Πολλές δοκιμές έχουν οδηγήσει σε μια αλάνθαστη συνταγή για αφράτες τηγανίτες χρησιμοποιώντας μόνο καθημερινά υλικά που έχουμε στην κουζίνα. Η σύντομη “ανάπαυση” της ζύμης πριν από το μαγείρεμα εξασφαλίζει πλούσια σε γεύση, αφράτα pancakes χωρίς ξηρές άκρες αλευριού.
Πολλοί αποφεύγουν τις τηγανίτες από έτοιμα μείγματα, επειδή φοβούνται μήπως είναι άνοστες με απωθητικές στρώσεις βουτύρου ή άφθονο σιρόπι.
Αυτή είναι η πιο απλή συνταγή για τηγανίτες.
Με λίγα λόγια, οι καλύτερες και πιο απλές τηγανίτες του κόσμου, με αλεύρι για όλες τις χρήσεις, γάλα, αυγά, λίπος (λάδι/βούτυρο), αλάτι, ζάχαρη και έναν χημικό διογκωτικό παράγοντα, όπως σόδα μαγειρικής ή μπέικιν πάουντερ.
Ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα στην εκτέλεση μιας φαινομενικά απλής συνταγής, όπως η ζύμη για τηγανίτες, είναι ότι όλα τα υλικά επηρεάζουν το ένα το άλλο.
Αν αλλάξετε μόνο ένα πράγμα, ίσως χρειαστεί να τροποποιήσετε πολλά άλλα για να το αντισταθμίσετε.
Αυτό σημαίνει, πρώτον, ότι δεν υπάρχει μία “τέλεια” σειρά αναλογιών για αυτή τη ζύμη, αφού μπορεί να την καταφέρετε με διάφορους τρόπους.
Για παράδειγμα, τόσο το λίπος, όσο και η ζάχαρη παίζουν ρόλο στο πόσο καλά ροδίζουν οι τηγανίτες, αλλά τόσο το γάλα όσο και τα αυγά περιέχουν ζάχαρη και λίπος, που επίσης επηρεάζουν τη γεύση των τηγανιτών και το πόσο γρήγορα ροδίζουν.
Μπορείτε να δοκιμάσετε σε ατελείωτους κύκλους προσπαθώντας να ελέγξετε όλα αυτά τα στοιχεία. Πρώτα βρείτε το ιδανικό επίπεδο ενυδάτωσης (δηλαδή την ποσότητα γάλακτος), στη πειραματιστείτε με τους διογκωτικούς παράγοντες, και από την ποσότητα αυγού, λίπους, και ούτω καθεξής.
Βρίσκοντας τη σωστή πυκνότητα της ζύμης
- Αν θέλετε αφράτες τηγανίτες, η επίτευξη του σωστού επιπέδου ενυδάτωσης για τη ζύμη είναι το κυριότερο.
Η ζύμη θα πρέπει να είναι αρκετά πηχτή ώστε να παγιδεύει αέρα για να φουσκώσει σωστά και να διατηρεί το σχήμα της όταν μπει στο τηγάνι. - Αν είναι πολύ αραιή, η ζύμη θα αποδεσμευτεί από τον αέρα και θα απλωθεί σε πλατιές αποτέλεσμα λεπτές και μαλακές τηγανίτες.
Το κλειδί είναι να εστιάσετε στη σωστή ποσότητα γάλακτος σε σχέση με το αλεύρι, το οποίο είναι ο κύριος παράγοντας που καθορίζει το επίπεδο ενυδάτωσης της ζύμης. - Η ποσότητα υγρού κάνει τη διαφορά στην υφή και τη δομή της τηγανίτας.
- Με πολύ γάλα και θα έχετε λιμνούλες στο τηγάνι.
- Αντίθετα, πολύ λίγο γάλα και το αλεύρι δεν θα ενυδατωθεί πλήρως, με αποτέλεσμα να έχετε πυκνές, ξηρές τηγανίτες σαν λάστιχο.
- Η ιδανική ποσότητα γάλακτος είναι ακριβώς στο σημείο που η ζύμη είναι όσο το δυνατόν πιο ξηρή για πλούσιες και αφράτες τηγανίτες, αλλά όχι τόσο ξηρή ώστε να καταλήξετε με ξηρά σημεία αλευριού μετά το ψήσιμο.
