Σφοδρότατη επίθεση κατά της αντιπολίτευσης και κυρίως κατά του ΠΑΣΟΚ εξαπέλυσε ο υφυπουργός παρά τω πρωθυπουργώ και κυβερνητικός εκπρόσωπος Παύλος Μαρινάκης, για το «παρών» των βουλευτών του στην ψηφοφορία για την άρση της ασυλίας 14 βουλευτών της ΝΔ, που μετείχαν στην προανακριτική Τριαντόπουλου και εις βάρος των οποίων η Μαρία Καρυστιανού υπέβαλε μήνυση, εγκαλώντας τους, μεταξύ άλλων και για εσχάτη προδοσία, παράβαση καθήκοντος και κατάχρηση εξουσίας.
Σε ανακοίνωσή του ο κυβερνητικός εκπρόσωπος χαρακτήρισε την απόφαση ως «μία από τις πιο μαύρες σελίδες στην κοινοβουλευτική ιστορία της χώρας», τονίζοντας ότι το άρθρο 61 του Συντάγματος προστατεύει ρητά τη γνώμη και την ψήφο των βουλευτών κατά την άσκηση των καθηκόντων τους. Μόνη εξαίρεση, υπενθύμισε, αφορά στην κατηγορία της συκοφαντικής δυσφήμησης.
Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος κάλεσε τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ Νίκο Ανδρουλάκη «να αναθεωρήσει τη στάση του κόμματός του και, ενόψει της συζήτησης του θέματος στην Ολομέλεια της Βουλής την επόμενη εβδομάδα, έστω και την τελευταία στιγμή, να σώσει τα προσχήματα».
«Είναι αδιανόητο, 51 χρόνια μετά την αποκατάσταση της Δημοκρατίας, να συζητούμε τα αυτονόητα, όπως είναι η κατά το Σύνταγμα οριζόμενη άσκηση των καθηκόντων των βουλευτών», κατέληξε.
Αναλυτικά η ανακοίνωση του Παύλου Μαρινάκη:
Σήμερα γράφτηκε μία από τις πιο μαύρες σελίδες στην κοινοβουλευτική ιστορία της χώρας μας. Συγκεκριμένα, κατά την ψηφοφορία στην Μόνιμη Επιτροπή Κοινοβουλευτικής Δεοντολογίας της Βουλής επί του αιτήματος άρσης της ασυλίας 14 βουλευτών της Νέας Δημοκρατίας για τα αδικήματα της εσχάτης προδοσίας, της παράβασης καθήκοντος και της κατάχρησης εξουσίας, ενώ εξέφρασαν τη γνώμη τους, ασκώντας το κατά το Σύνταγμα κοινοβουλευτικό τους καθήκον, το ΠΑΣΟΚ, ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΚΕ και η Νέα Αριστερά ψήφισαν «παρών», ενώ η Ελληνική Λύση, η Νίκη και η Πλεύση Ελευθερίας υπερψήφισαν το αίτημα.
Και αυτό, ενώ το άρθρο 61 του Συντάγματος αναφέρει ρητώς ότι «ο βουλευτής δεν καταδιώκεται, ούτε εξετάζεται με οποιονδήποτε τρόπο για γνώμη ή ψήφο που έδωσε κατά την άσκηση των βουλευτικών καθηκόντων, ενώ η μόνη περίπτωση που η Βουλή μπορεί κατά το Σύνταγμα να χορηγήσει άδεια δίωξης αφορά στο αδίκημα της συκοφαντικής δυσφήμησης».
Με λίγα λόγια, τα κόμματα της αντιπολίτευσης υιοθέτησαν την στάση που ακολούθησε στο παρελθόν η Χρυσή Αυγή για τη ψήφο των βουλευτών στα μνημόνια και μετέπειτα η Ελληνική Λύση για τη Συμφωνία των Πρεσπών.
Η στάση των κομμάτων της «πάνω και κάτω πλατείας», όπως και των μετεξελίξεων τους, όσο θλιβερή και ενάντια στους στοιχειώδεις κανόνες της Δημοκρατίας μας κι αν είναι, δεν μας εκπλήσσει.
Ωστόσο, η ψήφος του ΠΑΣΟΚ συνιστά μέγιστο κοινοβουλευτικό ατόπημα, το οποίο στοιβάζει το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, για ακόμη μία φορά τους τελευταίους μήνες, με τις δυνάμεις του πιο ακραίου λαϊκισμού.
Καλούμε τον κ. Ανδρουλάκη να αναθεωρήσει τη στάση του κόμματός του και, ενόψει της συζήτησης του θέματος στην Ολομέλεια της Βουλής την επόμενη εβδομάδα, έστω και την τελευταία στιγμή, να σώσει τα προσχήματα.
Είναι αδιανόητο, 51 χρόνια μετά την αποκατάσταση της Δημοκρατίας, να συζητούμε τα αυτονόητα, όπως είναι η κατά το Σύνταγμα οριζόμενη άσκηση των καθηκόντων των βουλευτών.
