Το σπιράλ για τις ελλείψεις του Αρσακείου, με αφορμή την δημοπρασία για το κυλικείο
Άγονη, ξανά, κηρύχτηκε η δημοπρασία για το κυλικείο του Νέου Δημαρχείου καθώς «δεν παρουσιάστηκε ενδιαφερόμενος». Η Δημοτική Επιτροπή του Δήμου Πατρέων κατακύρωσε το σχετικό πρακτικό και έτσι «η εξυπηρέτηση των δημοτικών υπαλλήλων, του κοινού και των χρηστών του κτιρίου» δεν θα επιτευχθεί πριν το τέλος της πρώτης χρονιάς χρήσης του κτιρίου.
Η απροθυμία πιθανών ενδιαφερόμενων μόνο τυχαία δεν είναι. Δυστυχώς το παλαιό Αρσάκειο παραδόθηκε μεν ως κτίριο, υποδέχτηκε τις υπηρεσίες του Δήμου Πατρέων και στεγάζει πλέον το Δημαρχείο Πατρέων, αλλά ούτε εντελώς έτοιμο είναι, ούτε πλήρως λειτουργεί. Αυτά -πρόσθετα στην «αποξένωση» της δημοτικής αρχής από το τοπικό επιχειρείν και τους ανθρώπους της εστίασης- εξηγεί τη μη εξέλιξη στο θέμα του κυλικείου.
Δεν είναι μόνο το κυλικείο που λείπει. Λείπουν ακόμα η αίθουσα συνεδριάσεων του Δημοτικού Συμβουλίου και η αίθουσα Εκδηλώσεων, χωρίς τις οποίες το Δημαρχείο της Πάτρας παραμένει ατελές. Η πρώτη έχει επιπλέον προοπτικές να φιλοξενεί συνέδρια, η δεύτερη έχει προδιαγραφές για συναυλίες, θεατρικές παραστάσεις κ.α. Δυστυχώς παραμένουν και οι δύο ανενεργές, χωρίς μελέτες, χωρίς κονδύλια, χωρίς χρονοδιαγράμματα, χωρίς ορατό ορίζοντα ολοκλήρωσης.
Την ίδια ώρα, ακόμα και οι εκδηλώσεις που κατά καιρούς διοργανώνονται στο Δημαρχείο «πάσχουν» οργανωτικά, υπολείπονται σε διάρκεια, ώρες λειτουργίας ή απήχηση στο κοινό της πόλης, αδικούνται από τον τρόπο επικοινωνίας και διεκπεραίωσης, επομένως στερούν όποια επιπλέον επισκεψιμότητα από το κτίριο. Όλα αυτά, σε συνδυασμό με το κατά καιρούς κλείσιμο του Δημαρχείου για διάφορους λόγους (καταλήψεις, επιβεβλημένη καθολική συμμετοχή σε απεργίες κ.α. -ακόμα και ανήμερα του Αγίου Ανδρέα παρέμεινε κλειδωμένο), καθιστούν το κυλικείο μη ελκυστικό και, κατ’ επέκταση, κλειστό.
Η δημοτική αρχή οφείλει να συμπεριφερθεί στο Νέο Δημαρχείο όπως του αρμόζει, να προχωρήσει τις απαραίτητες προσθήκες λειτουργικών χώρων και υπηρεσιών, να το καταστήσει πόλο έλξης Πατρινών και επισκεπτών, να σεβαστεί το κτίριο και την ιστορία του. Υπενθυμίζεται πως ακόμα αγνοείται το σιδερένιο «στέμμα» που κοσμούσε την κορυφή της εξωτερικής καγκελόπορτας.
Ως προς τη λειτουργία κυλικείου κάνουμε μία ύστατη έκκληση στον Δήμαρχο να δεχτεί την πρόταση για ανάθεση λειτουργίας στην ΚοινΣΕπ Ένταξης «Οι Γέφυρες» του ΣΟΨΥ Πάτρας. Δύναται να το κάνει νομικά, είχε δεσμευτεί σχετικά όταν το πρωτο-προτείναμε, θα αποδείξει την ευαισθησία όλων μας απέναντι στους ψυχικά ασθενείς, προσφέροντας ψυχοκοινωνική και επαγγελματική αποκατάσταση. Με το «ναυάγιο» της δημοπρασίας δίνεται μια δεύτερη ευκαιρία. Εκτός αν προτιμά να μείνει το Δημαρχείο της Πάτρας το μόνο χωρίς κυλικείο, μεταξύ όλων των άλλων των ελληνικών μεγαλουπόλεων.