Δηλαδή ένα επίπεδο ενυδάτωσης περίπου 120%, χωρίς να υπολογίζουμε την ενυδάτωση από τα αυγά. - Η ζύμη σε αυτή τη συνταγή μπορεί να φαίνεται τρομακτικά πηχτή, ειδικά αν είστε συνηθισμένοι σε πιο αραιές συνταγές έτοιμου μείγματος, αλλά η χρήση λιγότερου υγρού από ό,τι απαιτούν τα περισσότερα έτοιμα μείγματα και παραδοσιακές συνταγές είναι αυτό που διατηρεί τις τηγανίτες αφράτες.
- Αν προτιμάτε πιο αραιό στυλ, εντάξει—απλώς προσθέστε λίγο παραπάνω γάλα.
- Αυτό πιθανότατα θα αλλάξει την απόδοση της συνταγής και θα μειώσει τον χρόνο μαγειρέματος, ενώ μπορεί να απαιτήσει αλλαγές και στην ποσότητα του διογκωτικού παράγοντα (που μπορεί να σας οδηγήσει σε ατελείωτους κύκλους δοκιμών και προσαρμογών για να βρείτε τις τέλειες αναλογίες), αλλά η διαδικασία παραμένει σχεδόν ίδια.
Το καλύτερο διογκωτικό υλικό
- Μια ζύμη με το σωστό επίπεδο ενυδάτωσης παρέχει τη σωστή δομή για τις τηγανίτες, αλλά χωρίς τις φυσαλίδες αέρα για να τις φουσκώσουν, θα καταλήξετε με πυκνές στρώσεις που θυμίζουν λάστιχο.
- Αυτές οι φυσαλίδες αέρα στις τηγανίτες προέρχονται συνήθως από χημικούς διογκωτικούς παράγοντες, και οι δύο κύριοι χημικοί διογκωτικοί παράγοντες είναι η σόδα μαγειρικής και το μπέικιν πάουντερ.
- Η ερώτηση, λοιπόν, είναι διπλή: Ποιον διογκωτικό παράγοντα να χρησιμοποιήσω (ή συνδυασμό) και πόσο;
Μπέικιν Πάουντερ
- Επειδή το μπέικιν πάουντερ είναι “διπλά δρών”, δηλαδή παράγει διοξείδιο του άνθρακα μόλις έρθει σε επαφή με την υγρασία και ξανά όταν θερμανθεί, τα προϊόντα που φουσκώνουν με μπέικιν πάουντερ είναι γενικά πιο ελαφριά και αφράτα από εκείνα που γίνονται μόνο με σόδα μαγειρικής, και αυτό ήταν απολύτως αληθές εδώ.
- Οι τηγανίτες με μπέικιν πάουντερ γίνονται αισθητά πιο αφράτες με μια πιο ελαφριά δομή.
Σόδα μαγειρικής
- Αυτές οι τηγανίτες θα είναι αισθητά πιο “στραβές”, με πυκνό, μαστιχωτό ψίχουλο και λιγότερες φυσαλίδες αέρα στο εσωτερικό.
- Η σόδα μαγειρικής αντιδρά με υγρά οξέα για να παράγει διοξείδιο του άνθρακα, αλλά επειδή η συνταγή έχει σχεδιαστεί για να χρησιμοποιεί μόνο πολύ βασικά υλικά από την αποθήκη, δεν υπάρχει οξύ, όπως βουτυρόγαλα ή γιαούρτι, στη συνταγή για να αντιδράσει με τη σόδα μαγειρικής. Πέρα από τον ρόλο της ως διογκωτικός παράγοντας, η σόδα αυξάνει το pH της ζύμης, επιταχύνοντας τις αντιδράσεις καραμελοποίησης που βοηθούν στο να αποκτήσει χρυσαφένια κρούστα.
- Με τη σωστή ποσότητα λίπους και ζάχαρης και με σωστό έλεγχο της θερμοκρασίας κατά το μαγείρεμα, οι τηγανίτες ροδίζουν καλά χωρίς την προσθήκη σόδας μαγειρικής.
