Εμφανίστηκε στο διαδίκτυο μια σπάνια ντέμο ηχογράφηση του «Heaven and Hell», του πρώτου τραγουδιού που έγραψε η μπάντα όταν ο Ronnie James Dio αντικατέστησε, το 1979, τον Ozzy Osbourne.
«Στο φως» η νέα εκδοχή
Στην ηχογράφηση είναι ο Dio, ο κιθαρίστας Tony Iommi και ο ντράμερ Bill Ward -και οι δύο ιδρυτικά μέλη των Black Sabbath– και ο μπασίστας Geoff Nicholls, ο οποίος ήρθε στο συγκρότημα το 1979 όταν το εγκατέλειψε για σύντομο χρονικό διάστημα ο μπασίστας Geezer Butler (και αυτός, ιδρυτικό μέλος). Ο Nicholls, του οποίου το κληροδότημα ανήρτησε την ηχογράφηση για να σηματοδοτήσει την τέταρτη επέτειο του θανάτου του, αργότερα μεταπήδησε στα πλήκτρα και έμεινε με την μπάντα ως το 2004.
«Προσφάτως, βρήκα αυτή τη Sony C-90 κασέτα ανάμεσα στις χιλιάδες που είναι στο αρχείο του Geoff Nicholls» δήλωσε, σύμφωνα με το Blabbermouth, ο εγγονός του και διαχειριστής του κληροδοτήματος.
Το νέο ξεχωριστό demo
Η ηχογράφηση αρχίζει μ’ έναν μουσικό να μετρά «δύο-τρία-τέσσερα» πριν μπει μπρος το εμβληματικό ριφ του τραγουδιού. Το μπάσο είναι πίσω, κάτω από τη φωνή του Dio. Οι στίχοι είναι λίγο πολύ οι ίδιοι με την πιο γνωστή εκδοχή που περιλαμβάνεται στο άλμπουμ «Heaven and Hell» του 1980, σύμφωνα με το ΑΠΕ-ΜΠΕ. Εκεί που διαφέρει περισσότερο είναι, όπως σημειώνει το Rolling Stone, στο πώς παίζει τα σόλο ο Dio: με πιο ξεκάθαρα μπλουζ τρόπο, κάτι που συγγενεύει με το παίξιμό του σε μια από παλιότερες ηχογραφήσεις των Sabbath, το «Warning».
«Ο Geezer έφυγε» έγραψε ο Iommi στο «Iron Man», τα απομνημονεύματά του. «Είχε προβλήματα με τον γάμο του κι έπρεπε να πάει σπίτι για να τα λύσει και, βασικά, ν’ αφήσει για λίγο το συγκρότημα. Για λιγουλάκι, έπαιξε μπάσο ο Ronnie, άρα ξαφνικά γίναμε τριμελής μπάντα: ο Bill, ο Ronnie κι εγώ. Καταστρώσαμε κάποια πράγματα, αλλά τότε ήταν που έφερα με αεροπλάνο τον Geoff Nicholls (από την Αγγλία στο Λος Άντζελες). Είπα «Θα φέρουμε κάποιον προσωρινά, να δώσει ένα χέρι βοηθείας ενόσω είμαστε εδώ». Το πρώτο τραγούδι που σκαρώσαμε οι τέσσερις μας ήταν το «Heaven and Hell». Έπαιξα αυτό το ριφ και ο Ronnie απλά τραγούδησε στο ριφ. Tόσο της στιγμής ήταν. Κι είπαμε ο ένας στον άλλο: «Oh man, do we like this!»»
