O «τυφώνας Trump» συνεχίζεται και όποιος αμφισβήτησε την αποφασιστικότητα του Αμερικανού προέδρου να εφαρμόσει τις προεκλογικές υποσχέσεις του, διαψεύστηκε, διαπιστώνει η ING. Αν και οι δασμοί παίζουν έναν μικρό ρόλο στη συνολική ατζέντα του Donald Trump, εντούτοις έχουν γίνει ο βασικός μοχλός πίεσης για την προώθηση των στόχων της εξωτερικής πολιτικής του.
Και καθώς οι τελευταίες ανακοινώσεις του Αμερικανού προέδρου «αγγίζουν» την Ευρώπη, με τους δασμούς του 25% σε όλες τις εισαγωγές χάλυβα και αλουμινίου να επηρεάζουν ευρωπαϊκές εξαγωγές ύψους 3 δισ. και 2 δισ. ευρώ αντίστοιχα (και άρα το 1% των συνολικών ευρωπαϊκών εξαγωγών προς τις ΗΠΑ), το ερώτημα του πώς θα απαντήσει η ευρωπαϊκή πλευρά γίνεται πιο πιεστικό.
Άλλωστε, η ING τονίζει ότι οι ΗΠΑ δεν θα σταματήσουν εδώ, αφού η απειλή οριζόντιων δασμών στις ευρωπαϊκές εξαγωγές παραμένει και μένει να φανεί ποια μορφή θα πάρει. Από την αμερικανική πλευρά, η επιβολή δασμών σε συγκεκριμένους κλάδους θα ήταν πιο αποτελεσματική εάν στόχος των ΗΠΑ είναι να αποδυναμώσουν τους ξένους ανταγωνιστές τους, ενώ ένας οριζόντιος δασμός σε όλα τα προϊόντα θα είναι πιο ελκυστικός, εάν ο στόχος είναι η είσπραξη εσόδων για τη χρηματοδότηση φορολογικών ελαφρύνσεων.
Οι επιλογές της Ευρώπης
Όπως λέγεται, στις Βρυξέλλες κυκλοφορεί μια μυστική λίστα με το πώς θα μπορούσε να απαντήσει η Ευρώπη στους δασμούς, όμως οι λεπτομέρειές της δεν έχουν γίνει γνωστές.
Εάν, όμως, η Ευρώπη φτάσει στο σημείο όπου πρέπει να επιβάλει αντίποινα, η ING εκτιμά ότι αυτά τα προϊόντα θα μπορούσαν να βρεθούν στη λίστα:
– Προϊόντα που παράγονται σε κρίσιμες για τις αμερικανικές εκλογές πολιτείες (swing states), όπως σόγια, ουίσκι, μηχανές και χυμός πορτοκάλι.
– Προϊόντα στρατηγικής σημασίας για τις ΗΠΑ, κυρίως στους κλάδους των χημικών και των φαρμάκων. Αυτά θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν σαν διαπραγματευτικό χαρτί από την Ευρώπη, όμως οι Βρυξέλλες πρέπει να γνωρίζουν ότι και οι ΗΠΑ μπορούν να κάνουν το ίδιο, μειώνοντας τις εξαγωγές χημικών στην Ευρώπη.
– Τα απόλυτα αντίποινα θα ήταν ένας φόρος στις ψηφιακές υπηρεσίες. Ενώ η Ευρώπη απολαμβάνει ένα σημαντικό εμπορικό πλεόνασμα στα προϊόντα με τις ΗΠΑ (156 δισ. ευρώ), αυτό αντισταθμίζεται σε μεγάλο βαθμό από το υψηλό έλλειμμα στις υπηρεσίες (104 δισ. ευρώ). Σε αυτές τις εξαγωγές υπηρεσιών περιλαμβάνονται τεχνολογικές υπηρεσίες από τις εταιρείες του Big Tech, χρεώσεις για πνευματικά δικαιώματα ή χρηματοοικονομικές υπηρεσίες.
Η τέχνη του deal
Ενώ πολλοί στην Ευρώπη λένε ότι ο Trump ενδιαφέρεται μόνο για να κλείσει ένα καλό deal, η ING δεν υιοθετεί πλήρως αυτή την άποψη. Η κυβέρνηση Trump δεν χρειάζεται μόνο πρόσθετα έσοδα για να χρηματοδοτήσει τα φορολογικά της σχέδια, αλλά παράλληλα έχει και συμφέρον να υπονομεύσει έναν οικονομικό ανταγωνιστή της.
Έτσι, θα ήταν αφελές να πιστέψει κανείς ότι ο Trump θα υποχωρήσει αυτή τη φορά με μια απλή υπόσχεση της Ευρώπης να αγοράσει περισσότερη σόγια, όπως έγινε το 2018, τονίζουν οι αναλυτές.
Τι θα χρειαζόταν για να κλείσει η Ευρώπη μια συμφωνία και να αποφύγει έναν εμπορικό πόλεμο με τις ΗΠΑ;
– Το πρώτο πράγμα που σκέφτεται η ING είναι περισσότερες αγορές υγροποιημένου φυσικού αερίου. Ωστόσο, με το 40% των ευρωπαϊκών εισαγωγών LNG να προέρχεται ήδη από τις ΗΠΑ, δεν είναι σαφές πόσο ακόμα μπορούν να αυξηθούν οι εισαγωγές αυτές.
– Μια άλλη επιλογή θα ήταν να αυξηθούν οι αμυντικές δαπάνες της Ε.Ε. στο 3% ή 4% του ΑΕΠ και να δεσμευτεί η Ευρώπη να αυξήσει τις σχετικές αγορές της από τις ΗΠΑ.
– Επίσης, η Ε.Ε. θα μπορούσε να προσφερθεί να μειώσει τους δασμούς στα αμερικανικά αυτοκίνητα, καθώς οι δασμοί στα εισαγόμενα αυτοκίνητα είναι 2,5% στις ΗΠΑ, αλλά 10% στην Ε.Ε.
Σε κάθε περίπτωση η Ευρώπη θα πρέπει να εξετάσει τρόπους για την ενίσχυση της εσωτερικής της οικονομίας και τη μείωση της εξάρτησης από τις ΗΠΑ, σύμφωνα με την ING. Ο τρόπος για να το κάνει είναι να εφαρμόσει όσο περισσότερες από τις προτάσεις της έκθεσης Draghi μπορεί.
