Η Κατερίνα Θεοχάρη δεν αναζητά το εύκολο, ούτε την εφήμερη προβολή και θέλει να δίνει όλο της το είναι σε κάθε ρόλο που αναλαμβάνει.
Μετά τη συγκλονιστική της εμφάνιση στη σειρά του Mega «Aγιος Παΐσιος: Από τα Φάρασα στον Ουρανό», που υποδύθηκε την εγκυμονούσα κοπέλα που ήθελε να κάνει έκτρωση μέχρι που ο άγιος Παΐσιος της εξήγησε αναλυτικά για το θανάσιμο αυτό αμάρτημα, ετοιμάζεται να ανέβει για δεύτερη χρονιά στη σκηνή του θεάτρου Μουσούρη με το έργο του Stephen Belber, σε σκηνοθεσία Γιώργου Κιμούλη «Η συνάντηση». Η ταλαντούχα ηθοποιός Κατερίνα Θεοχάρη εξομολογείται στην «Espresso» τις έντονες στιγμές που έζησε στη σειρά του Μega, μιλά για την πίστη της και αποκαλύπτει πτυχές της που δεν γνωρίζαμε!
Πώς ήταν τα παιδικά σου χρόνια; Τι κορίτσι ήταν η Κατερίνα;
Είχα πολύ όμορφα παιδικά χρόνια. Hμουν ένα πολύ ζωηρό παιδί· η μαμά μου όλο έτρεχε να με βρει! Ημουν παιχνιδιάρα, έκανα πειράγματα, λίγο αγοροκόριτσο, αλλά ταυτόχρονα πάρα πολύ συναισθηματική. Είχα πάντα μια παιχνιδιάρικη διάθεση και μεγάλη αγάπη για τους ανθρώπους γύρω μου.
Ηταν παιδικό όνειρο να γίνεις ηθοποιός;
Ναι, ήταν κάτι που ήθελα από μικρή. Θυμάμαι να μαζεύω τις φίλες μου, να τις σκηνοθετώ, να ανεβάζουμε έργα κι εγώ να είμαι και ηθοποιός και σκηνοθέτης και… ταμίας, αφού κόβαμε και εισιτήρια! Από τότε όλοι έλεγαν «η Κατερίνα θα γίνει θεατρίνα». Ηταν ένα παιδικό όνειρο που το έκανα πραγματικότητα. Ωστόσο, όταν είχα τελειώσει το λύκειο, ο πατέρας μου ήθελε να γίνω οδοντίατρος και είχε κανονίσει να πάω Μπολόνια με μια οικογενειακή μας φίλη. Εγώ όμως ήθελα να ακολουθήσω την υποκριτική και του είπα ευθέως ότι δεν θα πάω – του είπα μάλιστα χιουμοριστικά «αν θες να γίνεις εσύ οδοντίατρος, εγώ όχι». Οπότε τελικά κέρδισα εγώ: δεν πήγα Ιταλία και ακολούθησα το όνειρό μου στην Αθήνα. Την οδοντιατρική δεν την έκανα ποτέ, και είναι κάτι που πάντα το σκέφτομαι – αλλά ταυτόχρονα με γεμίζει χαρά ότι πήρα τον δρόμο που ήθελα και ακολούθησα την υποκριτική.
Ποια είναι η σχέση σου με τον Θεό;
Πιστεύω πολύ στον Θεό, έχω προσωπικό βίωμα. Νιώθω ότι με προστατεύει, ότι υπάρχει ένας διάλογος καρδιάς. Ο Θεός είναι η δύναμή μου στις δύσκολες στιγμές και μέσα από την πίστη αντλώ γαλήνη και σιγουριά.
