Ενας από τους μεγάλους νικητές του πρώτου εμπορικού πολέμου του Τραμπ κατά της Κίνας ήταν το Βιετνάμ. Από τότε καθιερώθηκε ως μια από τις πιο ισχυρές χώρες στον κόσμο όσον αφορά τις εξαγωγές. Οι σχέσεις με τους Αμερικανούς είναι πια άριστες. Ο πόλεμος, η πτώση της Σαϊγκόν και το «τι κάνουν τα παιδιά μας στο Βιετνάμ» (Μάνος Λοΐζος και Γιάννης Νεγρεπόντης, 1975) είναι μια παλιά ανάμνηση. Ολα αλλάζουν.
Τώρα όλο αυτό το καλό σερί κινδυνεύει. Σύμφωνα με αναλυτές της ING, το ΑΕΠ του θα επηρεαστεί άμεσα εάν αρχίσουν να αυξάνονται οι δασμοί. Αν και ο Τραμπ δεν έχει μιλήσει για έκτακτη φορολογία στο Βιετνάμ, η πραγματικότητα είναι ότι ο πλανητάρχης υποσχέθηκε ένα γενικό ποσοστό δασμών μεταξύ 10% και 20% για να λειτουργήσει ως «προστατευτικό δαχτυλίδι».
Το Βιετνάμ πληροί όλες τις προϋποθέσεις που έχει θέσει στο τραπέζι ο Τραμπ στην προεκλογική του εκστρατεία για δασμούς και φορολόγηση. «Θα μπορούσε εύκολα να γίνει στόχος τέτοιων προστατευτικών μέτρων και να γίνει παράπλευρη ζημία» δήλωσε στο Reuters ο Leif Schneider, διευθυντής της διεθνούς δικηγορικής εταιρείας Luther.
Σύμφωνα με αναλυτές της Goldman Sachs, το εμπορικό έλλειμμα των ΗΠΑ με την Κίνα έχει μειωθεί, ενώ τα ελλείμματα με άλλους ασιατικούς εξαγωγείς, όπως το Βιετνάμ, έχουν αυξηθεί σημαντικά. Αυτό θα οδηγήσει σε αυξημένο έλεγχο και πιθανή επιβολή δασμών από τους Αμερικανούς. Το εμπορικό πλεόνασμα του Βιετνάμ με τις ΗΠΑ μεταξύ Ιανουαρίου και Σεπτεμβρίου ανήλθε σε 90 δισ. δολάρια.
Η χώρα της Ασίας εξάγει στις ΗΠΑ μια ευρεία γκάμα προϊόντων, όπως είδη ένδυσης και υποδήματα (το 40% των συνολικών εξαγωγών της), smartphones, υπολογιστές, και εξαρτήματα, έπιπλα, αγροτικά προϊόντα, όπως καφές, πιπέρι, κάσιους, ψάρια (π.χ. Pangasius), και γαρίδες. Ακόμα, προϊόντα όπως χάλυβας, πλαστικά και δομικά υλικά, αλλά και προϊόντα ξύλου, παιχνίδια, αξεσουάρ μόδας και χειροτεχνίες. Σχεδόν τα πάντα. Το κόστος είναι χαμηλό, άρα κάθε συναλλαγή είναι συμφέρουσα.
Το Βιετνάμ έχει καταφέρει να επιτύχει εντυπωσιακή οικονομική ανάπτυξη τις τελευταίες δεκαετίες μέσω ενός συνδυασμού στρατηγικών πολιτικών και μεταρρυθμίσεων. Ολα άρχισαν το 1986, όταν η κυβέρνησή του εισήγαγε τις μεταρρυθμίσεις «Doi Moi» (Ανανέωση), που σηματοδότησαν τη μετάβαση από μια κεντρικά σχεδιασμένη οικονομία σε μια σοσιαλιστική οικονομία της αγοράς. Αυτές περιελάμβαναν: αποκρατικοποίηση τομέων, ενθάρρυνση της ιδιωτικής επιχειρηματικότητας, άνοιγμα σε ξένες επενδύσεις, μεταρρυθμίσεις στη γεωργία. Ανοιξε την οικονομία της σε ξένες εταιρείες, προσελκύοντας επενδύσεις σε τομείς όπως η κατασκευή, η τεχνολογία και οι υποδομές (πολυεθνικές όπως η Samsung και η Intel έχουν σημαντική παρουσία στο Βιετνάμ). Κυρίως προσφέρει μια μεγάλη και σχετικά χαμηλού κόστους εργατική δύναμη. Επίσης επένδυσε σε έργα υποδομών, όπως λιμάνια, δρόμους και βιομηχανικές ζώνες, αφού η στρατηγική γεωγραφική θέση του ενισχύει τη δυνατότητά του ως κόμβου εφοδιαστικής αλυσίδας.
