Σε μια περίοδο που οι επαγγελματίες των Καλαβρύτων και της Αιγιάλειας, είχαν την προσδοκία ότι θα ανασάνουν οικονομικά, με την αύξηση της τουριστικής κίνησης, με την ευκαιρία και του τετραημέρου της εθνικής επετείου, ο ιστορικός Οδοντωτός δεν μπορεί να καλύψει τις μεγάλες ανάγκες, εξαιτίας των συχνών βλαβών, αλλά και της απαράδεκτης απόφασης να καταργηθούν δρομολόγια.
Από το Νοέμβριο του 2023, είχα επισημάνει την αναγκαιότητα για παρεμβάσεις στην ευρύτερη περιοχή, λόγω των φαινομένων κατολίσθησης που είχαν προκαλέσει ακινησία, επί μακρόν, στο τρενάκι του Οδοντωτού και διακοπή της κυκλοφορίας σε τμήματα του οδικού δικτύου.
Είναι αδιανόητο μια ιστορική γραμμή, που τον Μάρτιο του 2026, συμπληρώνει 130 χρόνια να υπολειτουργεί και η κυβέρνηση να αδιαφορεί.
Το Δημοτικό Συμβούλιο Καλαβρύτων και οι επιχειρηματικοί φορείς, δικαιολογημένα έχουν ξεκινήσει κινητοποιήσεις, με την κοινή διαπίστωση ότι ο Οδοντωτός, «η ψυχή και το σύμβολο των Καλαβρύτων», οδηγείται σταδιακά σε απαξίωση και πιθανότατα πλήρη διακοπή των δρομολογίων, γεγονός που θα οδηγήσει σε ανεπανόρθωτο πλήγμα την τοπική οικονομία, τον τουρισμό, αλλά και την πολιτιστική ταυτότητα του τόπου.
Την ίδια ώρα ένα ακόμη ζήτημα, μείζονος σημασίας, είναι η απαξίωση των δομών του ΕΣΥ στην επαρχία των Καλαβρύτων.
Στο Νοσοκομείο Καλαβρύτων, πρόσφατα τοποθετήθηκε νέος διοικητής, αλλά φαίνεται ότι άλλες είναι οι προθέσεις του Υπουργείου Υγείας, που μεθοδεύει, στο πλαίσιο της δήθεν «ανασυγκρότησης του ΕΣΥ» τη συνένωση των υπηρεσιών του με το Νοσοκομείο Αιγιάλειας, ενώ ως στόχος θα έπρεπε να είναι η οργανική του αυτοτέλεια, για την επαρκή λειτουργία και περαιτέρω αναβάθμιση του.
Είναι αδιανόητο σε μια ορεινή περιοχή της Αχαΐας, με μεγάλη επισκεψιμότητα την χειμερινή περίοδο, το Νοσοκομείο να είναι υποστελεχωμένο.
Δεν υπάρχουν άλλες δικαιολογίες για την κυβέρνηση και τον… λαλίστατο υπουργό Υγείας, από την αυτόνομη λειτουργία του Νοσοκομείου Καλαβρύτων και την ενίσχυση όλων των δομών υγείας της περιοχής (Κέντρα Υγείας κ.α.) με τις αναγκαίες προσλήψεις μόνιμου ιατρονοσηλευτικού προσωπικού, ώστε να καλύπτονται οι ανάγκες των κατοίκων.
Το Δημόσιο Σύστημα Υγείας και στην Αχαΐα, έχει μακροχρόνια προβλήματα και χρειάζονται άμεσες παρεμβάσεις με ορίζοντα σε βάθος χρόνου και όχι αποσπασματικές, με συμβάσεις ορισμένου χρόνου και μετακινήσεις προσωπικού, ιατρικού κυρίως μεταξύ των δομών υγείας, που αποτελούν εμβαλωματικές και προσωρινές λύσεις. Αλλιώς δεν θα μπορεί να ανταποκριθεί στις ανάγκες της εποχής.