- Το μάθημα εδώ είναι ότι η σόδα μαγειρικής μπορεί να έχει νόημα σε συνταγές για τηγανίτες που περιλαμβάνουν οξύ, αλλά δεν βοηθά πολύ σε μια πολύ βασική συνταγή όπως αυτή και θα πρέπει να αποφεύγεται.
Μπέικιν Πάουντερ + Σόδα Μαγειρικής
- Ακόμα κι αν η σόδα μαγειρικής μόνη της δεν αποδίδει καλά σε μια ζύμη τόσο απλή, μπορεί να προσφέρει κάποιο όφελος όταν χρησιμοποιείται σε συνδυασμό με το μπέικιν πάουντερ (πολλές άλλες συνταγές για εύκολες τηγανίτες χρησιμοποιούν και τα δύο).
- Βέβαια, θα δυσκολευτείτε να βρείτε διαφορές μεταξύ αυτής της παρτίδας και της παρτίδας μόνο με μπέικιν πάουντερ. Το συμπέρασμά είναι ότι απλώς δεν είναι απαραίτητο.
- Με βάση τις δοκιμές, μπορεί να καταλήξετε να προσθέσετε μόνο μπέικιν πάουντερ στην τελική συνταγή.
Και λόγω της διπλής δράσης του μπέικιν πάουντερ (πρώτα όταν έρχεται σε επαφή με το νερό και δεύτερον όταν θερμαίνεται), είναι γενικά η πιο αξιόπιστη επιλογή. - Ακόμα κι αν η ζύμη καθίσει για λίγα επιπλέον λεπτά στο πάγκο ενώ ετοιμάζετε καφέ ή κυνηγάτε τα παιδιά σας, η ζύμη θα εξαερωθεί σωστά μόλις έρθει σε επαφή με το ζεστό τηγάνι, με αποτέλεσμα να έχετε ελαφριές και αφράτες τηγανίτες.
- Μπορείτε ακόμη να δοκιμάσετεμια ευρεία γκάμα ποσοτήτων, από 1/2 κουταλάκι του γλυκού μπέικιν πάουντερ (με σχεδόν καθόλου ανύψωση) μέχρι 2 κουταλιές της σούπας, όπου οι τηγανίτες είχαν έντονη χημική επίγευση.
Ιδανικά, θα καταλήξετε στη χρήση 3 1/2 κουταλιών του γλυκού μπέικιν πάουντερ, μια ποσότητα που φουσκώνει αποτελεσματικά αλλά δεν κάνει τις τηγανίτες να έχουν υπερβολική αλμυρή γεύση όπως τα πρέτσελ.
Πόσα αυγά είναι ιδανικά;
- Τα αυγά παίζουν καθοριστικό ρόλο σε σχεδόν όλα τα αρτοποιήματα, παρέχοντας δομή, ανύψωση, γεύση και υγρασία.
- Έτσι, η ποσότητα αυγού που χρησιμοποιείται στις τηγανίτες είναι σημαντική. Αν βάλετε πολύ λίγα αυγά, οι τηγανίτες μπορεί να μην είναι αρκετά πλούσιες σε γεύση, ενώ αν αντίθετα, προσθέσετε πολλά, μπορεί να γίνουν πολύ πυκνές και κολλώδεις.
- Μετά από δοκιμές με διάφορους αριθμούς αυγών (από 1 έως 3), θα κατααλήξετε στην προσθήκη δύο αυγών σε αυτή τη συνταγή, κάτι που είναι αρκετά συνηθισμένο.
- Δύο αυγά δίνουν στη ζύμη τη δομή που χρειάζεται, πλούσια γεύση, χωρίς να έχει ελαστική σφιχτή υφή (που μπορεί να προκύψει από υπερβολικό αυγό στα αρτοποιήματα).
Βούτυρο ή λάδι;
- Το λίπος είναι βασικό συστατικό σε σχεδόν όλα τα αρτοποιήματα.
- Εμπλουτίζει τη ζύμη τόσο στη γεύση όσο και στην υφή, και μειώνει τη δημιουργία γλουτένης για περισσότερη τρυφερότητα.
