Η Πάτρα και τα αδέσποτα ζώα τείνουν να γίνουν όροι ταυτόσημοι. Και αυτό διότι αυτός/ή που αποφασίζει να περπατήσει την πόλη θα γίνει μάρτυρας εκατοντάδων παρατημένων ψυχών, αφημένων στην τύχη τους, να περιφέρονται στους δρόμους και στις πλατείες. Μάλιστα σε συγκεκριμένα σημεία, όπως στην περιοχή της Πανεπιστημιούπολης, αλλά και του Νοσοκομείου του Ρίου, τα αδέσποτα σκυλιά σχηματίζουν αγέλες, για λόγους επιβίωσης, και αποτελούν κίνδυνο για τους περαστικούς. Στη δημόσια σφαίρα η συζήτηση ανακυκλώνεται, συνήθως σε λάθος βάση και με λάθος όρους, καθώς τις ευθύνες γι’ αυτή την κατάσταση την φέρουν πολλοί εκτός των ίδιων των ζώων. Η κρατική διαχείριση φαντάζει ελλιπής όσον αφορά στον έλεγχο των αδέσποτων, οι έλεγχοι των δεσποζόμενων ζώων από την Αστυνομία δεν πραγματοποιούνται, όπως ορίζεται από τον νόμο, ενώ παράλληλα οι πολίτες παρατούν τα δεσποζόμενα ζώα τους. Ποιο είναι το αποτέλεσμα; Ο πληθυσμός των ζώων μεγαλώνει και οι συνθήκες ζωής των περιοίκων και των ίδιων των ζώων αναλογικά επιδεινώνονται. Και το «γαϊτανάκι» των ευθυνών καλά κρατεί. Δήμοι, Πανεπιστήμιο, φιλοζωϊκές οργανώσεις «νί-
πτουν τας χείρας τους». Ως συνήθως…
