Με εμβληματικές παρεμβάσεις στο πεδίο του διαλόγου για σημαντικές αλλαγές στο Σύνταγμα ξεκινά το Μέγαρο Μαξίμου να προσεγγίσει ευρύτερα ακροατήρια, ενώ την ίδια στιγμή ετοιμάζει ένα θετικό πακέτο μέτρων για τη στήριξη της μεσαίας τάξης το οποίο θα παρουσιάσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης στη ΔΕΘ.
Το «ραντεβού» του Σεπτεμβρίου αποτελεί για το Μέγαρο Μαξίμου την αφετηρία μιας νέας πολιτικής και κοινοβουλευτικής περιόδου, στην οποία θα επιδιώξει να εμφανιστεί με κυρίαρχο πρόσημο και διαδοχικούς αιφνιδιασμούς απέναντι στα κόμματα της αντιπολίτευσης. Το κυβερνητικό επιτελείο βρίσκεται ήδη σε τροχιά υλοποίησης του σχεδιασμού- ο κάθε υπουργός έχει αναλάβει να παρουσιάσει συγκεκριμένο έργο μέσα σε τρεις μήνες ενώ ο ίδιος ο πρωθυπουργός ανοίγει την ατζέντα των μεταρρυθμίσεων, προκαλώντας «βραχυκυκλώματα» στην αντίδραση των πολιτικών του αντιπάλων. Η άρση της μονιμότητας για τους δημοσίους υπαλλήλους παραπέμπει για παράδειγμα σε μια εμβληματικού χαρακτήρα κίνηση, την οποία ο κ. Μητσοτάκης αποφάσισε να προαναγγείλει καλώντας πρωτίστως το ΠΑΣΟΚ να πάρει καθαρή θέση εν’ όψει της αναθεώρησης του Συντάγματος.
Κυβερνητικά στελέχη τονίζουν ότι η αναθεώρηση του άρθρου 103 του Συντάγματος έχει ήδη αποκτήσει δεσπόζουσα θέση στο δημόσιο διάλογο και φαίνεται ότι εξασφαλίζει όλο και περισσότερους «συμμάχους» στην κοινωνία.
Είναι χαρακτηριστικές άλλωστε οι απαντήσεις που έδωσαν οι άμεσα ενδιαφερόμενοι στην πρόσφατη δημοσκόπηση της MARC για το ΘΕΜΑ, όπου το 41,2% των δηµοσίων υπαλλήλων δηλώνει ότι «συµφωνεί» και το 23,3% ότι «µάλλον συµφωνεί» µε την κατάργηση της µονιµότητας στο ∆ηµόσιο. «Πιστεύω ότι αυτή είναι μία σημαντική πρωτοβουλία, η οποία είναι και ένα μήνυμα ωρίμανσης για τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβανόμαστε τις ευθύνες, τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις συνολικά της δημόσιας διοίκησης», εξηγεί ο πρωθυπουργός διευκρινίζοντας με χθεσινή ανάρτησή του ότι «η πρωτοβουλία αφορά πρωτίστως τη θεσμική κατοχύρωση της έννοιας της αξιολόγησης και της δυνατότητας αφενός να μπορούμε να επιβραβεύουμε τους συνεπείς και εργατικούς δημόσιους υπαλλήλους, αλλά αφετέρου, αν υπάρχουν περιπτώσεις υπαλλήλων οι οποίοι συστηματικά, επίμονα και επί μακρό χρόνο δεν ανταποκρίνονται στις προδιαγραφές της θέσης τους, να μην υπάρχει συνταγματικό κώλυμα προκειμένου να απομακρύνονται από το Δημόσιο». Ο «τίτλος» της πρωτοβουλίας λέει ότι «το Δημόσιο πρέπει να τίθεται πάντα στην υπηρεσία των πολιτών»- οι δε παρεμβάσεις θα περιγραφούν στο σύνολό τους όταν ανοίξει και επισήμως το θέμα.
Ωστόσο, το Μέγαρο Μαξίμου θα επιμείνει και στο διάστημα που μεσολαβεί μέχρι το άνοιγμα της συζήτησης προς το τέλος του φθινοπώρου, να αναδεικνύει την ανάγκη ευρύτερων μεταρρυθμίσεων, αναζητώντας και τη σκληρή αντιπαράθεση με την αντιπολίτευση. Έχει ήδη θέσει λοιπόν την αναθεώρηση του άρθρου 103 για την άρση της μονιμότητας, του άρθρου 16 για την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων, του άρθρου 86 για την όσο το δυνατόν μικρότερη εμπλοκή της βουλής στην προσπάθεια της δικαιοσύνης να ασκήσει δίωξη σε πολιτικό πρόσωπο, του άρθρου 30 (ο κ. Μητσοτάκης έχει μιλήσει για την αλλαγή στο σύστημα εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας για μία εξαετή θητεία) και των άρθρων που αφορούν στο περιβάλλον.