- Η βασική ερώτηση εδώ είναι ποιο λίπος να χρησιμοποιήσετε: βούτυρο ή λάδι;
Δεν υπάρχει μία σωστή απάντηση για τις τηγανίτες, με κάποιους να προτιμούν το βούτυρο για τη γεύση του, ενώ άλλοι προτιμούν το λάδι για την ευκολία (χωρίς να χρειάζεται λιώσιμο) και για να λαδώσουν το τηγάνι, αφού δεν χρειάζεται να ανησυχούν για τα γαλακτώδη στερεά του βουτύρου να καίγονται. - Το μόνο σημαντικό για αυτή τη συνταγή είναι να χρησιμοποιήσετε το ίδιο λίπος στη ζύμη όπως και για το λάδωμα του τηγανιού, αφού ο στόχος εδώ είναι μια απλή και εύκολη συνταγή. Αυτό σημαίνει ένα λίπος στη λίστα των συστατικών, όχι δύο.
- Τελικά, όμως, η επιλογή είναι δική σας.
- Αν δεν είστε τόσο έμπειροι στη μαγειρική των τηγανίτων, να χρησιμοποιήσετε ουδέτερο λάδι στη ζύμη και να λαδώσετε το τηγάνι, αφού το λάδι προσφέρει μεγαλύτερο περιθώριο σφάλματος.
- Αλλά αν είστε έμπειρος στην ετοιμασία των τηγανίτων και θέλετε περισσότερη γεύση και ελαφρώς τηγανισμένες χρυσαφένιες άκρες στις τηγανίτες σας, επιλέξτε βούτυρο, αφού τα γαλακτώδη στερεά του θα καραμελοποιηθούν και θα αποκτήσουν εκπληκτική γεύση όταν μαγειρευτούν αρκετά.
Γιατί η ζάχαρη είναι σημαντικότερη από ό,τι νομίζετε
- Οι τηγανίτες πρέπει να είναι σχετικά αλμυρές από μόνες τους, αλλά χρειάζονται γεύση.
Και για να επιτευχθεί η γεύση, η ζάχαρη είναι απαραίτητη—και περισσότερη ζάχαρη από ό,τι νομίζετε. - Αυτή η ζύμη απαιτεί 1/4 φλιτζάνι ζάχαρη (πιο πολλή από τις περισσότερες συνταγές για τηγανίτες), που μπορεί αρχικά να ακούγεται υπερβολική, αλλά η ζάχαρη όχι μόνο ενισχύει τις αντιδράσεις καραμελοποίησης στην εξωτερική πλευρά των τηγανίτων που συνεισφέρουν σημαντικά στη συνολική γεύση, αλλά σε συνδυασμό με το αλάτι συμβάλλει επίσης σε πιο πολύπλοκες γεύσεις στο τρυφερό ψίχουλο.
Πώς να ανακατέψετε τη ζύμη για τηγανίτες σωστά
- Όταν φτιάχνετε κέικ, γρήγορα ψωμιά και μπισκότα, είναι συνηθισμένο να χτυπάτε τη ζύμη μέχρι να γίνει τελείως λεία ώστε να ενσωματωθούν πλήρως όλα τα υλικά. Αλλά αυτό δεν ισχύει για τις τηγανίτες.
- Όπως σημείωσε ο πρώην διευθυντής της γαστρονομίας του Serious Eats, Kenji López-Alt, στη συνταγή του για τηγανίτες με βουτυρόγαλα, το να ανακατεύετε μια ζύμη για τηγανίτες μέχρι να γίνει τελείως λεία αναπτύσσει υπερβολικά τη γλουτένη στο αλεύρι και οδηγεί σε σφιχτές, ελαστικές τηγανίτες.
- Είναι καλύτερα να αφήσετε μερικούς σβώλους από αδιάλυτο αλεύρι στη ζύμη για τηγανίτες.
Όχι μόνο τα υπολείμματα ξηρού αλευριού θα εξαφανιστούν στις τηγανίτες όσο μαγειρεύονται, αλλά βοηθούν επίσης να διατηρηθούν οι φυσαλίδες αέρα στη ζύμη, οδηγώντας σε πιο ελαφριές και αφράτες τηγανίτες. - Δοκιμάστε το με τη ζύμη σας, ανακατεύοντας μια παρτίδα μέχρι να γίνει λεία και μια άλλη μέχρι να ενσωματωθεί απλώς με σβώλους, και θα δείτε ότι το πόσο θα ανακατέψετε τη ζύμη επηρεάζει σημαντικά τη συνοχή τους.
