Δεν έχουν… το Θεό τους γκραφιτάδες της Πάτρας οι οποίοι τη νύχτα της Παρασκευής – ξημερώματα Σαββάτου αποφάσισαν να βάψουν το πλέον ιστορικό μνημείο της πόλης το οποίο φυλάσσεται ως κόρη οφθαλμού από την Εφορεία Νεωτέρων Μνημείων. Αγνωστοι νεαροί που ασχολούνται με γράφιτι αποφάσισαν να κάνουν ένα τεράστιο γκράφιτι σε μήκος τουλάχιστον 15 μέτρων στην πρόσοψη του Κάστρου και σε ύψος που φθάνει τα δύο μέτρα. Περίμεναν να κλείσουν τα καφέ που βρίσκονται ακριβώς πάνω από τις σκάλες της Αγίου Νικολάου και εκμεταλλευόμενοι το σκοτάδι… έδρασαν! Με κόκκινο και άλλα χρώματα δημιούργησαν μία ακατανόητη για τους περισσότερους ζωγραφιά – γκράφιτι, αδιαφορώντας για την ιστορικότητα του μνημείου. Το οποίο στην κυριολεξία κατέστρεψαν ενώ παραμένει άγνωστο αν υπάρχει τρόπος να επανέλθει στην αρχική του κατάσταση. Το πόσο δύσκολο θα ήταν να αφαιρεθεί το γκράφιτι εξαρτάται από δύο βασικούς παράγοντες – τον τύπο της πρόσοψης και τον τύπο και τον βαθμό μόλυνσης. Τα πιο κοινά φινιρίσματα προσόψεων, όπως σοβάδες, ανάγλυφα χρώματα προσόψεων, φυσική και τεχνητή πέτρα και άλλα, είναι παρόμοια ως προς την ευδιάκριτη ανάγλυφη δομή τους. Επιπλέον, οι εν λόγω επικαλύψεις είναι πολύ πορώδεις (υψηλού πορώδους). Όταν τα βάφουμε με γκράφιτι, το χρώμα διεισδύει βαθιά στη δομή της επίστρωσης και, σε αντίθεση με τις πιο λείες επιφάνειες πρόσοψης, όπου διάφοροι τύποι πάνελ, γίνεται εξαιρετικά δύσκολο να αφαιρεθεί. Επιπλέον, χάρη στις καινοτομίες στη χημεία, τα χρώματα και τα σπρέι που χρησιμοποιούνται για τα σχέδια γίνονται όλο και πιο ποιοτικά και ικανά να αντέξουν τις προκλήσεις του χρόνου και τις επιπτώσεις των επιθετικών εξωτερικών επιρροών. Σε ορισμένες περιπτώσεις, χρησιμοποιούνται ακόμη και βαφές και σπρέι που έχουν σχεδιαστεί ειδικά για σκοπούς επισκευής αυτοκινήτων. Χάρη στην επιθετική του σύνθεση, αυτός ο τύπος επίστρωσης σχεδόν δεν ξεθωριάζει και σπάνια αποχρωματίζεται, ακόμη και υπό την επίδραση παρατεταμένης γήρανσης, βροχής και χιονόπτωσης, βιομηχανικών και βιομηχανικών αερίων, ρύπανσης και σωματιδίων σκόνης, άμεσης ηλιακής ακτινοβολίας και άλλων χαρακτηριστικών του περιβάλλοντος.
Επίσης, η παλιά βρωμιά σε προσόψεις που δεν έχουν καθαριστεί για πολύ καιρό είναι μια επιπλέον πρόκληση για την αποκατάσταση της αρχικής όμορφης εμφάνισης της πρόσοψης. Για το λόγο αυτό, ο καθαρισμός των παλιών γκράφιτι απαιτεί περισσότερο χρόνο, υπομονή και προσπάθεια.
Ο Δήμος Αθηναίων έχει κάνει κατά καιρούς εκστρατεία κατά των γκράφιτι, αλλά αποδείχθηκε ιδιαίτερα δαπανηρή.
ΤΟ ΚΑΣΤΡΟ
Το Κάστρο της Πάτρας χτίστηκε επάνω στα ερείπια της αρχαίας Ακρόπολης κατά το δεύτερο μισό του 6ου μ.Χ. αιώνα από τον Ιουστινιανό και συγκεκριμένα μετά τον καταστροφικό σεισμό του 551 με υλικά προχριστιανικών οικοδομημάτων για την άμυνα της περιοχής και των κατοίκων.
Βρίσκεται σε ένα χαμηλό λόφο στις απολήξεις του Παναχαϊκού σε απόσταση 800 μέτρων περίπου από την ακτή του Πατραϊκού κόλπου. Τα τείχη του περικλείουν μία έκταση 22.725 τ.μ. και αποτελείται από έναν τριγωνικό εξωτερικό περίβολο, ενισχυμένο με πύργους και προμαχώνες, που προστατεύονταν αρχικά από βαθιά τάφρο και ένα εσωτερικό περίβολο που υψώνεται στη Β.Α. γωνία και επίσης περιβάλλεται από τάφρο.
