Μπορεί οι χώρες όπως η Γαλλία και η Ελβετία να έχουν αναγνωριστεί για τα φημισμένα τυριά τους, ωστόσο τα ελληνικά τυριά κατάφεραν να κυριαρχήσουν στη λίστα του Taste Atlas με τα κορυφαία παστεριωμένα τυριά παγκοσμίως. Στην πρώτη θέση βρέθηκε η Γραβιέρα Νάξου, με εντυπωσιακή βαθμολογία 4.7 στα 5, ξεχωρίζοντας για την ποιότητα και τη γεύση της. Εξαιρετικά σχόλια απέσπασαν και τα προϊόντα του τυροκομείου Πιτταρά, αλλά και της Ένωσης Αγροτικών Συνεταιρισμών του νησιού.
Γραβιέρα Νάξου: Μια διαχρονική γεύση των Κυκλάδων
Το τυρί αυτό παράγεται για περισσότερα από εκατό χρόνια στη Νάξο, από παστεριωμένο αγελαδινό γάλα ή μείγμα πρόβειου και έως 20% κατσικίσιου. Η γραβιέρα διαθέτει ελαφρύ άρωμα, φίνα γεύση, μικρές τρύπες στο εσωτερικό και τουλάχιστον 40% λιπαρά. Το ιδιαίτερο γευστικό της προφίλ αποδίδεται στην τοπική διατροφή των ζώων. Η Γραβιέρα Νάξου ξεπέρασε ακόμη και διεθνούς φήμης τυριά, όπως η ιταλική Mozzarella di Bufala Campana και το γαλλικό Saint-Félicien.
Η Ελλάδα έχει αξιοσημείωτη παρουσία στη δεκάδα του Taste Atlas, επιβεβαιώνοντας την κορυφαία ποιότητα της ελληνικής τυροκομίας. Εκτός από τη γραβιέρα Νάξου, στη λίστα συμπεριλαμβάνονται:
Γραβιέρα Κρήτης
Με βαθμολογία 4.6, το κρητικό αυτό τυρί βρίσκεται στην 4η θέση. Παράγεται από πρόβειο ή μείγμα με κατσικίσιο γάλα, ενώ η ελεύθερη βόσκηση και η πλούσια χλωρίδα του νησιού χαρίζουν την έντονη, πλούσια γεύση του.
Σφέλα
Αρσενικό Νάξου
Κεφαλογραβιέρα
Στην 7η θέση με 4.5 βαθμούς, αυτό το σκληρό τυρί παρασκευάζεται σε περιοχές όπως η Ήπειρος και η Αιτωλοακαρνανία. Ιδανικό για σαγανάκι, συνδυάζει τη δύναμη του κεφαλοτυριού με τη φινέτσα της γραβιέρας.
Καλαθάκι Λήμνου
Τελευταίο στη δεκάδα, με 4.5 βαθμούς, το Καλαθάκι είναι λευκό τυρί από τη Λήμνο, παρόμοιο με τη φέτα, αλλά με πιο απαλή υφή. Παράγεται από πρόβειο ή μείγμα με κατσικίσιο γάλα και ωριμάζει σε καλάθια.
Από τις Κυκλάδες μέχρι το Αιγαίο και την Πελοπόννησο, τα ελληνικά τυριά ενσαρκώνουν τον πολιτισμό, τη γεύση και την παράδοση. Η παγκόσμια καταξίωση της ελληνικής τυροκομίας δεν είναι τυχαία. Βασίζεται σε αυθεντικές πρώτες ύλες, βαθιά γνώση και σεβασμό προς τις παραδοσιακές τεχνικές που μεταφέρονται από γενιά σε γενιά.