- Με λιγότερο ανακάτεμα, η ζύμη με σβώλους, είναι αισθητά πιο πηχτή επειδή οι σβώλοι εμποδίζουν τη ροή του υγρού. Η ζύμη με σβώλους ακόμη, κρατάει τις φυσαλίδες αέρα που δημιουργούνται κατά το μαγείρεμα, παράγοντας πιο ψηλές τηγανίτες που ήταν επίσης πιο τρυφερές.
Αυτό οφείλεται σε δύο λόγους. Ο πρώτος είναι ότι επειδή η ζύμη είναι πηχτή, μπορεί να παγιδεύσει τα αέρια και τον ατμό που παράγονται κατά το μαγείρεμα. Ο άλλος λόγος είναι ότι με περισσότερο ανακάτεμα μπορεί να καταλήξετε να ξεφουσκώσετε τη ζύμη, χτυπώντας τις φυσαλίδες αέρα από το μείγμα καθώς την ανακατεύετε. - Ιδανικά, η ζύμη πρέπει να έχει ορατούς σβώλους και να είναι αρκετά πηχτή ώστε να πέφτει από το κουτάλι σε σβώλους, όχι σε συνεχόμενη ροή.
Αυτή η πιο πηχτή ζύμη δεν θα απλωθεί πολύ στο τηγάνι κατά το μαγείρεμα, κάτι που είναι βασικό για να διατηρηθούν οι τηγανίτες ψηλές. - Αλλά πριν ξεκινήσετε το μαγείρεμα της ζύμης, είναι επίσης σημαντικό να την αφήσετε να ξεκουραστεί.
Ένας σύντομος χρόνος ξεκούρασης, 10-15 λεπτά, επιτρέπει στους αδιάλυτους σβώλους αλευριού να ενυδατωθούν ελαφρώς, γιατί κανείς δεν θέλει να φάει ξηρό αλεύρι. - Επίσης, καθώς αυτοί οι σβώλοι αλευριού απορροφούν περισσότερα υγρά, η ζύμη πυκνώνει και εγγυάται ακόμη πιο αφράτες τηγανίτες. Επομένως, για τις καλύτερες τηγανίτες, μην παραλείψετε αυτή την ανάπαυση. Χρησιμοποιήστε την ως δικαιολογία για να φτιάξετε έναν καφέ.
6 συμβουλές από επαγγελματίες μάγειρες για τέλειες τηγανίτες
Όλοι έχουμε αντιμετωπίσει την απογοήτευση από την πρώτη αποτυχία στις τηγανίτες. Ίσως το τηγάνι να ήταν πολύ ζεστό ή όχι αρκετά ζεστό όταν βάλατε τη ζύμη, με αποτέλεσμα καμένες ή υπερβολικά αχνές τηγανίτες.
Ο στόχος είναι να ροδίσουν οι τηγανίτες ομοιόμορφα και στις δύο πλευρές, σε ρυθμό που να επιτρέπει στο εσωτερικό τους να μαγειρευτεί χωρίς να παραψηθούν και να στεγνώσουν.
Αν οι τηγανίτες καούν πριν μαγειρευτούν, το τηγάνι είναι πολύ ζεστό.
Αν παραμείνουν πεισματικά αχνές, το τηγάνι είναι πολύ κρύο. Υπάρχουν μερικά βασικά βήματα για να πετύχετε αυτό το “χρυσό σημείο” και να αποφύγετε την αποτυχημένη πρώτη τηγανίτα.
Το σκεύος
- Ένα καλό τηγάνι από χυτοσίδηρο, τηγάνι από ανθρακούχο ατσάλι ή αντικολλητικό τηγάνι θα λειτουργήσει άψογα.
Ή, αν έχετε αντικολλητικό τηγάνι για τηγανίτες, τώρα είναι η ώρα να το χρησιμοποιήσετε —απλά θα χρειαστεί να μαγειρέψετε περισσότερες από τρεις τηγανίτες ταυτόχρονα. - Η χρήση μιας επιφάνειας μαγειρέματος που είναι ανθεκτική στο κόλλημα είναι ένας εύκολος τρόπος να αποφύγετε τα προβλήματα.
Σωστή προθέρμανση
- Μια ομοιόμορφα ροδισμένη και σωστά μαγειρεμένη τηγανίτα ξεκινά με ένα ομοιόμορφα θερμαινόμενο τηγάνι.
