Του Διονύση Ζακυνθινού
Ήταν περίπου τέτοιες μέρες, τον Απρίλιο του 2005, όταν ο Σπήλιος Σπηλιωτόπουλος, ως υπουργός Εθνικής Άμυνας, πραγματοποίησε το κορυφαίο ταξίδι του στις ΗΠΑ, όπου με τον τότε ομόλογό του, Ντόναλντ Ράμσφελντ, έκλεισε μια διακρατική συμφωνία για την προμήθεια από την Ελλάδα επιπλέον μαχητικών αεροσκαφών F-16.
Είκοσι χρόνια μετά, έχοντας πια αποσυρθεί από την πολιτική, ο Σπήλιος Σπηλιωτόπουλος βρέθηκε τις προάλλες στην Πάτρα, προκειμένου να μιλήσει στην εκδήλωση για την παρουσίαση του 25ου βιβλίου του πρώην υφυπουργού Εξωτερικών, Γιάννη Βαληνάκη, με τίτλο: «Για μία νέα στρατηγική απέναντι στην Τουρκία- Πως θα ακυρώσουμε τη “Γαλάζια Πατρίδα”».
«Από το παρελθόν να κρατάς τα ωραία», μάς είπε ο Σπήλιος Σπηλιωτόπουλος με νόημα σε μια ενδιαφέρουσα συζήτηση που είχαμε μαζί του στα γραφεία της «Γνώμης». Όπως λέει και το γνωστό τραγούδι, «ένας φίλος ήρθε απόψε από τα παλιά, φορτωμένος με χιλιάδες αναμνήσεις». Και ναι μεν ο Σπήλιος Σπηλιωτόπουλος δεν μας επισκέφθηκε βράδυ αλλά απόγευμα, ωστόσο μοιραστήκαμε μαζί του ιστορίες από το παρελθόν. Με ένα άρωμα νοσταλγίας, θυμηθήκαμε τα παλιά. Ιστορίες ανείπωτες, ιστορίες που χαράζουν τη μνήμη και συνεχίζουν να ακονίζουν το μυαλό, ιστορίες που συνθέτουν ένα απόσταγμα πείρας και ωριμότητας.
Στα πρόθυρα της 9ης δεκαετίας της ζωής του, με την ευθυκρισία που τον διακρίνει, ο Σπήλιος Σπηλιωτόπουλος, προσηνής και ευπροσήγορος, μπορεί να πει πολλά και να μεταλαμπαδεύσει περισσότερα. Κι αυτό ήταν εμφανές στην τοποθέτηση που έκανε στο πάνελ της εκδήλωσης.
Χωρίς ίχνος υπερβολής το ακροατήριο, που είχε πάρα πολύ καιρό να τον ακούσει, κρεμόταν από τα χείλη του. Με βάσιμα επιχειρήματα ο ίδιος άσκησε μια γόνιμη και εποικοδομητική κριτική για θέματα εξωτερικής πολιτικής και την προσέγγιση της χώρας στις ελληνοτουρκικές σχέσεις.
Έπραξε αυτό ακριβώς που οφείλει να κάνει ως μέντορας κάθε βετεράνος πολιτικός που αγαπάει την πατρίδα του και θέλει να τη βοηθήσει. Μιλάει όταν πρέπει να μιλήσει κι έχει κάτι να πει, συστήνοντας, προειδοποιώντας και δείχνοντας τα βήματα που θα πρέπει να κάνουμε στη σωστή κατεύθυνση, εάν έχουμε μπει σε λάθος δρόμο…