Το «Στο παρά 5» σημείωσε τεράστια επιτυχία και συνεχίζει με υψηλή τηλεθέαση στις επαναλήψεις. Πώς βίωσες την αναγνωρισιμότητα; Ξέφυγες καθόλου;
Οχι, ποτέ. Δεν καβάλησα το καλάμι. Αντίθετα, κρατούσα χαμηλούς τόνους. Θυμάμαι ότι όταν με πλησίαζε ο κόσμος στον δρόμο, ντρεπόμουν πιο πολύ εγώ από εκείνους! Για μένα είναι μια δουλειά που αγαπώ, αλλά, όταν έχεις αξίες και σταθερότητα, δεν υπάρχει λόγος να ξεφύγεις.
Εχεις κρατήσει επαφές με κάποιους από τους πρωταγωνιστές του «Στο παρά 5»;
Ναι, με τον Αργύρη Αγγέλου που τον ξέρω πάρα πολλά χρόνια και παραμένει ένας πολύ καλός μου φίλος.
Πώς ήταν η ζωή σου μετά τη σειρά. Υπήρχαν προτάσεις;
Ναι, υπήρχαν προτάσεις, αλλά ήμουν πάντα επιλεκτική. Είπα αρκετά «όχι«, γιατί, αν δεν με εκφράζει κάτι, δεν μπορώ να είμαι καλή ούτε να το απολαύσω. Προτιμώ να συμμετέχω σε δουλειές που με γεμίζουν, παρά να κάνω κάτι απλώς για να φαίνομαι.
Σε απολαύσαμε στη σκηνή με τον Γιώργο Κιμούλη στο έργο του Stephen Belber «Η συνάντηση», που συνεχίζεται για δεύτερη σεζόν. Πώς είναι η συνεργασία σας;
Ξεκινάμε από την 1η Οκτωβρίου και ανυπομονώ. Με τον Γιώργο Κιμούλη η συνεργασία είναι υπέροχη· είναι ένας άνθρωπος πολύ δοτικός, με τεράστιες γνώσεις, που ξέρει να τις μεταλαμπαδεύει και να μας καθοδηγεί, τόσο πάνω στη σκηνή όσο και εκτός. Το είχα πει και σε παλιότερη συνέντευξή μου, ότι η παρουσία του δίπλα μου είναι πολύτιμη, και το επαναλαμβάνω με ακόμα μεγαλύτερη σιγουριά σήμερα. Κάθε φορά που δουλεύουμε μαζί, είτε στην πρόβα είτε την ώρα της παράστασης μπροστά στο κοινό, είναι μια εμπειρία μάθησης. Εχει έναν μοναδικό τρόπο να σε οδηγεί, να σε εξελίσσει και να σε εμπνέει να ψάξεις βαθύτερα στον ρόλο σου. Και το σημαντικότερο είναι ότι αυτή η διαδικασία δεν μένει μόνο στο επαγγελματικό επίπεδο· είναι κάτι που σε κάνει καλύτερο και ως άνθρωπο.
Ως μια πανέμορφη γυναίκα, αντιμετώπισες δυσκολίες στην καριέρα σου λόγω φύλου; Οχι, δεν θα έλεγα ότι δυσκολεύτηκα λόγω φύλου. Πάντα πίστευα πως όταν δουλεύεις με αγάπη και αφοσίωση, αυτό φαίνεται και στο τέλος αναγνωρίζεται.
Φυσικά, υπήρξαν στιγμές που χρειάστηκε να σταθώ πιο δυναμικά και να διεκδικήσω τον χώρο και τη φωνή μου, αλλά θεωρώ πως ο καλύτερος σύμμαχος είναι πάντα η ποιότητα της δουλειάς σου. Αυτή είναι που μιλάει πιο καθαρά από οτιδήποτε άλλο
Ποια ήταν η εμπειρία σου από τη συμμετοχή στη σειρά «Η ζωή του Αγίου Παϊσίου – Από τα Φάρασα στον Ουρανό»;
Η συμμετοχή μου στη σειρά για τη ζωή του αγίου Παϊσίου ήταν μια εμπειρία που θα θυμάμαι για πάντα. Για μένα δεν ήταν απλώς μια τηλεοπτική δουλειά, αλλά κάτι που είχε βάθος και ουσία, με έντονη πνευματική διάσταση. Στα γυρίσματα υπήρχε μια ατμόσφαιρα γαλήνης και σεβασμού, που σε έκανε να αισθάνεσαι ότι συμμετέχεις σε κάτι πολύ μεγαλύτερο από σένα. Το θεωρώ πραγματικά δώρο και τιμή που μπόρεσα να είμαι μέρος αυτού του έργου.
