ΓΡΑΦΕΙ Ο ΝΙΚΟΣ ΣΥΦΑΝΤΟΣ
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ
ΜΕΛΟΣ ΔΕΕΠ ΑΧΑΪΑΣ
Τα τελευταία χρόνια ο όρος εισοδιστής αποτέλεσε ένα κομμάτι κριτικής στη Νέα Δημοκρατία με αφορμή ψηφοφόρους και στελέχη άλλων κομμάτων που επιχείρησαν να εισέλθουν με οποιονδήποτε τρόπο στην κυβερνητική παράταξη.
Αναμφίβολα στην Δημοκρατία ο καθένας διατηρεί το δικαίωμα των επιλογών και της ψήφου.
Αν άλλωστε αυτό δε συνέβαινε τότε κανένα κόμμα δεν θα μπορούσε να λάβει την απαραίτητη κυβερνητική πλειοψηφία.
Τον τελευταίο καιρό γίνονται πολλές αναφορές και καταγγελίες για εγγραφές μελών, στην συντριπτική τους πλειοψηφία προερχόμενων από το ΠΑ.ΣΟ.Κ., και οι οποίοι καλούνται στις 23 Νοεμβρίου να ψηφίσουν για τα τοπικά όργανα του κόμματος.
Ανάμεσά τους μάλιστα συμπεριλαμβάνεται και υποψήφιος πρόεδρος τοπικής οργάνωσης ο οποίος φέρεται να έχει ψηφίσει, άρα να είναι μέλος του Κινήματος, στις εσωκομματικές εκλογές του ΠΑΣΟΚ για εκλογή προέδρου.
Θα αναρωτηθεί κανείς: ο πρώτος είναι η ο τελευταίος; Απάντηση ούτε ο πρώτος ούτε ο τελευταίος. Όμως κανείς δεν έχει το ηθικό και πολιτικό δικαίωμα να διεκδικεί κομματική θέση όντας μέλος άλλου κόμματος για το οποίο έχει ψηφίσει στις αντίστοιχες εσωκομματικές του διαδικασίες.
Ένας άγραφος, αλλά ηθικά πολιτικός νόμος, αναφέρει εδώ και δεκαετίες ότι κανείς άλλος εκτός από τα κομματικά μέλη δεν μπορεί να λαμβάνει αποφάσεις για το ποιοι και από ποιο πόστο θα τον εκπροσωπήσουν.
Αν αντίθετα σε αυτή τη διαδικασία υπεισέλθουν εισοδιστές και άνθρωποι οι οποίοι δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με την κομματική οργάνωση της Νέας Δημοκρατίας τότε σαφώς τεκμαίρεται αλλοίωση της κομματικής βούλησης και εξυπηρέτηση γνωστών ή αγνώστων συμφερόντων.
Η Νέα Δημοκρατία οφείλει άμεσα να περιφρουρήσει της εσωκομματικές διαδικασίες και να προστρέξει με τρόπο τέτοιο, έτσι ώστε να μην αλλοιωθεί ο ιστός της κομματικής οργάνωσης.
Αν αυτό δεν γίνει έγκαιρα αντιληπτό, θα σηματοδοτήσει στην ουσία σφετερισμό και παραποίηση της κομματικής βούλησης η οποία πρέπει να αποτελεί θεμέλιο λίθο για την προάσπιση του κυβερνητικού έργου προς όφελος της χώρας και των πολιτών της.
Αν θέλει το κυβερνών κόμμα να συνεχιστεί η τίμια και ανιδιοτελής προσφορά στελεχών με πολύχρονη παρουσία στην παράταξη, οφείλει να βάλει φρένο σε όποιον η όποια εποφθαλμιά την μετεξέλιξη της κομματικής οργάνωσης σε χώρο κλειστών γραφείων που μέσα από τα «σκοτάδια» τους θα λαμβάνονται αποφάσεις για λίγους και για μικρά πολιτικά συμφέροντα
