Στην κορύφωση του πρώτου μεγάλη καύσωνα, την Παρασκευή 27 Ιουνίου, έκανα τη διαδρομή Καλλιθέα – Πατήσια με ποδήλατο τις απογευματινές ώρες. Το ήξερα πως θα ήταν μεγάλο ζόρι. Και γι’αυτό είχα πάρει τα μέτρα μου. Φορούσα ελαφριά ανοιχτόχρωμα ρούχα. Έκανα 3-4 στάσεις για νερό (ενυδάτωση) αλλά η…λάβα λάβα.
Ο ποδηλατόδρομος Γκάζι-Φάληρο έχει κάποια δέντρα, κυρίως κατά μήκος του Ιλισού, αλλά ούτε αρκετά είναι ούτε προσφέρουν αρκετή σκιά και δροσιά σε όσους ποδηλατούν. Είχα αποφασίσει από πριν ότι θα μπω από Ψυρρή και με ένα σύντομο σλάλομ από τους δρόμους του Μεταξουργείου θα ακολουθούσα τη Μιχαήλ Βόδα.
Ας είναι καλά ο σύντροχος Αλέξανδρος που στο τέλος της Άνοιξης με είχε προτρέψει ένα απόγευμα να πάρω μία γεύση από αυτή τη διαδρομή.
Η Μ. Βόδα διαθέτει σχεδόν σε όλο το μήκος της δέντρα και αριστερά και δεξιά. Πυκνές δεντροστοιχίες. Σε συνδυασμό δε και με τα ψηλά κτίρια που υπάρχουν και από τις δύο πλευρές του δρόμου δημιουργείται μία ασπίδα δροσιάς για τους ποδηλάτες αλλά και γενικά για όσους κινούνται εκεί και ως πεζοί και ως εποχούμενοι. Έναν τέτοιο «θόλο» δροσιάς από τα ψηλά δέντρα έχω συναντήσει στην Αθήνα ίσως μόνο στην οδό Παπαδιαμαντοπούλου στα Ιλίσια. Αλλά εκεί υπάρχει δροσιά μόνο σε ένα μικρό κομμάτι της, μόλις 200-300 μέτρων.
Επανέρχομαι στη βιωματική εμπειρία της μετακίνησης με ποδήλατο στη Μ.Βόδα με θερμοκρασία 40 βαθμούς! Γύρω στις 6 παρά βρίσκομαι κάτω από την Πλατεία Βάθη, δηλαδή εκεί που αρχίζει η Μ.Βόδα, στη συμβολή της με τη Λιοσίων.
Όπως ανέφερα και νωρίτερα, για αρκετά χιλιόμετρα ποδηλατούσα με τον ήλιο ακριβώς πάνω από το κεφάλι μου και πάνω στο πρόσωπό μου. Εντελώς εκτεθειμένος στην ηλιακή ακτινοβολία και τον καύσωνα.
Μόλις όμως ξεκίνησα να κάνω τα πρώτα μέτρα στη Μιχαήλ Βόδα ήταν σαν να έμπαινα σε έναν κλιματιζόμενο χώρο! Ήταν σαν να έβγαινα από την Κόλαση και έμπαινα στον Παράδεισο. Τέτοια η διαφορά θερμοκρασίας. Στη Λιοσίων 40 βαθμούς και στη Μ.Βόδα μπορεί να είχε 36! Αλλά τέσσερις βαθμοί μείον είναι τεράστια διαφορά σε μία μέρα με καύσωνα.
Το επαναλαμβάνω αλλά αυτό φαίνεται νομίζω και από τις φωτογραφίες. Η Μιχαήλ Βόδα έχει δέντρα σχεδόν σε όλο το μήκος της. Ακακίες που είναι φυτεμένες πολύ κοντά η μία στην άλλη. Έτσι επιτυγχάνεται αυτή η δροσιά. Αυτό το μοναδικό τοπίο με τα δέντρα, άλλοι το χαρακτηρίζουν ως πράσινο θόλο άλλοι ως αψίδα, εγώ θα το πω αποκαλέσω φυσικό κλιματιστικό. Η Μ.Βόδα είναι ο πιο δροσερός δρόμος στην Αθήνα. Τελεία και παύλα.
Κάνεις πετάλι στη Μιχαήλ Βόδα στις 11 το πρωί. Έχεις σκιά.
Κάνεις πετάλι στη Μιχαήλ Βόδα στις 2 το μεσημέρι. Έχεις σκιά.
Κάνεις πετάλι στη Μιχαήλ Βόδα στις 5 το απόγευμα. Έχεις σκιά.
Κάνεις πετάλι στη Μιχαήλ Βόδα στις 8 το απόγευμα. Έχεις σκιά.
Δροσιά και άνεση
Η Μ.Βόδα εκτός από δροσιά προσφέρει και άνετη μετακίνηση με ποδήλατο. Ο λόγος είναι ότι σ’ αυτό τον μονόδρομο που έχει μήκος 1,5 χλμ δεν υπάρχουν μεγάλοι κυκλοφοριακοί φόρτοι. Από αυτό τον δρόμο δεν περνούν λεωφορεία. Τα εμπορικά καταστήματα είναι ελάχιστα, κυρίως έχει μικρά μαγαζιά τροφίμων. Αυτό σημαίνει ότι δεν έχει κίνηση και όχληση από φορτηγά ή άλλα βαρέα οχήματα. Είναι λοιπόν εύκολο είναι άνετο και σε γενικές γραμμές ασφαλές να ποδηλατείς σ’ αυτόν το δρόμο που ξεκινάει από το Κέντρο της Αθήνας, κάτω από την Πλ.Βάθη και φτάνει έως τον ηλεκτρικό σταθμό του Αγ.Νικολάου στα Κ.Πατήσια.
Τι άλλο πρέπει να ξέρετε για τη Μ.Βόδα
*Η Μ.Βόδα θα γίνει ποδηλατόδρομος. Περιλαμβάνεται στο σχέδιο του Δήμου Αθηναίων για τη δημιουργία Δημοτικού Δικτύου ασφαλών ποδηλατικών διαδρομών μήκους 15χλμ. Ειδικότερα, προβλέπεται σε κάποια σημεία του δρόμου η δημιουργία αποκλειστικής λωρίδας ποδηλάτου και σε άλλα η συνύπαρξη του ποδηλάτου με τα άλλα οχήματα.
*Η Μιχ. Βόδα είναι ένα ζωντανό μουσείο αρχιτεκτονικής. Διαθέτει πολλά νεοκλασικά και εκλεκτικιστικά κτίρια αλλά και κτίρια του Μοντέρνου Κινήματος.
*Από πήρε το όνομά της. Και ο Μιχαήλ Βόδας; Ο Μιχαήλ Σούτσος ή Βόδας ήταν Έλληνας με Φαναριώτικη καταγωγή. Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1778 ή το 1784στην καταγωγή. Ήταν μέγας Διερμηνέας της Υψηλής Πύλης και ηγεμόνας της Μολδαβίας την περίοδο 1819 – 1821. Μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεί και υποστήριξε την επανάσταση στη Μολδοβλαχία. Μετά τη δημιουργία του ελληνικού κράτους διετέλεσε πρέσβης της χώρας στο εξωτερικό. To 1839 ήρθε για μόνιμη εγκατάσταση στην Αθήνα. Μάλιστα ήταν από τους πρώτους που έμειναν στην παλιά παλιάς αθηναϊκής συνοικίας Βάθης.
