Σε ανακοίνωση του Εργατικού Κέντρου Πατρών, αναφέρονται τα εξής:
Το Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Πάτρας στηρίζει τον αγώνα των εργαζομένων στην έρευνα, στα πανεπιστημιακά ιδρύματα και ερευνητικά κέντρα. Στηρίζει την Πανελλαδική Μέρα Δράσης των Σωματείων στην Έρευνα, καθώς και την απεργία που προκήρυξαν οι Ομοσπονδίες των Ερευνητικών κέντρων ΠΟΣΕΕΙΙΔ και ΠΟΕΕΚ-Ι την Πέμπτη 29 Μαΐου.
Οι εργαζόμενοι ερευνητές στα Πανεπιστήμια και τα Ερευνητικά Κέντρα της χώρας μας σήμερα, έρχονται αντιμέτωποι με την υποστελέχωση και την υποχρηματοδότηση των ιδρυμάτων, τις επισφαλείς σχέσεις εργασίας, πολλών διαφορετικών καθεστώτων, που όλες έχουν κοινό παρονομαστή την ελαστικότητα και την ανασφάλεια της επόμενης μέρας. Παντελής έλλειψη εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων, κυνήγι χρηματοδότησης από το ένα ερευνητικό πρόγραμμα στο άλλο, με ολιγόμηνες συμβάσεις, που είτε ο ερευνητής θα καλείται να φορτωθεί υπέρογκες φορολογήσεις ως «ελεύθερος επαγγελματίας», είτε ως «υπότροφος» δε θα έχει καν ιατροφαρμακευτική κάλυψη, ενώ υπάρχουν και μεγάλα διαστήματα χωρίς χρηματοδότηση. Αντίστοιχα, στους χώρους όπου διεξάγεται η έρευνα είναι φανερή η εγκατάλειψη και κατάρρευση των υποδομών, η απουσία μέτρων υγιεινής και ασφάλειας, σε χώρους μάλιστα, που υπάρχουν τοξικά και καυστικά χημικά, επικίνδυνα μηχανήματα κλπ.
Και όλα αυτά, την ίδια ώρα που η έρευνα αποτελεί ένα τεράστιο πεδίο κερδοφορίας και δράσης του μεγάλου κεφαλαίου, που όλο και περισσότερο καλούν τους ερευνητές να συμμετέχουν σε προγράμματα έρευνας για πολεμικούς σκοπούς, με την εξόφθαλμη στροφή του επιχειρηματικού Πανεπιστημίου στην πολεμική οικονομία. Οι χρηματοδοτήσεις εκατομμυρίων από το ΝΑΤΟ και το Ευρωπαϊκό Ταμείο Άμυνας (EDF), η στήριξη σε εταιρίες οπλικών συστημάτων και “διττής χρήσης”, μας προκαλεί οργή. Η παραπάνω κατάσταση χτίστηκε βήμα-βήμα, από όλες τις κυβερνήσεις, εναρμονισμένες με τις οδηγίες και κατευθύνσεις της ΕΕ, τσακίζοντας τους προϋπολογισμούς των ιδρυμάτων και απογειώνοντας τις ελαστικές μορφές απασχόλησης.
Μέσα από την οργανωμένη και συλλογική δράση να αναδείξουν και να διεκδικήσουν τα σύγχρονα δικαιώματα τους, για μόνιμη και σταθερή δουλειά, συλλογικές συμβάσεις εργασίας και αυξήσεις στους μισθούς!
