Ερώτηση με πρωτοβουλία των βουλευτών Αχαΐας Σίας Αναγνωστοπούλου και Κώστα Μάρκου με θέμα «Αδειοδότηση Αιολικού Σταθμού παραγωγής ενέργειας ισχύος 11 MW στη θέση «Περιστερόβραχος» Δ.Ε. Ρίου, Δήμου Πατρέων& Δ.Ε Ερινεού δήμου Αιγιάλειας Π.Ε. Αχαïας, Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας», κατέθεσαν στα πλαίσια του κοινοβουλευτικού ελέγχου 15 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία στον Υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας.
Το ανωτέρω Έργο βρίσκεται στην φάση αδειοδότησης από τις αρμόδιες υπηρεσίες της Περιφέρειας Δ. Ελλάδος και οι κάτοικοι των όμορων κοινοτήτων είναι ανάστατοι και αντίθετοι με την δημιουργία του αιολικού πάρκου -όχι γιατί είναι κατά της πράσινης ανάπτυξης και των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας αλλά διότι οι δυο ανεμογεννήτριες που ζητούν να εγκαταστήσουν οι επενδυτές είναι κοντά σε οικισμούς.
Η μεγάλη καθυστέρηση στην ολοκλήρωση της αναθεώρησης του Ειδικού Χωροταξικού Πλαισίου για τις ΑΠΕ, το οποίο πλέον, μετά και τη νέα παράταση δεν αναμένεται να ολοκληρωθεί τον Απρίλιο του 2023, οδηγεί σε άναρχη χωροθέτηση ΑΠΕ με προβλήματα και για τις ΑΠΕ και για τον πληθυσμό αλλά και για τα οικοσυστήματα.
Οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ επισημαίνουν ότι ο ορισμός των 500 μέτρων ως ελάχιστη απόσταση από το όριο των οικισμών επιτρέπει στους επενδυτές να επιλέγουν την πιο συμφέρουσα οικονομικά θέση, χωρίς να λαμβάνουν επαρκώς υπόψη άλλες παραμέτρους χωρικού και πολεοδομικού σχεδιασμού ή θέματα ένταξης στο τοπίο. Υπάρχει και άλλος δρόμος. Ο δρόμος της σχεδιασμένης ανάπτυξης σε στενή συνεργασία με τις τοπικές κοινωνίες. Με Ειδικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού, διαβούλευση με τους φορείς, σεβασμό του τοπίου και της ποιότητας ζωής των πολιτών, για Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας που θα εξυπηρετούν τις κοινωνικές ανάγκες και όχι την ιδιωτική κερδοφορία.
Με βάση τα ανωτέρω δεδομένα ερωτήθηκε o αρμόδιος Υπουργός αν προτίθεται να λάβει υπόψη τις ανησυχίες και τις αντιδράσεις των τοπικών κοινωνιών, αν προτίθεται να προχωρήσει με τροπολογία στην αύξηση της ελάχιστης απόστασης εγκατάστασης ανεμογεννητριών από τα όρια οικισμών και τι προτίθεται να κάνει προκειμένου να “ξεκολλήσουν” και να προωθηθούν οι ενεργειακές κοινότητες -που έχουν μπει στον πάγο εδώ και τρία χρόνια-και η σιτοπαραγωγή/αυτοκατανάλωση, προκειμένου οι τοπικές κοινωνίες να έχουν τη δυνατότητα να συμμετέχουν στην παραγωγή πράσινης ενέργειας με τα δικά τους έργα, τα οποία θα χωροθετούνται με συναίνεση των πολιτών και των παραγωγών.
