του Αχιλλέα Ροδίτη
Η 41χρονη Γαρυφαλλιά από την Πάτρα, έγινε… Άγγελος! Η 43χρονη Δώρα από το Αγρίνιο, πλήρωσε με τον χειρότερο τρόπο την επιλογή της να προχωρήσει τη ζωή της αφήνοντας τον σύντροφο που γνώρισε μετά το διαζύγιό της και θέλοντας σε λίγο καιρό να αρραβωνιαστεί με έναν νέο άνθρωπο με τον οποίο θέλησε να μοιραστεί τον βίο της. Κάποια αντρικά χέρια «κόβουν» αυτές τις επιλογές με το «έτσι θέλω», με την χειρότερη μορφή βίας, σκορπώντας τον θάνατο!
Δυστυχώς, οι στυγερές δολοφονίες – γυναικοκτονίες, (δυστυχώς, η γυναικοκτονία δεν υφίσταται, ακόμα στην Ελλάδα, ως κατοχυρωμένος νομικός όρος), είναι «γάγγραινα» της εποχής που ολοένα και διογκώνεται ως φαινόμενο. Το αναφέρουν οι επιστήμονες αλλά το αναφέρουν και τα επίσημα στοιχεία της Ελληνικής Αστυνομίας. Παρότι για ευνόητους λόγους, οι αρμόδιοι αξιωματικοί και υφιστάμενοι στο Τμήμα Ενδοοικογενειακής Βίας τηρούν σιγή ιχθύος μην παρέχοντας λεπτομερή ενημέρωση για περιστατικά, εν τούτοις επιβεβαιώνεται ότι ο ρυθμός καταγγελιών και στην Πάτρα, κυριολεκτικά σοκάρει.
Ο μέσος όρος καταγγελιών που γίνονται στο συγκεκριμένο τμήμα ξεπερνά τις δέκα με δεκαπέντε περιπτώσεις, την ημέρα! Στο δε, Κέντρο Επιχειρήσεων της Άμεσης Δράσης, («100»), οι αξιωματικοί βάρδιας δέχονται από τρεις έως και έξι με επτά παρόμοιες καταγγελίες ημερησίας, με το βιβλίο συμβάντων που παραδίδουν στο τέλος της μέρας να εμπεριέχει αναφορές για τα συγκεκριμένα συμβάντα.
Βέβαια, δεν καταλήγουν όλες οι περιπτώσεις σε συλλήψεις ωστόσο η συχνότητα καταγγελίας δείχνει πολλά για το τι έχει αλλάξει στην ελληνική κοινωνία. Μια αλλαγή που χρήζει προσοχής και αυξημένης ετοιμότητας από δημόσιες δομές που απαιτείται να βρίσκονται σε επαγρύπνηση, έτοιμες να επέμβουν και να φροντίσουν θύματα.
ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΣΗ ΤΗΣ ΕΞΑΡΣΗΣ
Την επιβεβαίωση της αυξημένης σε πρωτόγνωρο και άκρως ανησυχητικό βαθμό συχνότητας εμφάνισης κρουσμάτων ενδοοικογενειακής βίας, κάνει στην «Πολιτεία» ο Phd Ψυχολόγος Master of Public Health & Master of Mental of Children and Adolescents κ. Εμμανουήλ Σουρής. Ο οποίος επισημαίνει ότι «κι εγώ στο γραφείο μου, αλλά και άλλοι συνάδελφοι με τους οποίους μιλάω, δυστυχώς διαπιστώνουμε ότι τον τελευταίο καιρό υπάρχει τρομερή έξαρση. Καταγράφουμε πολλά περιστατικά και προσωπικά στο ιατρείο μου εξετάζω πολλά περιπτώσεις σε ημερήσια βάση».
Συγκλονίζει επίσης με την γνωστοποίηση άλλης μιας περίπτωσης στην Πάτρα, την προηγούμενη εβδομάδα, που, όπως τονίζει, «κάλλιστα θα μπορούσε να οδηγηθεί κι αυτή σε μοιραία κατάληξη, αλλά ευτυχώς υπήρξε έγκαιρη παρέμβαση και αποφεύχθηκαν τα χειρότερα…». «Είναι πολλές οι περιπτώσεις, δυστυχώς. Πρέπει λίγο να ηρεμήσουμε όλοι και να διαχειριζόμαστε με σεβασμό τον κάθε άλλο άνθρωπο», σημειώνει ο κ. Σουρής.
ΤΙ ΦΤΑΙΕΙ ΓΙΑ ΤΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ;
Η «Πολιτεία» δίνει τον λόγο στον ειδικό επιστήμονα ο οποίος εκ πρώτης υπογραμμίζει ως ένα μήνυμα προς όλους: «Θεωρούμε ότι ένας άνθρωπος που ζει μαζί μας είναι ένα κτήμα που αγοράσαμε και το κατέχουμε. Πρέπει όλοι μας να αναθεωρήσουμε πολλά… ως προς το πώς συμπεριφερόμαστε στις μεταξύ μας ανθρώπινες σχέσεις».
Όσο για τα αίτια; Ο κ. Σουρής δηλώνει ότι βασική αιτία είναι όχι τόσο τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε, η κρίση και η ανέχεια, όσο η ύπαρξη της ταχύτητας στις ζωές μας. Ο ρυθμός, δηλαδή, με τον οποίο ζούμε. Συγκεκριμένα αναφέρει: «Τι ότι όλα συμβαίνουν γρήγορα δεν μας αφήνει περιθώριο να μιλήσουμε με τον εαυτό μας, να κάνουμε αυτοκριτική, να τα βρούμε με το μέσα μας, άρα και με τους έξω μας. Αυτό οδηγεί σε έλλειψη εκτόνωσης και στην πρώτη σημαντική δυσκολία ή σε μια ξαφνική απώλεια, ορισμένοι αδυνατούν να διαχειριστούν ορθά το γεγονός». Για τον λόγο αυτό συστήνει σε όλους, εξεύρεση τρόπων και κυρίως χρόνου για τους εαυτούς μας, με σκοπό την χαλάρωση και την προσωπική περισυλλογή.
ΟΙ «ΑΘΕΑΤΕΣ» ΜΟΡΦΕΣ ΒΙΑΣ
Ο κ. Σουρής δεν παραλείπει να υπενθυμίσει ότι στον όρο «βία» πρέπει να συμπεριλαμβάνεται κάθε μορφή της, όχι μόνο η άσκησης βίας στο σώμα αλλά και αυτή που αφορά την λεκτική και ψυχολογική βία. «Είναι αυτές οι μορφές βίας που ενίοτε αποκαλώ ‘αθέατες’ ακριβώς επειδή δεν διακρίνονται άμεσα τα αποτελέσματά τους. Αλλά όμως είναι αυτές που προηγούνται επί πολύ καιρό μιας εμφανούς βίας στο σώμα από τους ίδιους θήτες. «Δυστυχώς τα θύματα, αργούν να αντιληφθούν την κατάσταση ώστε να αποχωρήσουν έγκαιρα», τονίζει.
