Τη συγκλονιστική ιστορία του Τζαγιάρασα Αμπιλάς, γνωστού ως «Βρέφος 81», φέρνει στο φως της δημοσιότητας το Associated Press, καθώς το τότε βρέφος που ανασύρθηκε από τις λάσπες μετά το καταστροφικό τσουνάμι στον Ινδικό Ωκεανό το 2004, τώρα, 20 χρόνια αργότερα, ονειρεύεται να σπουδάσει στην ανώτατη εκπαίδευση.
H ιστορία του Αμπιλάς, που μεγάλωσε ακούγοντας για τις περιπέτειες και τις μάχες της οικογένειάς του, είναι η προσωποποίηση της ελπίδας για την επιβίωση και την επανένωση των οικογενειών που καταστράφηκαν από την τραγωδία.
Το τσουνάμι που έπληξε τη Σρι Λάνκα το 2004, έφερε μαζί του μία από τις χειρότερες φυσικές καταστροφές της σύγχρονης ιστορίας. Περισσότεροι από 35.000 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους στη νησιωτική χώρα, ενώ χιλιάδες άλλοι παραμένουν αγνοούμενοι.
Ο μικρός Αμπιλάς, μόλις δύο μηνών τότε, παρασύρθηκε από τα κύματα και βρέθηκε σε μεγάλη απόσταση από το σπίτι του. Όταν διασώθηκε και μεταφέρθηκε σε νοσοκομείο, καταγράφηκε ως «Βρέφος 81» στην είσοδο του νοσοκομείου, αφού οι διασώστες δεν μπορούσαν να τον αναγνωρίσουν.
Η ιστορία του Αμπιλάς είναι ενδεικτική των οικογενειών που, εν μέσω της καταστροφής, έδιναν τον δικό τους αγώνα για την επανένωση με τα αγαπημένα τους πρόσωπα.
Ο πατέρας του, Μουρουγκουπίλλαι Τζαγιάρασα, έψαχνε για τρεις μέρες την οικογένειά του, φορώντας μόνο μια βερμούδα και έχοντας επάνω του ελάχιστα υπάρχοντα. Όπως είπε ο ίδιος στο Associated Press, πρώτα βρήκε τη μητέρα του, στη συνέχεια τη γυναίκα του, αλλά το μωρό τους ήταν αγνοούμενο.
Η περιπέτεια, όμως, για την οικογένεια δεν είχε τελειώσει εκεί.
Μια νοσοκόμα είχε πάρει το «Βρέφος 81» στο σπίτι της και το επέστρεψε αργότερα, αφού έμαθε ότι η οικογένεια είχε επιζήσει της τραγωδίας. Ωστόσο, όπως ανέφερε ο Μουρουγκουπίλλαι, εννέα ακόμα οικογένειες είχαν υποβάλει τα ονόματά τους ως γονείς του «Βρέφους 81».
«Το νοσοκομείο ονομάτισε το παιδί ως “Βρέφος 81” και κατέγραψε τα ονόματα εννέα ατόμων που ισχυρίζονταν ότι ήταν δικό τους, χωρίς να μας συμπεριλάβουν», δήλωσε ο πατέρας του Αμπιλάς στο Associated Press. Η οικογένεια αναγκάστηκε να προσφύγει στην αστυνομία και τελικά η υπόθεση έφτασε στα δικαστήρια, όπου ο δικαστής διέταξε τη διενέργεια τεστ DNA.
Μετά την επανένωση
Μετά την επανένωση της οικογένειας, το μωρό που έμεινε γνωστό ως «Βρέφος 81» έγινε διεθνώς γνωστό και η ιστορία τους συγκίνησε όλο τον κόσμο. Μάλιστα η οικογένεια επισκέφτηκε ακόμα και τις ΗΠΑ για μια συνέντευξη, με την ιστορία του Αμπιλάς να γίνεται σύμβολο της επιβίωσης και της ελπίδας μετά από την καταστροφή.
Όμως, η δημοσιότητα αυτή είχε και αρνητικές συνέπειες για την οικογένεια.
Η οικογένεια, σύμφωνα με το Associated Press, υπήρξε αποδέκτης εχθρότητας και κοινωνικού αποκλεισμού από τους ντόπιους, καθώς η ευρεία δημοσιότητα γύρω από την ιστορία τους προκάλεσε ζήλια και κουτσομπολιά. Η οικογένεια υπέστη μάλιστα διακρίσεις και εξαιρέθηκε από πολλά προγράμματα ανακούφισης από τη φυσική καταστροφή, καθώς οι τοπικές αρχές υπέθεσαν ότι είχαν λάβει χρήματα από την αναγνωρισιμότητα και τις συνεντεύξεις τους.
Η ίδια η γειτονιά τους, εξαιτίας της δημοσιότητας, τις περισσότερες φορές τους σνόμπαρε και τους απέκλειε από κοινωνικές συναναστροφές, αναγκάζοντας την οικογένεια να μετακομίσει.
Η ζωή του Αμπιλάς σήμερα
Σήμερα, ο Αμπιλάς είναι 20 ετών και ετοιμάζεται να δώσει τις τελικές εξετάσεις στο λύκειο. Στα σχέδιά του είναι η παρακολούθηση πανεπιστημιακών σπουδών στο τομέα της πληροφορικής. Όπως ανέφερε στο AP, έχει μεγαλώσει ακούγοντας την ιστορία του από τους γονείς του και, ενώ οι συμμαθητές του τον πείραζαν αποκαλώντας τον «Βρέφος 81» ή «το μωρό του τσουνάμι», με αποτέλεσμα να νιώθει άβολα, ειδικά όταν πλησίαζε η επέτειος του τσουνάμι που συνέβη στις 26 Δεκεμβρίου του 2004.
«Έτρεχα μέσα για να κρυφτώ», είπε.
Παρά τις σκιές του παρελθόντος, ο Αμπιλάς φαίνεται να έχει ξεπεράσει τον φόβο και την ντροπή που του προκαλούσε το ψευδώνυμό του. Όπως λέει σήμερα: «Τώρα το σκέφτομαι μόνο ως τον “κωδικό” μου. Αν θέλεις να με βρεις, βάλε αυτόν τον κωδικό».
Αν και ο τίτλος «Βρέφος 81» θα τον ακολουθεί για πάντα, εκείνος έχει καταφέρει να το αντιμετωπίσει με χιούμορ.
Το Μνημείο
Αν και οι δυσκολίες που υπήρξαν στην οικογένειά τους δεν σταμάτησαν ποτέ, η πίστη τους στη ζωή και την επιβίωση έμεινε αλώβητη.
Σύμφωνα με το Associated Press, ο πατέρας του Αμπιλάς, παρά τις αντιξοότητες, έδινε το καλύτερο του εαυτό για να εξασφαλίσει μια καλύτερη ζωή για την οικογένειά του. Όταν ο Αμπιλάς ήταν 12 ετών, η οικογένεια αποφάσισε να δημιουργήσει ένα μικρό μνημείο στην αυλή τους, προς τιμήν των θυμάτων του τσουνάμι. Το μνημείο δείχνει τέσσερα χέρια που είναι ενωμένα.
Ο πατέρας του εξήγησε στο AP: «Μια σκέψη γεννήθηκε στο μυαλό μου ότι, καθώς όλοι όσοι πέθαναν έχουν φύγει, αφήνοντας τον Αμπιλάς πίσω για εμάς, γιατί να μην έχουμε ένα μνημείο για αυτούς, ώστε να τους θυμόμαστε κάθε μέρα».
