Ο χρυσός μοιάζει όλο και περισσότερο με φούσκα, καθώς η τιμή του έχει αυξηθεί πολύ πάνω από τη «δίκαιη» αξία του πολύτιμου μετάλλου, επισημαίνει ο επικεφαλής αναλυτής της Capital Economics για τις αγορές, John Higgins. Κατά την άποψή του, η φούσκα θα σκάσει σύντομα και οι τιμές θα μπορούσαν να καταρρεύσουν.
Όπως εξηγεί ο Higgins, εάν ο χρυσός είχε μόνο μία ιδιότητα, να είναι το τέλειο μέσο αποθήκευσης αξίας, τότε η τιμή του απλά θα ανέβαινε με τον καιρό, ακολουθώντας το γενικό επίπεδο του πληθωρισμού. Όμως, τουλάχιστον από τις αρχές της δεκαετίας του 1970, ο χρυσός τα έχει πάει πολύ καλύτερα.
Η τιμή του χρυσού ήταν συνδεδεμένη με νομίσματα για το μεγαλύτερο μέρος των 100 χρόνων που προηγήθηκαν, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να σημειώσει αύξηση πέραν αυτής που δικαιολογούσε ο πληθωρισμός. Όμως, όταν η σύνδεση του δολαρίου με τον χρυσό εγκαταλείφθηκε το 1971, η τιμή του πολύτιμου μετάλλου εκτινάχθηκε.
Ασφαλώς, η τάση δεν έχει υπάρξει μόνο ανοδική. Ο χρυσός υποχώρησε τη δεκαετία του 1990 και στις αρχές του 2000, εν μέσω χαμηλού πληθωρισμού και πωλήσεων από τις κεντρικές τράπεζες. Όμως έκτοτε, έχει βρεθεί και πάλι σε ανοδική τροχιά.
Στις αρχές του 2025, η τιμή του χρυσού βρισκόταν σε πραγματικούς όρους (μετά τον πληθωρισμό), κοντά στα προηγούμενα υψηλά της, που είχαν σημειωθεί τη δεκαετία του 1980. Αλλά τώρα, η πραγματική τιμή του χρυσού είναι σχεδόν 60% υψηλότερη από εκείνα τα υψηλά και τουλάχιστον τριπλάσια σε σχέση με την μέση τιμή από το 1980, διαπιστώνει η Capital Economics.
Τι μπορεί να δικαιολογεί ένα τέτοιο ράλι;
Η απάντηση δεν μπορεί να είναι οι χαμηλότερες αποδόσεις των ανταγωνιστικών «πραγματικών» περιουσιακών στοιχείων, όπως τα μακροπρόθεσμα ομόλογα που είναι συνδεδεμένα με τον πληθωρισμό. Καθώς ο χρυσός δεν πληρώνει τόκους, το κόστος ευκαιρίας της επένδυσης στον χρυσό μειώνεται όταν οι αποδόσεις αυτών των ομολόγων υποχωρούν. Όμως, αυτές οι αποδόσεις βρίσκονται σε μια γενικά ανοδική τάση, σημειώνει ο Higgins.
Η απάντηση δεν βρίσκεται ούτε στον πληθωρισμό. Ο υψηλός πληθωρισμός συνέπεσε με την μεγάλη άνοδο του χρυσού γύρω στο 1980, καθώς οι επενδυτές προσπαθούσαν να διατηρήσουν τον πλούτο τους. Όμως, σήμερα, ο πληθωρισμός εμφανίζει καθοδική τάση έπειτα από τα μεταπανδημικά υψηλά.
Το σενάριο ο χρυσός να ανεβαίνει υπό τον φόβο της μελλοντικής αύξησης του πληθωρισμού μοιάζει εκ πρώτης όψεως πιστευτό, εν μέσω ανησυχιών για μια σταδιακή υποτίμηση του δολαρίου, λόγω των επισφαλών δημόσιων οικονομικών των ΗΠΑ και της αμφισβήτησης της ανεξαρτησίας της Fed. Όμως, όπως εξηγεί η Capital Economics, κάτι τέτοιο δεν επιβεβαιώνεται από τα εργαλεία αντιστάθμισης του πληθωρισμού που είναι διαθέσιμα στις αγορές.
Ανάμεσα στις πολλές εξηγήσεις που δίνονται κατά καιρούς για το ράλι του χρυσού είναι η διαφοροποίηση των συναλλαγματικών αποθεματικών από το δολάριο, η αύξηση της έκθεσης των διαχειριστών κεφαλαίων στο μέταλλο μέσω ETFs, η αυξανόμενη ζήτηση από την Κίνα λόγω της κρίσης στο real estate ή απλά το FOMO (fear of missing out – επενδυτές που θέλουν να μπουν και αυτοί στο «πάρτι»).
Κάποιοι από αυτούς τους παράγοντες μπορεί να είναι «δομικοί» και άρα να συνεχίσουν να στηρίζουν την τιμή και να αποτρέπουν μία κατάρρευση. Όμως, ο Higgins καταλήγει ότι μοιάζει όλο και πιο πιθανό ότι ο χρυσός βρίσκεται σε μία φούσκα, που θα σκάσει σύντομα.