Του Κωνσταντίνου Φλαμή
«Χριστέ μου τα παιδιά»! Η κραυγή μιάς γυναίκας που «σκέπασε» τον κρότο από το χτύπημα. Δύο κορμιά ματωμένα και ακίνητα, μια μηχανή πεταμένη, ένα άλλο δίκυκλο χτυπημένο, ένα ΙΧ τρακαρισμένο και τα πρόσωπα όλων τσιτωμένα από την αγωνία. Μία άλλη γυναίκα έκλαιγε και έκανε τον σταυρό της, μέσα της θα προσευχόταν για τα παλικάρια. Αραχωβίτικα, παλαιά εθνική Πατρών – Κορίνθου, ώρα 10 το βράδυ της Κυριακής. Το νέο διαδόθηκε αστραπιαία. «Δύο παιδιά πάνω σε μία μηχανή, μου ‘παν ότι είναι νεκρά. Πλησίασα δεν κουνιούνται! Από μπάνιο επέστρεφαν»! Τα λόγια ενός νεαρού ντελιβερά που έβλεπε νεκρούς τους δύο συνομήλικους του. Ο Ανδρέας Πάτσης ειδοποιείται ότι ο γιος του έχει τραυματιστεί στο τροχαίο. Ο μικρός ότι είχε δώσει πανελλήνιες και ήταν ο συνεπιβάτης στο XMAX, τη μηχανή του Δημήτρη. Ο πατέρας δεν ξέρει ακόμη την μαύρη είδηση! Την μαθαίνει ώρες αργότερα και στέλνει μήνυμα στο παλικάρι του, ανεβάζοντας μία φωτογραφία του στο facebook: «Μαγκίτη μου σε αγαπώ, τώρα θα μας προσέχεις όλους».
Ο Ανδρέας Ζαχαρόπουλος, σπεύδει και αυτός στο Νοσοκομείο. Μεσάνυχτα και είναι όλοι εκεί. Δύο μανάδες, η Ελένη και η Μαρία – Αλεξάνδρα και τέσσερα αδέλφια. Ο Σπύρος και η Βασιλική του 18χρονου Νίκου Πάτση και ο Νικόλας και η Ισαβέλλα του 19χρονου Δημήτρη Ζαχαρόπουλου. Το άσχημο μαντάτο διαδίδεται γρήγορα. Η νεολαία της πόλης ντύνεται στα μαύρα. Το ίνσταγκραμ γεμίζει με αναρτήσεις συμμαθητών και φίλων. Ακόμη και άγνωστων παιδιών, συνομήλικων που έμαθαν τι συνέβη και ένιωσαν την ανάγκη να εκφράσουν δημόσια την θλίψη τους! Η αστυνομία περιγράφει τι συνέβη: «Δίκυκλο στο οποίο επέβαιναν δύο άτομα ηλικίας 19 και 18 ετών, συγκρούστηκε πλαγιομετωπικά με ένα άλλο δίκυκλο, χτυπήθηκε ένα ΙΧ, έπεσαν πάνω σε μία μάντρα και στη συνέχεια βρέθηκαν στην αυλή ενός σπιτιού στα Αραχωβίτικα». «Ηταν ένα Yamaha Crypton” το οποίο προπορευόταν. Ούτε που κατάλαβα πως το χτύπησε από πίσω το μηχανάκι των παιδιών» μας λέει αυτόπτης μάρτυρας. Οι σειρήνες των ασθενοφόρων ουρλιάζουν! Οι διασώστες φθάνουν γρήγορα, αλλά έρχονται αντιμέτωποι με την μαύρη πραγματικότητα. Δεν μπορούν να κάνουν τίποτα. Τα παιδιά «έφυγαν». Μεταφέρθηκαν στο Νοσοκομείο, η Πυροσβεστική αποκατέστησε τον χώρο, και χθες το πρωί στο ίδιο σημείο βρέθηκαν οι φίλοι της παρέας. Για να αφήσουν λουλούδια και κάποια αντικείμενα για τα παιδιά. Όπως πριν μήνες έκαναν άλλα μέλη της παρέας για τον Γιώργο και τον Γιάννη που «έφυγαν» πάνω σε μία μηχανή στην Αρέθα. Όπως κάνει κάθε φορά η παρέα για όσα παιδιά «φεύγουν νωρίς»!
Στο Νοσοκομείο οι στιγμές δύσκολες. Επιστρατεύθηκαν γιατροί, ειδικοί, άνθρωποι που θα μπορούσαν να πουν δυό κουβέντες στα αγαπημένα πρόσωπα των παιδιών. Ο Ανδρέας Πάτσης βρήκε και πάλι την δύναμη. Επαγγελματίας στα φώτα και τον ήχο, «φώτισε» με το μήνυμά του τις καρδιές όλων μας. Ο τραγικός πατέρας δημοσιοποιεί τον θάνατο του παιδιού του. Λίγο αργότερα «ανεβάζει» και την κηδεία του. Τρίτη ώρα 17.00 από τον Ιερό Ναό των Αγγέλων. Θα αποχαιρετήσουμε τον Νίκο μας. Το παλικάρι μας. Μία ώρα αργότερα, στις 18.00, στον ιερό Ναό Παναγίας Αλεξιωτίσσης, αποχαιρετάμε τον Δημήτρη Ζαχαρόπουλο.
Πέρασαν ήδη 3 δεκάδες ώρες από τότε. Και ένα παιδαρέλι, φίλος των παιδιών σιγοψιθυρίζει κάτι στίχους του ΛΕΞ: «Μη με ρωτάς για τον θάνατο, δεν έχω ακόμα πειστήρια, βαράμε τις κόρνες στα αμάξια μας όταν περνάμε από τα κοιμητήρια. Γι’ αυτούς που φύγαν νωρίς κι οι γειτονιές τρέμαν στον διάβα τους, ραπάρω και μ’ ακούν οι μάνες τους, το γράφω για τους αθάνατους! Ποτέ δεν ξεχνάμε, ποτέ δεν ξεχνάμε, λέμε η ζωή συνεχίζεται κι όμως ποτέ δεν ξεχνάμε»!