- Προθερμάνετε το τηγάνι σε μέτρια χαμηλή φωτιά.
- Το τηγάνι θα ζεσταθεί αργά και ομοιόμορφα, εξασφαλίζοντας λιγότερες ζεστές περιοχές.
- Προθερμάνετε το τηγάνι με ουδέτερο λάδι όπως λάδι φυτικής προέλευσης ή καολίνη, ή βούτυρο.
- Μόλις το λάδι αρχίσει να λαμπυρίζει ή το βούτυρο λιώσει και αρχίσει να κάνει φυσαλίδες (σε μέτρια χαμηλή φωτιά, αυτό θα διαρκέσει περίπου 5 λεπτά), θα έχει φτάσει στη σωστή θερμοκρασία.
Δοκιμή
- Πριν αρχίσετε να μαγειρεύετε μια ολόκληρη παρτίδα τηγανίτες, ελέγξτε τη θερμοκρασία του τηγανιού με μια μικρή δοκιμαστική τηγανίτα, ρίχνοντας μια κουταλιά της σούπας ζύμη στην προθερμασμένη επιφάνεια.
- Αν η τηγανίτα είναι χρυσοκαφέ μετά από ένα λεπτό, είστε έτοιμος.
- Αν όχι, ρυθμίστε τη θερμοκρασία ανάλογα και κάντε ξανά την ίδια δοκιμή με μια άλλη κουταλιά ζύμης.
Σημάδια
- Η αλήθεια είναι ότι δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος να καταλάβετε μια τηγανίτα από το να εμπιστευτείτε μάτια σας. Το πρώτο σημάδι που πρέπει να προσέξετε, είναι οι μικρές φυσαλίδες που σπάνε ομοιόμορφα στην επιφάνεια της τηγανίτας.
- Αλλά μην διστάσετε να ρίξετε μια ματιά και από κάτω, σηκώνοντας την τηγανίτα με μια σπάτουλα για να ελέγξετε την κάτω πλευρά.
- Αυτό που θέλετε να δείτε, είναι ένα ομοιόμορφο, χρυσαφένιο χρώμα από άκρη σε άκρη.
- Μην ξεχνάτε ότι η θερμοκρασία του τηγανιού μπορεί να χρειαστεί να ρυθμιστεί κατά τη διάρκεια του μαγειρέματος.
- Χρειάζεται εξάσκηση για να το συνηθίσετε, αλλά είναι η πιο νόστιμη εξάσκηση στον κόσμο.
Μην υπερφορτώνετε το τηγάνι
- Τεχνικά, τέσσερις τηγανίτες του 1/4 φλιτζανιού μπορούν να χωρέσουν σε ένα τηγάνι 30 εκατοστών.
Αλλά όταν έρθει η ώρα να αναποδογυρίσετε τις τηγανίτες, θα διαπιστώσετε ότι δεν θα έχετε αρκετό χώρο για να περάσετε εύκολα τη σπάτουλα κάτω από κάθε τηγανίτα για να την αναποδογυρίσετε και μπορεί να αναποδογυρίσετε την μια τηγανίτα πάνω σε άλλη. - Για να το αποφύγετε, χωρίστε το σε τρεις τηγανίτες του 1/4 φλιτζανιού τη φορά.
Αυτή η τριγωνική διάταξη θα σας δώσει αρκετό χώρο για να περάσετε τη σπάτουλα κάτω από κάθε τηγανίτα χωρίς να χτυπήσει τις άλλες και να τις γυρίσετε με άνεση. - Αν θέλετε να φτιάξετε μεγαλύτερες τηγανίτες, προσαρμόστε ανάλογα τον αριθμό των τηγανίτων στο τηγάνι.
Απλώς να θυμάστε ότι, όσο μεγαλύτερη είναι η τηγανίτα, τόσο πιο δύσκολο είναι να την αναποδογυρίσετε.
Αναποδογυρίστε με αυτοπεποίθηση
- Tο τέλειο γύρισμα των τηγανίτων έρχεται με την εμπειρία και, για εκείνους που δεν έχουν πολλή εμπειρία, μπορεί να είναι λίγο αποθαρρυντικό, αλλά είναι επιτεύξιμο.
