Το νέο παραθαλάσσιο συγκρότημα Solaya στο Ντουμπάι δεν έχει ακόμη υψώσει ούτε μία κολόνα, αλλά ήδη γράφει ιστορία στην αγορά ακινήτων πολυτελείας. Οι Brookfield Properties και Dubai Holding άνοιξαν διακριτικά τη διαδικασία υποβολής προσφορών, απευθυνόμενες σε ένα προσεκτικά επιλεγμένο κοινό – ανθρώπους που μετρούν την περιουσία τους σε δισεκατομμύρια και τη διαμονή τους με θέα στο Περσικό Κόλπο. Οι ενδεικτικές τιμές των ρετιρέ ξεπερνούν τα 24 εκατ. δολάρια, κι όμως η ζήτηση είναι τέτοια που κάθε θέση ενδιαφέροντος απαιτεί επιταγή 1 εκατ. ντιρχάμ (272.000 δολ.) μόνο για να ανοίξει η πόρτα της συζήτησης.
Η διαδικασία θυμίζει περισσότερο δημοπρασία έργου τέχνης παρά αγοραπωλησία κατοικίας. Οι προσφορές κατατίθενται, αξιολογούνται μυστικά, και μόνο λίγοι εκλεκτοί λαμβάνουν πρόσκληση για να προχωρήσουν. Οι υπόλοιποι απλώς αποχωρούν με την επιταγή τους επιστραφείσα και την εμπειρία του να έχουν συμμετάσχει σε μια από τις πιο ακριβοθώρητες real estate κούρσες του κόσμου.
Η νέα εποχή της πολυτέλειας στο Ντουμπάι
Σύμφωνα με την Knight Frank, το Ντουμπάι έχει αναδειχθεί ως η πρωτεύουσα των luxury αγορών καθώς πουλάει περισσότερες κατοικίες υψηλής αξίας από τη Νέα Υόρκη ή το Λονδίνο. Μετά την κρίση του 2009, που πάγωσε δεκάδες έργα και έστειλε επενδυτές πίσω στις χώρες τους, η πόλη ξαναβρίσκει ρυθμό – αυτή τη φορά πιο ώριμο, πιο δομημένο, με νέες δικλίδες ασφαλείας.
Αγοραστές με υπογραφή και διαβατήριο πολυτελείας
«Δεν υπάρχει καμία εγγύηση, ούτε καν για αυτούς που πληρώνουν πρώτοι», παραδέχεται ο Άτζεϊ Σινγκ, μεσίτης της La Capitale Real Estate, ο οποίος υπέβαλε δύο επιταγές του 1 εκατ. ντιρχάμ για λογαριασμό αγοραστών από τα ΗΑΕ και την Ισπανία. Οι τιμές των τριών υπνοδωματίων φτάνουν έως και τα 12 εκατ. δολάρια. «Το ενδιαφέρον είναι αδιανόητο», λέει.
Η έλξη του Ντουμπάι δεν είναι μόνο οικονομική — είναι υπαρξιακή. Η πόλη έχει εξελιχθεί σε hub παγκόσμιου πλούτου, με υψηλό δείκτη ασφάλειας, lifestyle και φορολογικής ευελιξίας. Ενώ οι αναλυτές προειδοποιούν για τον κίνδυνο υπερθέρμανσης, οι νέες δικλίδες και η ωρίμανση της αγοράς έχουν μεταμορφώσει την επενδυτική κουλτούρα. Οι φούσκες του παρελθόντος έχουν δώσει τη θέση τους σε μια πιο βιώσιμη εξίσωση πολυτέλειας και πραγματικής ζήτησης.
Στα χρόνια πριν το 2009, το Ντουμπάι πνιγόταν στα «ημιτελή όνειρα»: εργοτάξια που σταμάτησαν, ακριβά αυτοκίνητα εγκαταλειμμένα στο αεροδρόμιο. Σήμερα, η εικόνα έχει αλλάξει. Οι developers, όπως η Omniyat, έχουν υιοθετήσει μια πιο οικονομικά ώριμη στρατηγική: εκδίδουν ομόλογα ισλαμικής χρηματοδότησης (900 εκατ. δολάρια), διατηρούν ιδιωτικές πιστωτικές γραμμές, και αναπτύσσουν πολυτελή projects άνω των 40 δισ. ντιρχάμ.
Solaya: Ο νέος ορισμός της εμπειρίας κατοικίας
Το Solaya ενσαρκώνει αυτή τη νέα φιλοσοφία. Εννέα κτίρια, 234 κατοικίες μπροστά στη θάλασσα, ρετιρέ με ιδιωτικά λόμπι, αποκλειστικούς ανελκυστήρες, βεράντες με πισίνες υπερχείλισης και design που αντλεί έμπνευση από τη ρευστότητα της ερήμου και τη γεωμετρία του κύματος. Όλα, υπό την αιγίδα της Brookfield και της Dubai Holding, που ελέγχεται από τον ίδιο τον ηγεμόνα του εμιράτου.
Η αγορά μοιάζει με προσκύνημα της παγκόσμιας ελίτ. Οι αγοραστές, λένε οι μεσίτες, πληρώνουν το 60% κατά την κατασκευή και το υπόλοιπο στην παράδοση. Οι προσκλήσεις γίνονται με τη διακριτικότητα που αρμόζει σε μια πόλη-μύθο, όπου η αρχιτεκτονική είναι προέκταση του κύρους και η επένδυση πράξη αυτοπροσδιορισμού.
Σε αντίθεση με το Λονδίνο, όπου οι off-plan επενδύσεις της προηγούμενης δεκαετίας κατέληξαν σε ζημίες, και με την Κίνα, όπου η υπερπροσφορά γονάτισε κολοσσούς, το Ντουμπάι δείχνει να έχει βρει τον χρυσό κανόνα ανάμεσα στην επιθυμία και την πειθαρχία. Οι developers έχουν χτίσει οικονομικά «μαξιλάρια» και οι θεσμοί έχουν αποκτήσει ρόλο επιτηρητή, προστατεύοντας το brand της πόλης ως σταθερό καταφύγιο πολυτελείας.
«Δεν θα δούμε αυτό το επίπεδο δραστηριότητας για πάντα», λέει ο Άμτζαντ, «αλλά για την ώρα, είναι μια από τις πιο εντυπωσιακές επιτυχίες του Ντουμπάι». Και ίσως το Solaya να είναι το πιο χαρακτηριστικό της σύμβολο — εκεί όπου η πολυτέλεια χτίζεται προτού χτιστεί.