Είπες πως ένιωσες τον άγιο Παΐσιο να σου μιλά. Τι ακριβώς εννοούσες;
Αυτό που εννοούσα είναι ότι εκείνη η σκηνή ήταν τόσο δυνατή και η ερμηνεία του συναδέλφου μου Προκόπη Αγαθοκλέους τόσο αληθινή, που ένιωσα σαν να ξεπερνούσαμε τα όρια μιας απλής υποκριτικής στιγμής. Δεν ήταν ότι μου «μίλησε» ο άγιος Παΐσιος· ήταν η συγκίνηση που μου προκάλεσε, ο τρόπος που ειπώθηκαν τα λόγια, η ατμόσφαιρα που υπήρχε και η δύναμη του ρόλου. Σε έκανε να αισθάνεσαι πως συμμετέχεις σε κάτι πολύ ουσιαστικό και ανθρώπινο, γι’ αυτό και το βίωσα τόσο έντονα.
Τον Ιούλιο σε είδαμε στη Σκιάθο, να συμμετέχεις στον εορτασμό της Ευρέσεως της Παναγίας Εικονίστριας.
Ναι, η οικογένεια Δερβένη, που έχει το Skiathos Palace, μας καλεί πάντα, εμένα και τον αδερφό μου, να συμμετάσχουμε στον εορτασμό της Ευρέσεως της Παναγίας Εικονίστριας.
Είναι για μας κάτι σαν οικογενειακή παράδοση και μια στιγμή που περιμένουμε κάθε χρόνο με χαρά. Τον γιορτάζουμε όλοι μαζί, μέσα σε ένα κλίμα ζεστασιάς και χαράς, ενώ η ομορφιά του τόπου κάνει τη στιγμή ακόμα πιο μαγική. Το ξενοδοχείο είναι πραγματικά υπέροχο: από όποιο σημείο κι αν βρίσκεσαι -ακόμα και από τα δωμάτια- βλέπεις το απέραντο γαλάζιο, τα καταπληκτικά ηλιοβασιλέματα και τη μαγευτική θέα του νησιού. Εκείνη την περίοδο γίνεται το προσωπικό μου ησυχαστήριο, ένας χώρος ηρεμίας και ανανέωσης, όπου μπορώ να απολαύσω τον εορτασμό αλλά και τη γαλήνη του τόπου.
Δύσκολες στιγμές στη ζωή σου υπήρχαν; Χρειάστηκες ποτέ βοήθεια;
Ναι, όπως όλοι μας. Αλλά είχα πάντα τον αδερφό μου δίπλα μου σε όλα. Με στήριξε πολύ, όπως κι εγώ εκείνον. Επίσης, πιστεύω ότι έχουμε όλοι έναν φύλακα άγγελο. Εγώ νιώθω ότι έχω δύςο!
Θέλεις να κάνεις οικογένεια; Εφτασες ποτέ κοντά στον γάμο;
Ναι, φυσικά και θέλω να κάνω οικογένεια. Για μένα η οικογένεια είναι ένας όμορφος θεσμός που δίνει αγάπη, στήριξη και ζεστασιά στον άνθρωπο. Οσο για το αν έφτασα κοντά στον γάμο, ας πούμε ότι η ζωή έχει τους δικούς της δρόμους και δεν έχει σημασία τι δεν έγινε, αλλά τι φέρνει το μέλλον.