- Ίσως η καλύτερη συμβουλή είναι αυτή: Μην το αναλύετε. Όσο περισσότερο ανησυχείτε για το ενδεχόμενο αποτυχίας, τόσο πιο πιθανό είναι να διστάσετε τη στιγμή της ανατροπής, και τόσο πιο πιθανό είναι να πάει στραβά.
- Στη χειρότερη περίπτωση, η ανατροπή μπορεί να μην πάει τέλεια—αλλά τεχνικά, η χειρότερη περίπτωση είναι να καταλήξετε με μια τηγανίτα στο πάτωμα ή στην οροφή, αλλά ας υποθέσουμε ότι αυτό δεν θα συμβεί.
Κανείς δεν θα παραπονεθεί.
Πώς να αποθηκεύσετε (και να ξαναζεστάνετε) τηγανίτες χωρίς να τις χαλάσετε
- Μπορείτε να σερβίρετε τις τηγανίτες αμέσως, αλλά αν χρειάζεται να κρατήσετε μερικές για αργότερα, τοποθετήστε τις σε μια σχάρα και κρατήστε τις σε χαμηλό φούρνο (γύρω στους 93°C) για έως και μία ώρα.
- Αν δεν σκοπεύετε να φάτε όλη την μερίδα και έχετε υπόλοιπο ζύμης, μην την αποθηκεύσετε, γιατί ο παράγοντας φουσκώματος θα αρχίσει να χάνει τη δύναμή του με την πάροδο του χρόνου, κάτι που θα οδηγήσει σε επίπεδες και λασπώδεις τηγανίτες αργότερα.
- Αντί γι’ αυτό, ψήστε τις υπόλοιπες τηγανίτες και καταψύξτε τις.
- Για να τις καταψύξετε σωστά, χωρίστε τις με χαρτί ή αλουμινόχαρτο ανάμεσα σε κάθε τηγανίτα για να αποφύγετε να κολλήσουν μεταξύ τους πριν τις τυλίξετε σφιχτά σε πλαστική μεμβράνη ή τις αποθηκεύσετε σε σακουλάκι για καταψύκτη με φερμουάρ.
- Για να τις ξαναζεστάνετε, μπορείτε να τοποθετήσετε τις παγωμένες τηγανίτες σε ένα ταψί με και να τις ζεστάνετε σε φούρνο στους 165°C για περίπου 6 λεπτά.
- Ή, αν θέλετε κάτι πιο εύκολο για λίγες τηγανίτες, τυλίξτε τις σε υγρή χαρτοπετσέτα και ζεστάνετε τις στο μικροκύματα για 30 έως 60 δευτερόλεπτα μέχρι να ζεσταθούν καλά, αναποδογυρίζοντάς τις στη μέση της διαδικασίας. Θα ατμιστούν και θα διατηρήσουν την υγρασία τους όταν τις ζεστάνετε στα μικροκύματα.
- Ό,τι κι αν κάνετε, σερβίρετε τις τηγανίτες με άφθονο καλό βούτυρο και αυθεντικό σιρόπι σφενδάμου.
Λεπτομέρειες Συνταγής
- Προετοιμασία: 15 λεπτά
- Μαγείρεμα: 10 λεπτά
- Σύνολο: 25 λεπτά
- Μερίδες: 4 έως 6
Συστατικά
- 2 φλιτζάνια αλεύρι για όλες τις χρήσεις (255 γρ)
- 1/4 φλιτζανιού ζάχαρη (50 γρ)
- 3 1/2 κουταλιές του γλυκού μπέικιν πάουντερ
- 3/4 κουταλάκι του γλυκού αλάτι (αν χρησιμοποιείτε αλάτι τραπεζιού, μισή ποσότητα)
- 2 μεγάλα αυγά, σε θερμοκρασία δωματίου
- 1/4 φλιτζάνι (60 ml) ουδέτερο λάδι (π.χ. λάδι φυτικής προέλευσης ή καολίνης) ή λιωμένο βούτυρο, συν επιπλέον για το τηγάνι
- 1 1/3 φλιτζάνια (315 ml) πλήρες γάλα, σε θερμοκρασία δωματίου
- 1/4 κουταλάκι του γλυκού εκχύλισμα βανίλιας (προαιρετικό)
- Ποικιλία από γαρνιτούρες, όπως βούτυρο, σιρόπι σφενδάμου, ζάχαρη άχνη, μέλι, μαρμελάδες, κρέμα γλυκιά, ή σιρόπι σοκολάτας
Οδηγίες
- Σε ένα μεγάλο μπολ, ανακατέψτε το αλεύρι, τη ζάχαρη, το μπέικιν πάουντερ και το αλάτι μέχρι να αναμειχθούν καλά.