Είναι προφανές ότι ο σχεδιασμός ξεκινά και από το πλαίσιο που σε σημαντικό βαθμό «κατευθύνει» τις πολιτικές κινήσεις. Το πλαίσιο επισημαίνει καταρχάς ότι η παρούσα Βουλή είναι η προτείνουσα. Δηλαδή, με πλειοψηφία των 3/5 (με 180 βουλευτές) σε δύο ψηφοφορίες, που απέχουν µεταξύ τους τουλάχιστον έναν µήνα, καθορίζονται όλες οι διατάξεις που πρέπει να αναθεωρηθούν. Η επόμενη βουλή, είναι αυτή που κατά την πρώτη σύνοδό της αποφασίζει µε την απόλυτη πλειοψηφία του όλου αριθµού των µελών της (151 βουλευτές δηλαδή) σχετικά µε τις αναθεωρητέες διατάξεις. Βέβαια αν η πρόταση για αναθεώρηση του Συντάγματος εξασφαλίσει πάνω από 151 βουλευτές, αλλά όχι 180, τότε η η επόμενη βουλή μπορεί να αποφασίσει σχετικά µε τις αναθεωρητέες διατάξεις µε πλειοψηφία 180 βουλευτών.
Ποια είναι η στάση του ΠΑΣΟΚ, που ως το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης καλείται να περιγράψει με σαφήνεια τη στάση του εν’ όψει της επίσημης συζήτησης για το Σύνταγμα; Η απάντηση της ηγεσίας όσον αφορά στην άρση της μονιμότητας είναι ως φαίνεται αρνητική. Ο κ. Ανδρουλάκης όταν ρωτήθηκε υποστήριξε ότι θα καταθέσει πλήρη πρόταση για την αναθεώρηση συγκεκριμένων άρθρων (δίνει έμφαση στον τρόπο εκλογής της ηγεσίας της Δικαιοσύνης) πριν ξεκινήσει η συζήτηση για τον προϋπολογισμό του 2026, άρα προς το τέλος του χρόνου. Αρνητική φαίνεται ότι είναι η στάση της Χαριλάου Τρικούπη και για την αλλαγή του άρθρου 16 από την παρούσα βουλή. Το νέο ενδιαφέρον στοιχείο είναι ότι για το «καυτό» θέμα της μονιμότητας στο δημόσιο θα συνεδριάσει –μετά από 40 μέρες και πλέον) το Πολιτικό Κέντρο του ΠΑΣΟΚ, στο οποίο συμμετέχουν οι κ.κ. Χάρης Δούκας, Παύλος Γερουλάνος και Άννα Διαμαντοπούλου. Οι καλά γνωρίζοντες λένε ότι στο ΠΑΣΟΚ συγκρούονται δύο απόψεις κι ότι η μεταρρυθμιστική πλευρά θα επιμείνει στις προτάσεις για τον εκσυγχρονισμό της Δημόσιας Διοίκησης.
Ο πρωθυπουργός με σημερινή ανάρτησή του κάνει ειδική αναφορά στην ελληνική οικονομία και στις εαρινές προβλέψεις της Κομισιόν. «Για το 2025 προβλέπεται ανάπτυξη 2,3% και για το 2026 στο 2,2%, ποσοστά σημαντικά πάνω από τον μέσο όρο της Ευρωζώνης, που αναμένεται να κινηθεί στο 0,9% και 1,4% αντίστοιχα. Η Επιτροπή εκτιμά ότι το χρέος μας θα συνεχίσει να μειώνεται με ταχείς ρυθμούς τα επόμενα χρόνια προς όφελος των νεότερων γενιών, θα υπάρξει περαιτέρω αποκλιμάκωση της ανεργίας και θα πετύχουμε υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα, παρά τη μείωση φόρων και εισφορών. Πώς; Ως αποτέλεσμα της περιστολής της φοροδιαφυγής αλλά και της αύξησης των εισοδημάτων.». Και συμπληρώνει επικαλούμενος τον «χάρτη» της Eurostat:
«Τη σημαντική βελτίωση των εισοδημάτων από το 2019 πιστοποιεί και η Eurostat, υπολογίζοντας συγκεκριμένα ότι το καθαρό ετήσιο εισόδημα των Ελλήνων αυξήθηκε κατά 24% την τελευταία 6ετία, γεγονός που μας κατατάσσει στην 16η θέση ανάμεσα στα 27 κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μας ικανοποιεί; Όχι, διότι ο στόχος μας είναι τα ελληνικά εισοδήματα να συγκλίνουν περαιτέρω με τα ευρωπαϊκά. Βέβαια, ο πληθωρισμός παραμένει μια πρόκληση, παρόλο που έχει υποχωρήσει. Γι’ αυτό και ούτε πανηγυρίζουμε, ούτε εφησυχάζουμε. Είναι μια μάχη που δεν θα σταματήσουμε να δίνουμε, παρά τις αβεβαιότητες στο διεθνές οικονομικό περιβάλλον αλλά και εσωτερικές παθογένειες, όπως η κοινωνικά άδικη φοροδιαφυγή».
