Η κούρσα διαδοχής στον Δικηγορικό Σύλλογο Πατρών αποκτά ολοένα και μεγαλύτερο ενδιαφέρον. Η αποχώρηση του απερχόμενου προέδρου, μετά από δύο συνεχείς θητείες, όπως ορίζει ο Κώδικας περί Δικηγόρων, ανοίγει τον δρόμο για μια εκλογική αναμέτρηση που αναμένεται «καυτή». Η θέση του προέδρου στον Δικηγορικό Σύλλογο Πατρών είναι από τις πλέον προβεβλημένες στη χώρα και η διαδοχή αποκτά διαστάσεις μάχης επιρροής και κύρους. Ωστόσο, το παρασκήνιο ήδη φουντώνει – και μαζί του και οι πρώτες γκρίνιες. Κάποιοι έσπευσαν να δηλώσουν άτυπα ενδιαφέρον για υποψηφιότητα, χωρίς όμως να διαθέτουν ούτε το ειδικό βάρος, ούτε την εμπειρία που απαιτεί ο θεσμός. Άλλοι φαντάζονται τον εαυτό τους ως «φυσικούς ηγέτες», αλλά η πραγματικότητα τούς εκθέτει: το Σώμα των δικηγόρων δεν ξεχνά πρόσωπα που έχουν συνδεθεί με προσωπικές φιλοδοξίες, μικροπαραγοντισμό ή ακόμα και με την αδράνεια σε κρίσιμες στιγμές για τον Σύλλογο. Η υποψηφιότητα για την κορυφή δεν είναι ούτε τιμητικός τίτλος, ούτε μέσο αυτοπροβολής – και αυτό, αργά ή γρήγορα, θα το καταλάβουν οι ίδιοι οι υποψήφιοι μέσα από την κάλπη.
Οι συνθήκες είναι εξαιρετικά δύσκολες: αποχές, οικονομική πίεση, το βαρύ σκάνδαλο του ΛΕΑΔΠΑ και η αμφισβήτηση του θεσμού της Δικαιοσύνης από πολλές πλευρές. Σε αυτό το σκηνικό, το τελευταίο που χρειάζεται ο Σύλλογος είναι πρόσωπα που αντιμετωπίζουν την προεδρία σαν προσωπικό τρόπαιο. Γιατί, όποιος κατέβει χωρίς σοβαρή πρόταση και καθαρή εικόνα, δεν θα δοκιμαστεί απλά – θα διασυρθεί. Δεν είναι τυχαίο ότι ήδη τα μισά σχεδόν μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου έχουν εκδηλώσει πρόθεση να είναι υποψήφιοι· όμως, η ίδια η πορεία θα φιλτράρει και θα αποκαλύψει ποιος έχει πραγματικό σχέδιο και ποιος όχι.
Στα «πηγαδάκια» συζητιέται ήδη και η πιθανότητα εμφάνισης ενός «ονόματος – έκπληξη» που θα μπορούσε να ανατρέψει τους συσχετισμούς, φέρνοντας νέο αέρα σε έναν Σύλλογο που το χρειάζεται περισσότερο από ποτέ. Τα πολιτικά κόμματα, φυσικά, δεν μένουν
αμέτοχα. Υπόγεια επιχειρούν να σπρώξουν δικούς τους ανθρώπους για να αποκτήσουν έρεισμα και λόγο στη διοίκηση. Όμως, ο κόσμος των δικηγόρων έχει μνήμη και κρίση – κι εκείνοι που θα εκτεθούν ως «υποχείρια» κομματικών γραμμών, δύσκολα θα αποφύγουν το πολιτικό και επαγγελματικό κόστος. Η μάχη της διαδοχής στον Δικηγορικό Σύλλογο Πατρών είναι ήδη σε εξέλιξη. Και το ερώτημα δεν είναι μόνο ποιος θα αναδειχθεί πρόεδρος· είναι κυρίως ποιοι θα αντέξουν τη δοκιμασία και ποιοι θα καταγραφούν στην ιστορία των εκλογών απλώς ως παραφωνίες.
