– Ο Πράκτορας Κ. Βρης μιλά ευθέως στην «Πολιτεία» για «μεγάλα συμφέροντα». Τα οποία, σύμφωνα με όσα λέγοντας στην «πιάτσα», αφορούν τον φόβο για τις ισορροπίες στο Αιγαίο…
του Αχιλλέα Ροδίτη
Το γιατί δεν έχουν έρθει ακόμα τα υδροπλάνα, κι ούτε φαίνεται να καταφθάνουν στο άμεσο μέλλον, είναι μια προφανής απορία. Αλλά η απάντηση που έχει να κάνει μόνο με τα όσα δεν έχουν ακόμα ολοκληρωθεί (υποδομές κ.α.) είναι μάλλον επιφανειακή.
Διότι αυτό που συζητείται ευρέως στους κύκλους όσων γνωρίζουν τα των μεταφορών, οδηγεί σε μιαν άλλη απάντηση. Μια απάντηση, που σύμφωνα με όσους την επικαλούνται, υποδεικνύει την πραγματική γενεσιουργό αιτία του προβλήματος που δεν είναι άλλη από τα… συμφέροντα στον χώρο των μετακινήσεων και εν προκειμένω, τα συμφέροντα που προέρχονται από τη… θάλασσα.
Το ότι «υπάρχουν μεγάλα συμφέροντα» επιβεβαιώνει στην «Πολιτεία» και ο έμπειρος Πράκτορας κ. Κωνσταντίνος Βρης ο οποίος είχε αρκετή γνώση του θέματος αφού ήδη έχει πρακτορεύσει, (το 2000), τα τρία υδροπλάνα που δρομολογήθηκαν για πρώτη φορά στην Πάτρα, αλλά ήταν επένδυση που δεν προόδευσε, ενώ τα τελευταία χρόνια συμμετέχει δυναμικά, ως Πράκτορας, στην προσπάθεια δημιουργίας δικτύου υδροπλάνων στο Ιόνιο.
Με άλλα λόγια, η είσοδος υδροπλάνων στο παιγνίδι των μετακινήσεων θα αλλάξει άρδην τις ισορροπίες και στο Αιγαίο, γεγονός που κινητοποιεί εφοπλιστές οι οποίοι θα προτιμούσαν η ύπαρξη ενός τέτοιου δικτύου αερομεταφορών να αποτύχει εν τη γεννέσει του, δηλαδή, απ’ το Ιόνιο που είναι και ο χώρος όπου ξεκίνησε αυτή η προσπάθεια της μεγαλεπήβολης επένδυσης.
ΜΠΗΚΕ ΚΑΙ ΝΕΟ ΕΜΠΟΔΙΟ
Το βέβαιον είναι ότι μια σειρά προβλημάτων ξεπρόβαλε πάντα. Προβλήματα που διαρκώς φρόντιζε να επιλύει και να ξεπερνά ο πρόεδρος της Hellenic Seaplanes κ. Νικόλας Χαραλάμπους. Στην αρχή, τα υδατοδρόμια που καθυστερούσαν σε κάποιους προορισμούς, με αποτέλεσμα το δίκτυο να μην μπορεί να ολοκληρωθεί στον βαθμό που θα μπορεί να διασφαλιστεί η βιωσιμότητα της λειτουργίας. Μετά, η άδεια πτήσεων.
Τώρα, το πιο πρόσφατο πρόβλημα που προέκυψε, (εκεί που υποτίθεται πως όλα ήταν έτοιμα…), είναι αυτό της νέας μελέτης που ζητείται, για το… «πώς θα γίνεται η προσέγγιση υδροπλάνου σε υδατοδρόμιο ανάλογα με τον κυματισμό της θάλασσας»! Έτσι, γίνεται πιο ξεκάθαρο το τοπίο ως προς το τι φταίει και η επένδυση πολλών εκατομμυρίων, που επί χρόνια «κτίζεται» στο Ιόνιο και στο Αιγαίο, δεν έχει ακόμα πάρει «σάρκα» και «οστά».
ΤΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ
Και τα ερωτήματα αναδύονται πιο ξεκάθαρα. Θέλουμε τα υδροπλάνα; Η πολιτική που ακολουθείται εξυπηρετεί την «αποθαλάσσωση» της επένδυσης ή αφήνεται η υπόθεση στην… τύχη; Και οι αυτοδιοικητικοί φορείς, σε κάθε περιοχή, έχουν καταλήξει αν μια τέτοια επένδυση θα είναι προς το συμφέρον των τοπικών αγορών και οικονομιών ή οι τοπικές κοινωνίες κινούνται αδιάφορα είτε υπάρξουν, είτε όχι, υδροπλάνα;
Για την ιστορία, να αναφέρουμε ότι ούτε φέτος προβλέπεται να καταφθάσει υδροπλάνο στην Πάτρα, αν δεν έχει ανάψει το «πράσινο» φως μέχρι τον επόμενο μήνα. Διότι θα έχει ήδη χαθεί η φετινή σαιζόν. Άρα, αν το θέλουμε, πρέπει να δούμε άμεσα την όποια δράση. Και δεν αρκεί μονάχα η έλευση στην Πάτρα. Αυτή θα πρέπει να συνδυάζεται με ένα καθ’ όλα έτοιμο δίκτυο υδατοδρομίων, για αποθαλασσώσεις και προσθαλασσώσεις σε Ζάκυνθο, Κεφαλονιά, Λευκάδα, Μεγανήσι, Παξούς και Κέρκυρα. Διότι μόνο του το δρομολόγιο Πάτρα-Κέρκυρα δεν αρκεί για να κάνει το εγχείρημα να επιβιώσει οικονομικά.
AXAΪΚΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ / ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
