«Έφυγε» στα 82 του χρόνια ο πρώην δήμαρχος Θεσσαλονίκης, Γιάννης Μπουτάρης.
Ο Γιάννης Μπουτάρης γεννήθηκε στις 6 Ιανουαρίου στη Θεσσαλονίκη το 1942 και υπήρξε ο 60ος Δήμαρχος της πόλης με την οποία συνέδεσε τη ζωή και τη δράση του από τα μαθητικά του χρόνια μέχρι σήμερα. Ήταν πτυχιούχος του τμήματος Χημείας του ΑΠΘ, διπλωματούχος οινολόγος και άριστος γνώστης της αγγλικής και γαλλικής γλώσσας.
Η καταγωγή του ήταν βλάχικη, από το Κρούσοβο (σήμερα βρίσκεται στην ΠΓΔΜ), το Νυμφαίο Φλώρινας και την Μοσχόπολη (σήμερα βρίσκεται στην Αλβανία). Ο προ-προπάππους του, έμπορος από το Νυμφαίο, Ιωάννης Μπουτάρης, ήταν πρωτεργάτης της Μακεδονικής επανάστασης (1866 – 1867) και ιδρυτικό στέλεχος της Νέας Φιλικής Εταιρείας. Φοίτησε στο δημοτικό σχολείο του Πειραματικού Σχολείου του ΑΠΘ, στο γυμνάσιο του Κολλεγίου Ανατόλια και σπούδασε Χημεία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.
Από πολύ νωρίς άφησε το προσωπικό του στίγμα σε πολλές πτυχές της ζωής της πόλης.
Υπήρξε ιδρυτικό μέλος (1992) της «Ένωσης Πολιτών Θεσσαλονίκης» που πρωτοστάτησε στην αποτροπή του μπαζώματος της παλιάς παραλίας της πόλης. Εξελέγη για πρώτη φορά δημοτικός σύμβουλος το 2002 με τον συνδυασμό “Θεσσαλονίκη Τώρα” του Αγάπιου Σαχίνη. Ήταν υποψήφιος ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ, το 2004, στην τελευταία, μη εκλόγιμη τιμητική θέση, μετά από πρόταση του Γ. Παπανδρέου.
Στις 7 Ιουλίου 2005 δημιούργησε τη δημοτική παράταξη “Πρωτοβουλία για τη Θεσσαλονίκη”, με το ψηφοδέλτιο της οποίας εξελέγη δημοτικός σύμβουλος το 2006. Τον Μάρτιο του 2009 μαζί με τον Στέφανο Μάνο εμφανίστηκε ως ιδρυτικό μέλος του βραχύβιου κόμματος «Δράση», ενώ τον Οκτώβριο του 2010 υπήρξε ο νικητής των εκλογών για τη δημαρχία της Θεσσαλονίκης, επικεφαλής του συνδυασμού «Πρωτοβουλία για τη Θεσσαλονίκη».
Το 2003 του απονεμήθηκε η διάκριση του «Ευρωπαίου Ήρωα» από το διεθνούς ακτινοβολίας περιοδικό “ΤΙΜΕ” για την προσφορά του στην προστασία του φυσικού περιβάλλοντος.
Διετέλεσε πρόεδρος του Συνδέσμου Ελληνικού Οίνου και είναι ο πρώτος οινοποιός που υλοποίησε τον στόχο να αποκτήσει η Ελλάδα κρασιά ονομασίας προέλευσης. Τιμώντας τη μνήμη των γονέων του δημιούργησε το ομώνυμο ίδρυμα για τη μελέτη και την ανάδειξη του ελληνικού κρασιού και χρηματοδότησε συνέδρια και εκδηλώσεις.
Σε μια δημόσια εξομολόγησή του είπε ότι κατά τη δεκαετία του 1980 έπασχε από αλκοολισμό. Από το αλκοόλ απεξαρτήθηκε το 1991 και από τότε είχε να πιεί όπως έλεγε.
Η ανακοίνωση της οικογένειας
Σε ανακοίνωση για τον χαμό του πρώην δημάρχου προχώρησε και η οικογένεια, μέσα από το λογαριασμό της εταιρείας «Κυρ Γιάννη».
«Ο Γιάννης Μπουτάρης δεν είναι πια μαζί μας.
Έφυγε από τη ζωή σήμερα το βράδυ, σε ηλικία 82 ετών, έχοντας δίπλα του την οικογένειά του.
