Σύνταξη: Τέλος στα 62 – Σταδιακή αύξηση ορίων ηλικίας για τους σημερινούς 55άρηδες από το 2027

Οι εργαζόμενοι που βρίσκονται σήμερα στην ηλικία των 55 ετών είναι εκείνοι που θα επηρεαστούν περισσότερο από τις σχεδιαζόμενες αλλαγές στα ηλικιακά όρια συνταξιοδότησης. Μέχρι το τέλος του 2026, η ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει να αποφασίσει εάν και με ποιο τρόπο θα αναπροσαρμόσει τα γενικά όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, ξεκινώντας από 1η Ιανουαρίου 2027, στη βάση των νέων δεδομένων για το προσδόκιμο ζωής.

Όπως επισημαίνουν Τα Νέα, οποιαδήποτε απόφαση θα ληφθεί βάσει της επικαιροποιημένης μελέτης της Εθνικής Αναλογιστικής Αρχής, η οποία συντάσσεται ανά τριετία και, σύμφωνα με τις ενδείξεις, προβλέπει άνοδο στο προσδόκιμο ζωής, στοιχείο που πιθανόν θα οδηγήσει σε παράταση των ηλικιακών ορίων.

Συγκεκριμένα, η πιο πρόσφατη μελέτη αναφέρει πως μέχρι το 2030 τα σημερινά όρια των 62 και 67 ετών ενδέχεται να αυξηθούν κατά 1,5 έτος. Δεν έχει ακόμη ξεκαθαρίσει εάν αυτή η αύξηση θα εφαρμοστεί σταδιακά ή εφάπαξ από το 2027. Αν επιλεγεί σταδιακή εφαρμογή, ενδέχεται να ακολουθηθεί το μοντέλο της περιόδου 2015-2021, με μικρές ετήσιες αυξήσεις.

Έτσι, για παράδειγμα, όσοι κλείσουν τα 62 έτη το 2027, ενδέχεται να συνταξιοδοτηθούν στα 62,6 έτη, το 2028 στα 62,9 και έως τα 63,5 το 2030.

Οι δύο βασικές κατηγορίες ορίων

Σήμερα, ισχύουν δύο βασικά ηλικιακά όρια:

• Σύνταξη στα 62, με προϋπόθεση 40 χρόνια ασφάλισης (12.000 ένσημα).
• Σύνταξη στα 67, με τουλάχιστον 15 χρόνια ασφάλισης (4.500 ένσημα).

Πηγές από το Υπουργείο Εργασίας διαβεβαιώνουν ότι δεν προβλέπεται άμεση μεταβολή, δεδομένου ότι η Ελλάδα έχει ήδη προηγηθεί των υπολοίπων χωρών της ΕΕ όσον αφορά την αύξηση των ορίων. Μετά το 2013, τα όρια αυξήθηκαν δραστικά βάσει των απαιτήσεων των δανειστών, ενώ ο Νόμος 4336/2015 εξάλειψε τα ενδιάμεσα μεταβατικά όρια.

Οι ειδικοί σημειώνουν ότι τρεις δείκτες θα καθορίσουν τις επόμενες αλλαγές:

1. Ο δείκτης εξάρτησης των ατόμων άνω των 65 σε σχέση με τον εργαζόμενο πληθυσμό, που αναμένεται να φτάσει το 60%, από 39% σήμερα.
2. Ο δείκτης γήρανσης, με 170 ηλικιωμένους να αντιστοιχούν σε 100 νέους.
3. Ο δείκτης γονιμότητας, που αν και βελτιώθηκε από 1,3 (2018) σε 1,5 (2022), παραμένει κάτω από το 2,1 που απαιτείται για ισορροπία.

Η υπογεννητικότητα αποτελεί τη μεγαλύτερη πρόκληση, με το ισοζύγιο γεννήσεων – θανάτων να έχει επιδεινωθεί σημαντικά, φτάνοντας από -33.856 άτομα το 2018 σε -64.706 το 2022.