- Σε ένα μεσαίο μπολ, χτυπήστε τα αυγά, το λάδι, το γάλα και τη βανίλια (αν χρησιμοποιείτε) μέχρι να αναμειχθούν καλά.
- Ρίξτε το μείγμα των αυγών στο μείγμα του αλευριού και με ένα σύρμα ανακατέψτε απαλά μέχρι να ενωθούν τα υλικά (η ζύμη πρέπει να παραμείνει με σβώλους και μερικές λωρίδες αλευριού). Αφήστε τη ζύμη να καθίσει για 10-15 λεπτά πριν το μαγείρεμα.
- Σε ένα αντικολλητικό τηγάνι 30 εκατοστών, ζεστάνετε 1 κουταλάκι του γλυκού λάδι σε μέτρια χαμηλή φωτιά μέχρι να αρχίσει να γυαλίζει, περίπου 5 λεπτά.
- Χρησιμοποιώντας χαρτοπετσέτες, σκουπίστε προσεκτικά το περιττό λάδι, αφήνοντας μια λεπτή στρώση στο κάτω μέρος και στις πλευρές του τηγανιού.
Για να Ελέγξετε τη Θερμοκρασία του Τηγανιού
- Ρίξτε 1 κουταλιά της σούπας ζύμη στο κέντρο του τηγανιού. Αν η τηγανίτα είναι χρυσοκαφέ μετά από 1 λεπτό, το τηγάνι είναι έτοιμο. Αν είναι πολύ αχνή ή πολύ σκούρα, ρυθμίστε τη θερμοκρασία ανάλογα.
- Χρησιμοποιώντας μια κουταλιά μέτρησης των 1/4 φλιτζανιού, τοποθετήστε τη ζύμη στο τηγάνι σε 3 σημεία, αφήνοντας ίση απόσταση μεταξύ των μερίδων.
- Χρησιμοποιήστε την πίσω πλευρά της κουταλιάς μέτρησης ή ένα κουτάλι για να απλώσετε απαλά τη ζύμη σε στρογγυλή μορφή 10 εκατοστών.
- Μαγειρέψτε μέχρι οι φυσαλίδες στην επιφάνεια να αρχίσουν να σπάνε, οι άκρες να σταθεροποιηθούν και η κάτω πλευρά να είναι χρυσοκαφέ, περίπου 2 έως 4 λεπτά.
- Χρησιμοποιώντας μια λεπτή, φαρδιά σπάτουλα, αναποδογυρίστε τις τηγανίτες και συνεχίστε το μαγείρεμα μέχρι οι δεύτερες πλευρές να γίνουν χρυσοκαφέ, περίπου 1 έως 3 λεπτά.
- Μεταφέρετε σε ένα πιάτο και σερβίρετε. (Εναλλακτικά, μεταφέρετε τις μαγειρεμένες τηγανίτες σε μια σχάρα τοποθετημένη σε ένα ταψί με πλαινό και κρατήστε τις ζεστές σε φούρνο στους 93°C μέχρι να τις σερβίρετε.)
- Επαναλάβετε με την υπόλοιπη ζύμη, χρησιμοποιώντας επιπλέον λάδι αν χρειάζεται.
Ειδικός Εξοπλισμός
Αντικολλητικό τηγάνι ή ένα τηγάνι χυτοσιδήρου ή ανθρακούχου ατσαλιού.
Προετοιμασία και Αποθήκευση
Για να αποθηκεύσετε τις υπόλοιπες τηγανίτες, χωρίστε τις με χαρτί ή αλουμινόχαρτο και τυλίξτε τις σφιχτά σε πλαστική μεμβράνη ή αποθηκεύστε τις σε σακουλάκι για καταψύκτη με φερμουάρ και καταψύξτε τις για έως 3 εβδομάδες.
