αν το επιθυμεί ο ∆ήμος,
να παραχωρήσει το Πανεπιστήμιο ένα μικρό μέρος της συγκεκριμένης έκτασης για να γίνει καταφύγιο αδέσποτων ζώων συντροφιάς, έως ότου εξερευνηθεί η βέλτιστη λύση».
