Έχει γραφτεί πολλάκις, πως το εμπορικό έλλειμμα της Ελλάδας οφείλεται εν πολλοίς στην αύξηση των εισαγωγών, λόγω της υψηλής κατανάλωσης και της ανόδου των επενδύσεων. Την ίδια στιγμή, όμως, οι εξαγωγές αγαθών αντί να αυξάνονται, μειώνονται, παρά το γεγονός πως επενδυτικά κεφάλαια εισρέουν στη χώρα και δυνητικά θα μπορούσαν να βοηθήσουν την παραγωγή με εξωστρεφή προσανατολισμό.
Ωστόσο, το πρόβλημα με τις εξαγωγές του 2024 δεν είναι απλώς ποσοτικό, αλλά και ποιοτικό. Τα ποιοτικά χαρακτηριστικά των εξαγωγών αντανακλούν, από μία άλλη σκοπιά, τους λόγους για τους οποίους η Ελλάδα είναι αναγκασμένη να εισάγει αφειδώς για να μπορέσει να υλοποιήσει τις επενδύσεις, και αφορά στο παραγωγικό μοντέλο το οποίο έχουμε και το οποίο, παρά τις εξαγγελίες, δεν μπορούμε -ακόμη- να αλλάξουμε.
Από τις ελληνικές εξαγωγές απουσιάζουν τα βαριά μηχανήματα και η τεχνολογία, προϊόντα υψηλής προστιθέμενης αξίας, δείγμα μίας οικονομίας με μικρή βιομηχανική βάση και χαμηλή παραγωγικότητα.
Τι εξάγαμε το 2024
Είναι χαρακτηριστικό πως από τα περίπου 50 δισ. ευρώ των εξαγωγών του 2024, τα περίπου 8,5 δισ. ευρώ προήλθαν από τρόφιμα και ζώα, τα περίπου 15 δισ. από ορυκτά καύσιμα και λιπαντικά, άλλα 13 δισ. από χημικά προϊόντα και βιομηχανική είδη μικρότερης αξίας, ενώ μόλις 5 δισ. προήλθαν από μηχανήματα.
Από αυτή την άποψη, είναι ξεκάθαρο πως η Ελλάδα δεν θα μπορέσει να ελπίζει σε ποσοτική αύξηση των εξαγωγών και σε περιορισμό των εισαγωγών, αν δεν δει την σύνθεση των προϊόντων που εξάγει να αλλάζει, το οποίο απαιτεί ένα νέο παραγωγικό μοντέλο με έμφαση στη μεταποίηση και στη τεχνολογία.
