Τέμπη: Όταν η προπαγάνδα δολοφονεί για δεύτερη φορά

Στην τραγωδία των Τεμπών δεν θρηνήσαμε μόνο 57 ζωές. Θρηνήσαμε και την αλήθεια. Από την πρώτη στιγμή, η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη έκανε το παν για να θολώσει το τοπίο, να μεταθέσει ευθύνες, να στήσει ένα τείχος συγκάλυψης.

Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, κ. Μαρινάκης, ανέλαβε εργολαβικά – και συνεχίζει – τον ρόλο του καθημερινού παραχαράκτη. Κατηγόρησε την αντιπολίτευση ότι μιλάει για “παράνομο φορτίο” στην εμπορική αμαξοστοιχία. Μα ποιος το έγραψε αυτό; Η αντιπολίτευση; Όχι βέβαια. Το κρατικό πόρισμα του ΕΟΔΑΣΑΑΜ. Εκείνο που ο ίδιος ο Πρωθυπουργός είχε παρουσιάσει στη Βουλή ως «ευαγγέλιο», έργο «των καλύτερων τεχνοκρατών της Ευρώπης». Εκείνο που απαιτούσε να υιοθετήσει πλήρως η αντιπολίτευση.

Δεν πρόκειται απλώς για παραλείψεις ή ανθρώπινα λάθη. Πρόκειται για συστηματική διαχείριση της ευθύνης που αποδεικνύει μια κυβέρνηση αποφασισμένη να προστατεύσει τα στελέχη της και τον Πρωθυπουργό, αντί να προστατεύσει τη ζωή των πολιτών. Κάθε κρίσιμο πόρισμα, κάθε στοιχείο που έδειχνε παραλείψεις ή εγκληματική αμέλεια πολιτικών προσώπων, θολώθηκε ή εξαφανίστηκε. Ο Μητσοτάκης και ο μηχανισμός του επέλεξαν την τακτική της μετατόπισης ευθυνών, των ψευδών ισχυρισμών και των διαστρεβλώσεων για να αποφύγουν οποιαδήποτε παραδοχή ατομικής ή συλλογικής ευθύνης.

Μα τα Τέμπη δεν είναι μια κακή ανάμνηση για να σβηστεί. Είναι μια ανοιχτή πληγή για την κοινωνία. Και όσο κι αν ο Πρωθυπουργός επενδύει στην προπαγάνδα, όσο κι αν ο εκπρόσωπός του διαστρέφει την πραγματικότητα, η αλήθεια είναι αμείλικτη: 57 νέοι άνθρωποι χάθηκαν γιατί το κράτος δεν έκανε τη δουλειά του.

Ας μην αυταπατώνται, λοιπόν. Ο λογαριασμός της συγκάλυψης θα φτάσει ως το Μέγαρο Μαξίμου. Και δεν θα υπάρχει Μητσοτάκης για να τον σκίσει.