Οραματιστής, χαρισματικός, πρωτοπόρος, αντισυμβατικός, ο Γιάννης Μπουτάρης είναι η ιστορία, αλλά και η πηγή έμπνευσης της αναγέννησης του ελληνικού κρασιού.
Και όχι μόνο.
Μια ανεξάντλητη δύναμη της φύσης που απαντούσε στο μικρό της όνομα.
Ο κυρ-Γιάννης θα βρίσκεται για πάντα στην καρδιά μας».
Οι ατάκες του ήταν χαρακτηριστικές… «Το έζησα, το χόρτασα… Αντίο!» και «Η ιστορία θα κρίνει εάν ήμουν καλός δήμαρχος για τη Θεσσαλονίκη». Έτσι είχε απαντήσει ο Γιάννης Μπουτάρης στις τελευταίες συνεντεύξεις που παραχώρησε στο Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων, μετά την οριστική του απόφαση να μην κατέβει εκ νέου υποψήφιος για τη διεκδίκηση, μιας τρίτης θητείας, του δήμου Θεσσαλονίκης και λίγο προτού μαζέψει τα πράγματα του από το δημαρχιακό μέγαρο παραδίδοντας στον επόμενο, τον Κωνσταντίνο Ζέρβα.
Τότε, ο κυρ Γιάννης παρά τον εκνευρισμό που, όπως ανέφερε, του προκαλούσαν οι μετακομίσεις, δεν μετάνιωνε καθόλου για την απόφαση του να μη θέσει υποψηφιότητα. Θεωρούσε πως μέσα από την εννιαετή παρουσία του στον δημαρχιακό θώκο η Θεσσαλονίκη κέρδισε «αναγνωρισιμότητα» χάρη στον «αντισυμβατικό» δήμαρχο της. «’Αρχισαν όλοι να μιλάνε για την πόλη και να υπάρχουν δημοσιεύματα» είχε πει χαρακτηριστικά.
Από τις συναντήσεις που είχε στο γραφείο του, καθ’όλη τη διάρκεια των δύο θητειών του, ξεχώρισε αυτές με τον Γερμανό πρέσβη, Γενς Πλότνερ, τον υπουργό Εξωτερικών της Τουρκίας, Αχμέτ Νταβούτογλου, τον ιστορικό Μαρκ Μαζάουερ και τη Βρετανίδα συγγραφέα ευπώλητων βιβλίων, Βικτόρια Χίσλοπ.
«Το κέρδος είναι πως οι επαφές που είχα με διάφορους ανθρώπους ανέδειξαν τη Θεσσαλονίκη. ‘Αρχισαν να μιλάνε και να υπάρχουν δημοσιεύματα σε όλο τον κόσμο για την πόλη και τον δήθεν «αντισυμβατικό» δήμαρχο της. Εμείς αναδείξαμε το παρελθόν της, καθώς έχουμε πολλά μνημεία ρωμαϊκά, τούρκικα και εξαφανισμένα εβραϊκά. Κανένας δεν έδινε σημασία στην ιστορία της Θεσσαλονίκης. Η Ροτόντα είναι αντίγραφο του Πανθέου της Ρώμης και είναι μοναδική. Αναδείχθηκε η ιστορία και το πακέτο όλο με τον Κεμάλ. Αναδείξαμε την ιστορία των Εβραίων, που ήταν κρυμμένη κάτω από το χαλί», είχε αναφέρει ο Γιάννης Μπουτάρης.
Δήλωνε υπερήφανος ως δήμαρχος για το έργο της δημιουργίας του Μουσείου Ολοκαυτώματος στη Θεσσαλονίκη, μια ιδέα για την οποία αγωνίστηκε πολύ και διεκδίκησε οικονομικούς πόρους, υπογραμμίζοντας πως «θα σφραγίσει τη Θεσσαλονίκη και τους επόμενους αιώνες. Θα δώσει άλλη αίγλη στην πόλη, μία διεθνοποίηση».
Στις συνεντεύξεις του στο ΑΠΕ – ΜΠΕ είχε απαντήσει και στο ερώτημα εάν η άγρια επίθεση που δέχτηκε στο Λευκό Πύργο σε εκδήλωση για τη Γενοκτονία των Ποντίων τον επηρέασε ώστε να αποσυρθεί από τα αυτοδιοικητικά πράγματα. «Καθόλου. Ίσα-ίσα το περιστατικό αυτό με πείσμωσε. Μ΄ έκανε να σκεφτώ πώς θα μπορέσω από τη θέση που βρίσκομαι να εκθέσω αυτούς τους αλήτες. Δεν με τρόμαξε καθόλου», είχε δηλώσει.
