Παρά ότι οι ορεινές τοπικές κοινότητες του Ρίου φέρνουν στο δημοτικό ταμείο ως ανταποδοτικά τέλη κοντά στα 100 με 120.000 ευρώ τον χρόνο μέσα από την χρήση των ανεμογεννητριών, ωστόσο, τα έργα που γίνονται για την βελτίωση των υποδομών των αντίστοιχων χωριών είναι ελάχιστα.
Αποτέλεσμα αυτού οι τοπικές κοινότητες των Σελλών, της Πιτίτσας, των Αργυρών και του Άνω Καστριτσίου, ενώ θα μπορούσαν να είχαν μια άλλη εικόνα που τους θα τους έδινε μια άλλη δυναμική σε ότι αφορά την ποιότητα ζωής των κατοίκων της, αλλά και την επισκεψιμότητα τους, δεν την έχουν.
Όπως υποστηρίζουν οι κάτοικοι της περιοχής γίνονται έργα, όμως, ένα μεγάλο ποσοστό των ανταποδοτικών τελών από τις ανεμογεννήτριες, πάνε για να καλύψουν άλλες ανάγκες του Δήμου Πατρέων.
Ελάχιστα τα κονδύλια
Παρόλα αυτά, όπως μπορεί να δει κανείς στο τεχνικό πρόγραμμα του Δήμου, υπάρχουν δύο «κωδικοί» που αποτελούν συνέχεια έργων προηγούμενων ετών συνολικού προϋπολογισμού 400 και 300 χιλιάδων ευρώ.
Είναι χαρακτηριστικό ότι από αυτά τα έργα που χρηματοδοτούνται από τα ανταποδοτικά των ανεμογεννητριών, έχουν προβλεφθεί κοντά στα 4.500 ευρώ και 2.500 ευρώ για το 2025.
Την ίδια στιγμή το αγροτικό οδικό δίκτυο γύρω από τις τέσσερις τοπικές κοινότητες, συνολικού μήκους πάνω από 45 με 50 χιλιόμετρα έχει αρκετά προβλήματα, καθώς παραμένει χωρίς άσφαλτο, με ότι αυτό μπορεί να σημαίνει.
Τα μεγάλο παράπονο
Και εδώ υπάρχει ένα μεγάλο παράπονο των κατοίκων. Ο Δήμος έχει προχωρήσει στην ανασκευή του δρόμου Ζάσταβας – Καταφύγιο Παναχαϊκού, ενός έργου με συνολικό προϋπολογισμό 1.500.000 ευρώ.
Όμως την ίδια στιγμή δεν έχει προβλεφθεί ένα αντίστοιχο έργο για το υπόλοιπο αγροτικό οδικό δίκτυο της Δήμου Πατρέων. Στη συγκεκριμένη περιοχή, σύμφωνα με τους κατοίκους των τεσσάρων κοινοτήτων, το μεγάλο πρόβλημα είναι ο καθαρισμός των αγροτικών δρόμων που παρουσιάζουν αρκετά προβλήματα και από εκεί και πέρα η παρόδια βλάστηση η οποία σε περίπτωση πυρκαγιάς αποτελεί κίνδυνο και ταυτόχρονα εμπόδιο για τις δυνάμεις κατάσβεσης της φωτιάς.
